خاطرات یک گیک قدیمی بدخلق: هوش مصنوعی

دفتر خاطرات عزیز، می خواهم از شما شکایت کنم. متوجه شدم که در زمان های غیرمنتظره ای جالب زندگی می کنم. به حدی که در یک لحظه همه چیز مربوط به اینجا و اکنون ... فقط یک خاطره خوشایند در میان پرخوری تکنولوژیک باقی خواهد ماند. میترسم هوش مصنوعی، اما در عین حال من را مجذوب خود می کند.

زیرا چه چیز دیگری می توانم در مورد هوش مصنوعی بگویم که سریعتر باشد برای هر دکتری آیا سرطان را تشخیص خواهد داد؟ بشریت از کشتن همنوع خود بیمار است. چیزی نمی‌خواهد، نمی‌خواهد زیاد کار کند، اما خیلی طلب می‌کند. هوش مصنوعی فقط به برق نیاز دارد. همانطور که تحولات اخیر در این زمینه نشان داده است، برخی از نقاط عطف به احتمال زیاد یا نادیده گرفته شده اند یا به خوبی به بازار عرضه شده اند. ChatGPT باعث وحشت حتی در "Big G"، یعنی گوگل شد. Epic در Artstation انتقال "داده های آموزشی" را در قالب دوخت آثار هنرمندان به طور خاص برای هوش مصنوعی تعبیه شده. در یک لحظه، طراحان نوازندگان، هنرمندان با کار خود خداحافظی خواهند کرد، زیرا حتی یک فرد احمق هنری مانند من می تواند "یک چیز جالب" بسازد.

در قطب های متضاد، ما انواع مختلفی از هوش مصنوعی داریم: آنهایی که برای ما فرصتی را نشان می دهند و آنهایی که باعث تغییرات سریع اجتماعی می شوند. نه لزوما برای بهتر شدن: از دست دادن شغل همیشه برای کل گروه های جامعه دردناک است. از سوی دیگر، ممکن است به قیمت پیشرفت کلی باشد.

ما اکنون مانند چرخ گردان هایی هستیم که شغل و فرصت کسب درآمد را از دست داده اند. امروز هیچ کس به ارابه سوار نیاز ندارد. ما سوار کالسکه نیستیم، بلکه سوار ماشین می شویم. چرخ ها در کارخانه های متالورژی ساخته می شوند و لاستیک ها توسط سازندگان آنها ساخته می شوند. این حرفه به سادگی مورد نیاز کسی نیست.

توانایی دستیابی به چیزی سریعتر، ارزانتر، بهتر - این معمولاً منجر به این واقعیت می شود که شخصی شغل خود را از دست می دهد یا یک لایه کامل از مشاغل به طور کلی ناپدید می شود. در مورد من هم میتونه همینطور باشه این واقعیت که من می توانم به طور مستقل، "خلاقانه" نظر خود را بیان کنم، نمی تواند برای خوانندگانی که کار من را از روی علاقه ارزیابی می کنند، یک معامله مهم باشد. اگر معلوم شد که هوش مصنوعی بیشتر درگیر است، یا بهتر است بگوییم (این مطمئن است)، اشتباه نمی کند و به شبکه های اجتماعی نیاز ندارد، بیمار نمی شود، به تعطیلات نمی رود... چرا من؟

از طرف دیگر، من می توانم شخصی باشم که کار چنین هوش مصنوعی را مدیریت کنم. من وظایف خاصی را برای او تعیین می کنم، کار او را بهبود می بخشم و ادامه می دهم. من شرط می بندم که روزی برنامه نویسان اینگونه کار خواهند کرد. آنها داده های اولیه را به یک ژنراتور می خورند که کدی را بیرون می ریزد و سپس فقط "کوک" می کند. و voila. همین کار را می توان با مقالات انجام داد. با گرافیک هم شما می توانید بسیاری از کارها را از این طریق انجام دهید.

تراژدی انسان ها این است که تکامل ما خیلی طول می کشد. ممکن است وجود ما در مقایسه با سن کیهان فقط یک معضل باشد، اما حضور هوش مصنوعی بسیار کوتاهتر است. و همانطور که معلوم شد، در بسیاری از زمینه ها از ما پیشی گرفت. می توانید تصور کنید ده سال دیگر چه اتفاقی می افتد؟ ده سال پیش، من انتظار نداشتم که به جایی که اینجا و اکنون هستیم برسیم. فکر می‌کردم حداقل نیم قرن برای این کار نیاز داریم، اما اینجا، درست بعد از همه‌گیری و شروع جنگ در اوکراین، متوجه شدم که انقلاب کمی آرام شده است.

و ما نمی دانیم در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد. ما به عنوان بشریت برای چنین چیزی آماده نیستیم. تمدن ما به گونه ای توسعه یافته است که گروه های مختلف درون آن منافع متفاوتی دارند و برای منافع بیگانگان احترام بسیار کمی قائل هستند. سازش و اتحاد برای ما بدتر از رقبایمان است. و علاوه بر این، همه (به سختی کسی واقعاً) در همه اینها نیت خوبی ندارند. برخی می خواهند پول در بیاورند، برخی دیگر قدرت می خواهند و پیچ ها را برای همه می چرخانند، برخی دیگر ترجیح می دهند بتوانند همه چیز و همه را کنترل کنند. هوش مصنوعی یک محیط عالی برای این کار ایجاد می کند: تنها کاری که باید انجام دهید این است که اصول اولیه را به آن آموزش دهید و اجازه دهید تا آنجا که ممکن است آهسته پیش برود. بعد از مدتی می توانید صاحب جهان شوید.

همچنین، افراد کمی در مورد استفاده اخلاقی از داده های خاص فکر می کنند. Free American اینجا و اکنون اتفاق می افتد. ما هرگز برای آنچه اکنون در حال رخ دادن است آماده نبودیم. و احتمالاً برای مدت طولانی آماده نخواهیم بود. در حالی که من این را می نویسم، هوش مصنوعی می تواند متن های من را در منبع ما تجزیه و تحلیل کند و از آنها روش های بهتری برای مکالمه بیاموزد (من کمی برای او متاسفم ...). چون چرا نه؟ من با آن مشکلی ندارم، اگرچه ترجیح می دهم شخص دیگری تصمیم بگیرد که چه کاری می تواند انجام شود و چه کاری نمی توان انجام داد.

با دیدن ایده های برنامه های هوش مصنوعی، ترس خاصی را نیز احساس می کنم. در حال حاضر مکانیسم‌هایی مبتنی بر هوش مصنوعی وجود دارد که بهترین نامزدهای شغلی را انتخاب می‌کند و «خطرناک» را کنار می‌گذارد. ما قصد داریم چیزی شبیه گزارش اقلیت به دست آوریم، که در آن هوش مصنوعی برای ایمن‌تر کردن همه ما کار خواهد کرد: با پیش‌بینی اینکه چه کسی مرتکب یک جنایت یا جنایت می‌شود. هوش مصنوعی همچنین تخمین می زند که آیا شما تا یک سن خاص زندگی خواهید کرد یا خیر، و شاید حتی اعتبار شما را بر اساس داده های به ظاهر ناچیز تخمین بزند. توانایی تجزیه و تحلیل حجم عظیم اطلاعات و سرعت از مزایای اصلی آن است.

فکر نمی کنم خودآگاهی مشکلی ایجاد کند. من بیشتر از این می ترسم که ملت ها / دولت ها از این اختراع برای چه استفاده کنند. من به نیت خیر کسی اعتقاد ندارم، اما گروه های ذینفعی وجود دارند که درک بسیار کمی دارند و نمی توانند هیچ چیز سازنده ای به ما ارائه دهند. دادن هوش مصنوعی فوق العاده قدرتمند به انسان مانند دادن یک نارنجک به میمون است.

همچنین جالب:

• کد نوشته شده توسط هوش مصنوعی می تواند خطرناک باشد
• DeepMind گوگل به زودی رقیب ChatGPT خود را راه اندازی خواهد کرد