ایالات متحده تصمیم گرفته است که مهمات خوشه ای را در اختیار اوکراین قرار دهد که به نیروهای مسلح در آزادسازی مناطق از اشغالگران روسی کمک می کند.
فوراً باید توجه داشت که مهمات خوشه ای یک سلاح نسبتاً بحث برانگیز و به طور گسترده ممنوع است که استفاده از آن می تواند حتی برای مدت طولانی پس از پایان خصومت ها صدمات بی رویه به جمعیت غیرنظامی به ویژه کودکان وارد کند. اما این سلاح ها می توانند به نیروهای مسلح اوکراین در انجام اقدامات متقابل کمک کنند.
رهبری ما مدتهاست که خواهان این مهمات خوشه ای بوده است، زیرا این مهمات به نیروهای مسلح ما اجازه می دهد تا مواضع مستحکم روس ها را به طور مؤثر مورد هدف قرار دهند و بر کمبود نیروی انسانی و توپخانه غلبه کنند. بیایید نگاهی دقیق تر به مهمات خوشه ای آمریکایی بیندازیم.
همچنین بخوانید: همه چیز درباره هویتزر 155 میلی متری M777 و پرتابه هدایت شونده M982 Excalibur
مهمات خوشه ای چیست؟
مهمات خوشه ای حاوی ظروف هستند که در هوا باز می شوند و تعداد زیادی از مهمات فرعی با انفجار قوی یا "بمب های کوچک" را در یک منطقه بزرگ پراکنده می کنند. بسته به مدل، تعداد مهمات فرعی می تواند از چند ده تا بیش از 600 باشد. مهمات خوشه ای را می توان از هواپیما پرتاب کرد یا با توپخانه یا راکت به هدف رساند.
بیشتر گلوله های فرعی به گونه ای طراحی شده اند که در اثر برخورد منفجر شوند. اکثریت قریب به اتفاق آنها سقوط آزاد هستند، یعنی به صورت جداگانه هدف را هدف قرار نمی دهند.
مهمات خوشه ای برای اولین بار در طول جنگ جهانی دوم مورد استفاده قرار گرفت و بخش بزرگی از ذخایر مهمات خوشه ای موجود در طول جنگ سرد انباشته شد. هدف اصلی آنها از بین بردن اهداف نظامی متعددی است که در یک منطقه بزرگ پراکنده شده اند، به عنوان مثال، تشکیلات تانک یا پیاده نظام.
همچنین بخوانید: "نپتون" به رزمناو "مسکو" ضربه زد: همه چیز در مورد این موشک های ضد کشتی
شرکای آمریکایی ما چه برنامه ای برای ارسال به نیروهای مسلح دارند؟
قابل درک است که ایالات متحده به اوکراین گلوله های توپخانه 155 میلی متری مملو از مهمات انفجاری قوی، به نام مهمات معمولی بهبود یافته دو منظوره یا DPICM را ارسال خواهد کرد. این پرتابه ها به گونه ای طراحی شده اند که در هوا منفجر شوند و مهمات را در سطح زمین پراکنده کنند تا هم به خودروهای زرهی و هم به ضد پیاده نظام حمله کنند.
باید توجه داشته باشم که ارتش آمریکا دو گلوله اصلی 155 میلی متری DPICM دارد. اینها گلوله های خوشه ای M483 هستند که حاوی 88 مهمات نارنجک مانند و M864 دوربرد هستند که حاوی 72 مهمات نارنجک مانند هستند. هنوز مشخص نیست که کدام نسخه برای تامین نیروهای مسلح در نظر گرفته شده است.
هر دو پوسته از انواع یکسانی از نارنجک های DPICM استفاده می کنند که گاهی به دلیل عوامل محیطی مانند پوشش گیاهی یا زمین نرم، بلافاصله پس از فرود منفجر نمی شوند. نارنجک ها توانایی خود تخریبی را ندارند و اغلب حتی چندین دهه پس از استفاده خطرناک باقی می مانند و در صورت استفاده نادرست می توانند منفجر شوند، زیرا فیوزهای نارنجک از حساسیت خاصی برخوردار هستند.
همچنین بخوانید: سلاح پیروزی اوکراین: Iris-T SLM - یک سیستم دفاع هوایی مدرن از آلمان
در مورد DPICM چه می دانیم؟
DPICM یک توپخانه یا کلاهک موشکی سطح به سطح است که ده ها تا صدها گلوله فرعی کوچکتر را شلیک می کند که می تواند از بارهای خوشه ای ضد تانک و تکه تکه شدن ضد نفر استفاده کند. نوعی پرتابه هوا به سطح به بمب خوشه ای معروف است. یک مهمات می تواند چندین هدف را به طور همزمان منهدم کند و از هر گلوله یا بمب معمولی موثرتر باشد.
DPICM یک دسته کلی است که شامل انواع مختلفی از پرتابه های توپخانه و موشک های مجهز به چندین نوع مهمات فرعی است که عملکرد و هدف تقریباً یکسانی دارند. بخش عمده ای از تولید کارتریج DPICM بین دهه 1970 و 1990 اتفاق افتاد. اینها گلوله هایی برای هویتزرهای 105 میلی متری، 155 میلی متری و 203 میلی متری و همچنین راکت های توپخانه 227 میلی متری هستند که می توانند از پرتابگرهای چندگانه M270 و M142 و سامانه های موشکی توپخانه با تحرک بالا (HIMARS) پرتاب شوند.
DPICM از سری مهمات خوشه ای قبلی بهبود یافته متعارف (ICM) تکامل یافته است. "هدف دوگانه" مهمات فرعی DPICM، که ارتش ایالات متحده آنها را "نارنجک" می نامد، این است که آنها به گونه ای طراحی شده اند که هم علیه خودروهای زرهی و هم در برابر اهداف نرم تر مانند خودروهای غیر زرهی و واحدهای پیاده نظام موثر باشند.
توسعه پرتابه های DPICM در اواخر دهه 1950 آغاز شد. اولین پرتابه، M105 444 میلی متری، در سال 1961 وارد خدمت ارتش ایالات متحده شد. مهمات فرعی آن نارنجک های ساده ضد نفر (ICM) بودند. تولید M444 در اوایل دهه 1990 به پایان رسید.
اولین DPICM واقعی، مهمات خوشه ای 155 میلی متری M483 بود که در دهه 1970 تولید شد. تا سال 1975، یک نسخه بهبود یافته از M483A1 استفاده می شد. این پرتابه دارای 88 گلوله نارنجک مانند M42/M46 دو منظوره بود. جانشین آن، پرتابه 155 میلی متری M864، در سال 1987 وارد تولید شد و دارای پرکننده پایه بود که برد پرتابه را افزایش داد. اگرچه او همچنان همان نارنجک های M42/M46 را حمل می کند. مکانیسم اولیه انفجار تعداد مهمات فرعی را به 72 کاهش می دهد. در سال 2003، کار برای ارتقاء نارنجک های M42/M46 با سیستم خود تخریبی برای کاهش مشکل مهمات فرعی "منفجر نشده" که برای مین زدایی و غیرنظامیان خطرناک هستند، بودجه بندی شد.
کار بر روی گلوله های 105 میلی متری بر اساس مهمات فرعی M80 در اواخر دهه 1990 آغاز شد. نتیجه نهایی دو گلوله بود: M915 که برای استفاده با هویتزر بکسل سبک M119A1 طراحی شده بود و M916 که برای هویتزر M101 / M102 طراحی شده بود.
مهمات فرعی DPICM به چند دلیل توسعه یافتند:
- آنها می توانند به یک تفنگ سنگین با هدایت بسته توانایی ضربه زدن به یک منطقه بزرگتر را بدهند، با گسترشی که عدم دقت ذاتی آنها را جبران می کند.
- توپخانه می تواند از DPICM برای تأثیرات زیادی در برابر سازندهای زرهی و مکانیزه استفاده کند و قادر است زره ها را بدون استفاده از ATGM ها مانند Copperhead هدایت شده با لیزر نابود کند.
- با توجه به توانایی آنها در منفجر شدن در هوا، آنها در برابر نیروهای مستقر در مقایسه با گلوله های معمولی با قابلیت انفجار قوی موثرتر هستند.
همچنین بخوانید: سلاح های پیروزی اوکراین: موشک های ATACMS برای HIMARS و MLRS
پرتابه خوشه ای 155 میلی متری M864
بیایید نگاهی دقیق‌تر به یکی از این مهمات بیندازیم - پرتابه خوشه‌ای 155 میلی‌متری M864. این یک پرتابه DPICM دو منظوره است که از فناوری احتراق هسته برای افزایش برد استفاده می کند. این پرتابه قادر است 24 نارنجک M46 و 48 نارنجک دو منظوره M42 را تا فاصله 29 کیلومتری پرتاب کند.
این یک پرتابه منجنیق اولیه است که 72 نارنجک DP (48 نارنجک M42 و 24 نارنجک M46) حمل می کند. نارنجک ها قابلیت پرتاب دوگانه را فراهم می کنند. با این حال، روش سوم استفاده را می توان با جایگزینی بار اصلی با شارژ نقطه ای مورد استفاده در پرتابه های انفجاری قوی به دست آورد. پس از شلیک باروت مشعل پایه را مشتعل می کند که گاز داغ منتشر می کند و برد پرتابه را افزایش می دهد. در زمان مشخصی از پرواز، نارنجک ها پرتاب می شوند و در هنگام سقوط در هوا منفجر می شوند. آنها همچنین می توانند هنگام برخورد با زمین منفجر شوند
مهمات فرعی M155 864 میلی متری یک محموله دوربرد است که می تواند 72 نارنجک M42/46 را تا 28,4 کیلومتر حمل کند و 200 درصد برد را نسبت به M483A1 افزایش می دهد.
پرتابه M864 یک پرتابه خود بارگیری با بدنه ساده فولادی 1340 یا 4190 آلیاژی فولادی آهنگری، کم کشش و یک پلاگ فولادی است. یک نوار متحرک فلزی کشویی پشت کیس را احاطه کرده است.
اگرچه انواع مختلفی از مهمات فرعی DPICM وجود دارد، اما همه آنها بر اساس یک اصل ساخته شده اند: یک بار انباشته که برای آسیب رساندن به زره طراحی شده است، که توسط محفظه ای که مخصوص پراکندگی قطعات مرگبار در همه جهات طراحی شده است، احاطه شده است. مهمات فرعی موجود در M864 که از نظر اندازه و وزن مشابه یک نارنجک دستی معمولی هستند، هدایت نمی شوند، اما هر کدام یک پارچه منگوله مانند در قسمت بالایی دارند که هنگام سقوط نارنجک را تثبیت می کند. گلوله های توپخانه و سایر مهمات بارگذاری شده با DPICM معمولاً مهمات فرعی را پس از رسیدن به نقطه تعیین شده در مسیر خود از پشت پرتابه یا کلاهک پرتاب می کنند.
همچنین بخوانید: سلاح پیروزی اوکراین: سیستم دفاع هوایی MIM-23 Hawk
چرا بمب های خوشه ای در جهان ممنوع است؟
کنوانسیون 2008 در مورد مهمات خوشه ای (CCM) استفاده، تولید، انتقال و ذخیره سازی مهمات خوشه ای را ممنوع می کند و انهدام انبارهای این گونه سلاح ها، پاکسازی مناطق آلوده به باقیمانده ها و نارنجک ها و کمک به قربانیان را ملزم می کند. در عین حال، باید توجه داشت که کنوانسیون مهمات خوشه ای توسط ایالات متحده آمریکا، روسیه و اوکراین امضا یا تصویب نشده است.
این سلاح به دلایل خوبی ممنوع شد: مهمات خوشه ای نادرست مناطق وسیعی را آلوده می کند و تهدیدی فوری برای غیرنظامیان است. بله، مهمات خوشه ای جمعیت غیرنظامی را تهدید می کند، زیرا آنها به منطقه وسیعی حمله می کنند، بدون اینکه ارتش را از غیرنظامیان متمایز کند. علاوه بر این، همه مهمات خوشه‌ای بلافاصله پس از برخورد منفجر نمی‌شوند: حدود 2,35 درصد از مهمات فرعی می‌توانند ماه‌ها، سال‌ها یا حتی دهه‌ها پس از درگیری روی زمین باقی بمانند و برای غیرنظامیان خطرآفرین باشند. برخی از پرتابه های کوچک کودکان را به دلیل داشتن رنگ روشن یا شکل جالب جذب می کنند. به دلیل اندازه کوچک، پرتابه ها ممکن است مورد توجه کشاورزانی قرار نگیرد که در مزارع کار می کنند.
همچنین جالب: سلاح پیروزی اوکراین: پرتابه توپخانه هدایت شونده 155 میلی متری Vulcano
چرا اوکراین به مهمات خوشه ای نیاز دارد؟
ضد حمله اوکراین تاکنون به دلیل دفاع متراکم روسیه که شامل میادین مین و خطوط گسترده سنگرها می شود، کند بوده است. سنگرها می توانند در برابر آتش غیرمستقیم مانند گلوله های توپخانه معمولی با کلاهک های یکپارچه بسیار مقاوم باشند. شلیک مستقیم، به عنوان مثال، از توپ و تفنگ تانک، حتی کمتر موثر است. ممکن است تعداد قابل توجهی از گلوله های توپخانه قوی انفجاری واحد مورد اصابت قرار گیرد تا آنها را از بالا اصابت کند. حتی در این صورت، کارایی گلوله ها ممکن است در برابر مواضع مستحکم دشمن محدود شود. مهمات خوشه ای گلوله های توپخانه و راکت ها این قابلیت را دارند که مساحت بسیار بیشتری را پوشش دهند و این کار را سریعتر و با گلوله های کمتر انجام دهند، علاوه بر این مهمات فرعی مستقیماً به داخل سنگر سقوط می کنند که عواقب ویرانگری را در پی خواهد داشت.
برای اوکراین، مهمات خوشه ای می تواند دو مشکل اصلی را حل کند. اولاً برای رفع نیازهای ارتش اوکراین برای افزایش مهمات برای توپخانه و سامانه های موشکی ارائه شده توسط غرب و ثانیاً مهمات خوشه ای به اوکراین این امکان را می دهد که از مزیت قابل توجه روسیه در توپخانه خلاص شود.
برای نیروهای مسلح اوکراین، تعدادی از موارد استفاده بالقوه آشکار برای مهمات بارگذاری شده با DPICM وجود دارد که می تواند بسیار مفید باشد. اوکراین در حال حاضر M142 HIMARS در خدمت دارد (باید رویای موشک های دقیق خوشه ای M30 را قبل از HIMARS دید) و انواع و مشتقات M270 و همچنین هویتزرهای 155 میلی متری و 105 میلی متری استاندارد ناتو که می توانند انواع مختلف DIPCM را شلیک کنند. همچنین نمونه هایی از گلوله های توپخانه 203 میلی متری با انفجار قوی ساخت ایالات متحده وجود دارد که در اوکراین به عنوان مهمات برای هویتزرهای 2C7 "Pion" ساخت شوروی استفاده می شود.
متأسفانه، از نظر تعداد بشکه های توپ، مزیت همچنان در اختیار ارتش روسیه است، بنابراین ZSU چاره دیگری جز گرفتن کیفیت و نه کمیت ندارد. هم کیفیت خود توپخانه و هم گلوله های آن. از این گذشته ، برای اینکه توپخانه بتواند وظایف خود را به طور مؤثر و بدون وقفه انجام دهد ، باید مهمات با کیفیت بالا به مقدار کافی در اختیار آن قرار گیرد.
اینجاست که مهمات خوشه ای آمریکایی به میدان می آید. آنها امکان انهدام دقیق و مؤثر خودروهای زرهی و پرسنل اشغالگران را در منطقه وسیعی فراهم می کنند. بنابراین، ما صمیمانه از شرکای غربی خود برای حمایت و تامین تسلیحات مدرن سپاسگزاریم.
ما به مدافعان خود ایمان داریم. مهاجمان جایی برای فرار از قصاص ندارند. مرگ بر دشمنان! درود بر نیروهای مسلح افتخار برای اوکراین!
همچنین بخوانید:
Eh bien il était temps! Les usa et mr biden auraitan dû livrer ces obus bien avant ! Vaut mieux tard que jamais mais quand même در فرستاده شده است که رهبران غرب un peu rouillés… toujours en retard à l’allumage… dommage pour les ukrainiens هستند. افتخار برای اوکراین! Et merci pour cet éclairage! E.
از حمایت شما متشکرم! زنده باد فرانسه!