Kada su materijali gurnuti do svojih granica, mogu se dogoditi čudne stvari – kao što je otkriće ranije nepoznate tečne faze, o čemu su izvijestili naučnici koji razvijaju ultratanko staklo visoke gustine.
Ove vrste stakla se koriste na različite načine, uključujući OLED ekrane i optička vlakna, ali mogu imati problema sa stabilnošću. Upravo je kroz pokušaje rješavanja ovih problema otkrivena ova druga vrsta materijala. Važno je da novootkrivena tečna faza obećava tanko staklo koje je stabilnije i gušće od materijala koji su ranije postojali, što je napredak koji bi mogao otvoriti nove upotrebe za staklo, pa čak i potpuno nove vrste uređaja.
Staklo je posebna vrsta materijala koji se obično formira kada se tečnost stvrdne. Iako postaje čvrsto, unutrašnja struktura stakla se ne razlikuje mnogo od tekuće faze. U slučaju ultra tankog stakla, ovaj prijelaz može biti teško kontrolisati, a da ne naiđete na probleme kao što je kristalizacija, posebno u velikim razmjerima. Tanko staklo zadržava više svojih tečnih svojstava nego inače, što može dovesti do nestabilnosti i lomljenja. Ovaj faktor koči stvaranje jakih materijala na bazi ultratankih stakla, ali su upravo takvi materijali potrebni industriji danas.
Tokom eksperimenata, naučnici su koristili novu metodu - taloženje iz parne faze. Tokom toga, gas se pretvara u tečnost. Tako su se naučnici nadali da će riješiti problem nestabilnosti i degradacije materijala, koja se često javlja kod ultra tankog stakla.
Nova faza se strukturno razlikuje od uobičajene tečne faze koja nastaje prilikom stvaranja ultratankog stakla. Autori studije naveli su da se ove faze mogu uporediti sa grafenom i dijamantom – to su čvrsta tijela od ugljika, ali istovremeno postoje u radikalno različitim oblicima.
Prema naučnici, nova tečna faza će biti korisna u stvaranju nove vrste ultra tankog stakla, koje će se odlikovati povećanom stabilnošću i gustinom. Naknadni eksperimenti potvrdili su pakovanje pojedinačnih molekula u strukturu koja nije kristal, već nešto drugo. Na osnovu geometrije faze, istraživači vjeruju da bi to moglo biti relevantno i za druge vrste materijala.
To znači mogućnost proizvodnje ultratankog stakla sa mnogo većom gustinom – u nekim slučajevima većom od one u kristalima – taloženjem iz parne faze i nove tečne faze u staklu. Planirana su dalja istraživanja kako bi se utvrdilo kako tačno dolazi do ove fazne tranzicije, što bi moglo pomoći naučnicima da riješe neke od preostalih misterija stakla.
Pročitajte također: