فرض کنید سریال را تماشا کرده اید وفاداری بالا با Zoe Kravitz و شما می خواستید تجربه های موسیقی مشابهی داشته باشید. یا در اخبار بخوانید که وینیل دوباره مد شده است و مد همه چیز شماست. یا بخش زیبایی شناختی شخصیت شما چیزی شبیه به آن را می خواست و شما با ایده موسیقی روی وینیل جذب شدید، اما به اشتراک خود در یک سرویس پخش عادت کردید.
معرفی
به طور خلاصه، تصمیم گرفته شده است، اما شما نمی دانید از کدام راه به انتخاب بازیکن اول نزدیک شوید. خوب، بیایید آن را بفهمیم.
اول از همه، شما باید یک چیز مهم را درک کنید: وینیل درباره لیست های پخش، "تراک های تازه" یا هر چیز دیگری از دنیای موسیقی دیجیتال نیست. وینیل در مورد گوش دادن به موسیقی در آلبوم ها است. با ترتیب آهنگ هایی که نویسندگان به آن فکر کرده اند. ترجیحا از ابتدا تا انتها، متفکرانه و با لذت. و این احساس شنوندگان را تغییر می دهد و موسیقی را از حالت "آدامس جویدن پس زمینه" به نوعی فرآیند آگاهانه خارج می کند. برای عصر دیجیتال، در ابتدا ممکن است کمی آزاردهنده باشد، اما پس از آن گیر کرده و شروع به لذت بردن از آن خواهید کرد.
چرا مردم به هر حال به وینیل گوش می دهند؟ بیایید مسابقاتی را ترتیب دهیم که به کیفیت صدای وینیل نسبت به تعداد اختصاص داده شده است. این مناقشه جاودانه خواهد بود و طرفداران رادیکال هر دو جریان هرگز از احساسات و استدلال های علمی و شبه علمی بی بهره نخواهند شد. اما اگر بخش فنی را کنار بگذاریم، در مقایسه با عدد "بی روح"، وینیل "گرم و پیازدار" ویژگی های خاص خود را دارد.
- اول اینکه، وقتی وینیل می‌خرید، از هنرمند مورد علاقه‌تان به روشی ملموس‌تر از کسر میکروسکوپی از ۵ دلار در ماه برای هر گوش دادن به آهنگ در Spotify یا Spotify حمایت می‌کنید. Apple موسیقی.
- ثانیاً، به دلیل ابعاد فیزیکی پاکت ها، جلدهای وینیل از دیرباز آثار هنری واقعی بوده و توسط بهترین هنرمندان و عکاسان زمان خود ساخته شده اند.
- ثالثاً، وینیل می‌تواند سرمایه‌گذاری خوبی باشد: قیمت برخی از نسخه‌ها در طول سال‌ها به طرز فوق‌العاده‌ای افزایش می‌یابد، و هزینه یک نسخه که در ابتدا 5 تا 15 دلار بود، پس از چند سال می‌تواند به رقم قابل توجهی از 4500 دلار برسد. (بله، بله، چهار و نیم هزار دلار) و بالاتر. باحال نیست؟!
اما بیایید از بهشت به زمین فرود بیاییم و به موضوع مقاله برگردیم: چگونه اولین وینیل پلیر خود را انتخاب کنیم؟ برای اینکه در ابتدا ناامید نشوید به چه نکاتی توجه کنیم و از چه اشتباهاتی اجتناب کنیم؟ بیایید نگاه دقیق تری بیندازیم.
هنگام انتخاب اولین پخش کننده وینیل خود، تجهیزات فنی آن، وجود "خوبی" اضافی و جزء زیبایی شناختی را در نظر می گیریم. ما به صورت مشروط آن را به سطوح ابتدایی، متوسط و بالاتر تقسیم می کنیم.
سطح دیگری وجود دارد که با خیال راحت می توان آن را "منهای" نامید. اینها پخش کننده های مختلف قابل حمل به شکل چمدان از شرکت ها هستند ION, کراسلی, لنکو, NUMARK و خیلی های دیگر. و از آنجایی که ما هنوز به نکات مهم فنی در متن نرسیده ایم، فقط می توانیم توجه داشته باشیم که اگر قصد دارید بیش از یک بار به رکورد گوش دهید، انجام آن در چنین بازیکنانی توصیه نمی شود.
به طور خلاصه، یک دستگاه پخش وینیل شامل پایه ها (جعبه ای که داخل آن موتور و انواع وسایل الکترونیکی پنهان شده است) جدول پشتیبانی (یک چیز گرد با یک سنجاق در مرکز، که روی آن رکوردها قرار داده شده است) بازوی تن (چوبی که در انتهای آن کارتریج قرار دارد) و در واقع کارتریج با سوزن در بیشتر موارد، همه اینها توسط یک پوشش محافظت می شود.
هنگامی که سوزن را روی صفحه دوار پایین می آوریم، آن (سوزن) در یک شیار مخصوص برش (به طور دقیق تر، فشرده شده) در وینیل می افتد که ناهمواری دیواره های آن لرزش های مربوطه را ایجاد می کند: صدای کانال های راست و چپ. . ویژگی های مهم در اینجا نیروی فشار و ضد اسکیت است.
نیروی فشار مسئول فشار دادن سوزن بر روی رکورد در زمان پخش است. اگر خیلی ضعیف باشد، مکان‌های کم‌عمق در آهنگ صوتی می‌توانند به سادگی سوزن را بالا ببرند و جایی به آهنگ بعدی می‌پرند. به جای یک آهنگ کامل، خبره فقط قطعات آشفته را می شنود.
اگر سوزن خیلی محکم فشار بیاورد، به سادگی از طریق رکورد می بیند و تمام بی نظمی های شیارهایی که صدا را ایجاد می کند در راه از بین می برد. و در اینجا به «چمدان‌های سطح صفر» باز می‌گردیم، مانند کراسلی، که در محیط تولیدکنندگان وینیل به آنها «صواب‌کش» می‌گویند.
ضد اسکیت پارامتری است که از "حرکت" سوزن به مرکز یا لبه رکورد جلوگیری می کند. به عبارت دیگر، مسئول یکنواختی فشار سوزن بر روی دیواره راست یا چپ «شیار» (کانال راست و چپ)، یعنی تعادل صدا است.
تنظیم دقیق فشار و ضد اسکیت سنگ بنای ماندگاری رکوردهای شماست. تعداد زیادی فیلم و مطالب چاپی در اینترنت در مورد نحوه تنظیم صحیح پخش کننده ها وجود دارد، اما یک چیز را باید در نظر گرفت: اگر چنین دستورالعملی می گوید که ضد اسکیت را در یک رکورد صاف بررسی کنید (به عنوان مثال، یک DVD ) سپس این دستورالعمل توسط فردی بسیار محدود نوشته شده است که اصلاً موضوع را درک نمی کند.
همچنین بخوانید:
علاوه بر تمام موارد فوق، باید بدانید که پالس های الکترومغناطیسی ایجاد شده توسط سوزن بسیار ضعیف هستند و نمی توانند بلافاصله به ورودی تقویت کننده اعمال شوند. فرآیندی به نام "تصحیح صدا" با این مشکل مقابله می کند. بازیکنان با یا بدون اکولایزر phono داخلی ارائه می شوند. این یکی از پارامترهایی است که هنگام انتخاب باید در نظر گرفته شود.
علاوه بر تصحیح صدا، کیفیت صدا متاثر از موادی است که پایه ها، دیسک های تکیه گاه و تون آرم از آنها مونتاژ می شوند، کیفیت و محل قرارگیری موتور الکتریکی (مستقیم یا تسمه درایو) و البته سوزن و کارتریج. خود
واضح است که پلیرهای سطح پایه از مواد ارزان تری (پلاستیک، آلومینیوم) نسبت به همتایان قدیمی خود (MDF، اکریلیک، کربن) مونتاژ می شوند. کارتریج و سوزن البته از نظر کیفیت و قیمت نیز متفاوت است.
سطح اولیه
در سال 2019، این شرکت در رده "سطح ورودی" عملکرد شگفت انگیزی قوی داشت Sony، که مدل ها را ارائه کرد PS-LX310BT і PS-HX500. اولی با وجود بلوتوث برای انتقال صدا، به عنوان مثال، به هدفون های بی سیم، متمایز می شود، دومی - امکان دیجیتالی کردن وینیل در HiRes.
مزیت بزرگ مدل اول را می توان تصحیح کننده صدا (کاملاً برای یک صدای راحت کافی) و خودکار تمام اتوماتیک با توقف خودکار / بازگشت خودکار بازوی صدا به موقعیت شروع در نظر گرفت. ما رکورد را روی دیسک پشتیبانی قرار دادیم، درب را بستیم، Start را فشار دادیم - همین است، ما گوش می دهیم.
البته، در میان بسیاری از طرفداران وینیل، تردیدهای خاصی در مورد مناسب بودن گوش دادن به صدای آنالوگ از طریق بلوتوث دیجیتال وجود دارد، اما در این متن از بحث و جدل انتزاعی می‌گیریم، به خصوص که خروجی‌های آنالوگ در مدل‌های با BT هنوز لزوما وجود دارد.
اگر قبلاً با وینیل سروکار نداشته اید و فقط می خواهید بررسی کنید که چقدر "مال شما" است، با پخش کننده ارزان (تا 200 دلار) اما با کیفیت بالا مانند این مدل شروع کنید. Sony، تصمیم هوشمندانه ای خواهد بود. حداقل تنظیمات، بدون سر و صدا با وزنه های بازو، ضد اسکیت - بسته نشده، روشن، گوش دهید.
همین حداقل تنظیمات نیز نقطه ضعف اصلی است، زیرا شنونده راهی برای تأثیرگذاری بر این تنظیمات ندارد. شما باید به سازنده و کالیبراسیون آن اعتماد کنید. ارتقاء سوزن با کارتریج نیز کار نخواهد کرد - وزن متفاوت است ، نیروی فشار متفاوت است و هیچ ابزاری برای تنظیم آن وجود ندارد.
میانگین
بیایید فرض کنیم شما قبلاً تجربه ای با وینیل دارید. شاید شما در کودکی به مجموعه والدین خود دسترسی داشته اید، یا قبلاً مرحله "مبتدی" را پشت سر گذاشته اید، بنابراین در تصمیم خود برای جمع آوری وینیل و گوش دادن به آن با تجهیزات جدی تر مطمئن هستید. در این لحظه، شرکت هایی مانند طرفدار جکت, رگا, دور برگشتی یا فلوانس. با قیمت 250-500 دلار، در حال حاضر توجه جدی به جزئیات، کیفیت عالی مواد و فرهنگ تولید بالا، کارتریج های قابل تعویض از تولید کنندگان معروف وجود دارد.
هر یک از تولیدکنندگان با قیمت متوسط نامگذاری شده یا مشابه، پخش کننده هایی با و بدون اکولایزر phono داخلی در خط تولید خود دارند (یعنی باید یک خارجی خریداری کنید)، می توانید یک مدل با بلوتوث پیدا کنید، کارتریج ها را می توانید ارتقا یافته است، زیرا تمام تنظیمات tonearm در دست کاربران است.
اما مهم نیست که بازیکنان کلاس HiFi چقدر متفاوت هستند، آنها یک ویژگی مشترک و بسیار ناراحت کننده دارند: غیبت یک سوارکار. اکثر تولیدکنندگان در این سطح (و بالاتر) بر این باورند که مکانیسم های اضافی سوارکاری بر تجربه کاربر صوتی تأثیر منفی می گذارد. یافتن توضیحی معقول برای این امر دشوار است، اما در این مرحله از توسعه صنعت، اتوسوپی پیش پا افتاده مانند دانش گمشده یک تمدن باستانی به نظر می رسد.
فلوانس استثنایی خوشایند از این قانون عجیب است. بازیکنان آن همه مزیت ها را در قالب طراحی مختصر، متریال و پرداخت شیک، کارتریج های باکیفیت و مهمتر از همه، اتوتوپی دارند! هیچ مدل فلوانس با بلوتوث وجود ندارد، اما می‌توانید یکی را با اکولایزر فونو داخلی انتخاب کنید.
علاوه بر این، یک کلاس کامل از بلندگوها برای پخش کننده های وینیل مجهز به اکولایزر phono داخلی خود وجود دارد. شاید معروف ترین سازنده در اینجا شرکت Klipsch با خط تولید خود باشد.بلندگوهای مجهز'.
کیفیت پخش کننده های hi-fi از کلاس معمولی "متوسط" (در محدوده این مقاله) - Pro-Ject، Fluance و موارد مشابه - برای اکثریت مطلق شنوندگان کافی خواهد بود.
سطح بالاتر
در اینجا ما با دقت وارد قلمرو افرادی می‌شویم که کابل‌های صوتی را قبل از شنیدن ورز می‌دهند، به امید شنیدن صدای گرم‌تر در مقایسه با صداهای غیرخمیر. هر گونه انتقاد در مورد قیمت گذاری عجیب و غریب، وجود قوانین فیزیک و غیره به سادگی زمانی که هزینه بازیکن قابل مقایسه با هزینه یک ماشین یا یک آپارتمان کوچک باشد، منطقی نیست.
چند مثال:
بیایید خلاصه کنیم
این متن ادعای درستی ندارد. وظیفه او ارائه یک ایده کلی و ارائه چندین مثال است که می تواند به عنوان نقطه شروع در هنگام انتخاب اولین بازیکن مدرن شما مورد استفاده قرار گیرد.
از این گذشته، علاوه بر نظرات متناقض مانند "خرید با تصحیح فون داخلی یا بدون"، مواردی مانند "با درایو مستقیم یا تسمه ای" یا "خرید پرس های ضبط اصلی یا بازسازی شده" نیز وجود دارد. و طرفداران بازیکنان منحصراً قدیمی و آکوستیک وجود دارند که هر بازیکن مدرن را زباله معمولی می دانند.
هر یک از این پارامترها و ترکیبات آنها ارتش حامیان و مخالفان خود را دارد، بنابراین بهتر است با ظهور تجربه و ترجیحات شخصی، به طور مستقل با چنین ظرافت هایی مقابله کنید. بحث های مذهبی لحن بدی هستند، حتی اگر فقط در مورد وینیل باشند.
گوش دادن مبارک!
همچنین بخوانید: