سلاح های پیروزی اوکراین: مهمات با اورانیوم ضعیف شده

مشخص شد که دولت جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده، برای اولین بار مهمات زره پوش حاوی اورانیوم ضعیف شده را به اوکراین ارسال خواهد کرد. چه نوع سلاحی است، آیا خطرناک است و چه چیزی به نیروهای مسلح می دهد؟

لازم به ذکر است که مهمات زره پوش حاوی اورانیوم ضعیف شده در حال حاضر در خدمت نیروهای مسلح اوکراین است. انگلیسی ها برای تانک های چلنجر 120 خود گلوله های 2 میلی متری با اورانیوم ضعیف شده در اختیار ما قرار دادند که این تانک ها با موفقیت دشمن را در تمام خط نبرد منهدم کردند. با این حال، این سلاح باعث شایعات و ترس های بسیاری می شود. خود تعبیر "اورانیوم ضعیف شده" باعث ترس و بی اعتمادی مردم می شود. علاوه بر این، تبلیغات روسیه به هر طریق ممکن سعی می کند اوکراینی ها و جهان را بترساند، حقایق را تحریف می کند و شایعات نادرستی در مورد این مهمات منتشر می کند.

بیایید سعی کنیم همه چیز را بفهمیم.

همچنین بخوانید: سلاح های پیروزی اوکراین: تانک های M1A2 آبرامز

اورانیوم ضعیف شده چیست و چگونه به دست می آید

اورانیوم ضعیف شده اورانیوم طبیعی است که مقداری از مواد رادیواکتیو، اما نه تمام آن، حذف شده است. این ضایعاتی است که در فرآیند غنی سازی اورانیوم به دست می آید که برای استفاده در نیروگاه های هسته ای و در سلاح های هسته ای ضروری است.

اورانیوم یک عنصر شیمیایی بسیار جالب است. بخش کوچکی از اورانیوم می تواند در هوا مشتعل شود، با یک ضربه مکانیکی شدید، ذرات اورانیوم می درخشند. در نیمه اول قرن بیستم، اعتقاد بر این بود که اورانیوم در طبیعت کمیاب است، اما در واقع اینطور نیست. خاک تا عمق 20 سانتی متری می تواند تا یک تن اورانیوم در هر کیلومتر مربع از منطقه ذخیره داشته باشد.

اورانیوم چهارده ایزوتوپ دارد که سه تای آن را می توان در طبیعت یافت. مشخصه اصلی مواد رادیواکتیو نیمه عمر است، ایزوتوپ های مختلف اورانیوم ویژگی های متفاوتی دارند. رایج ترین ایزوتوپ های اورانیوم U-238 و U-235 هستند. اولی در اورانیوم طبیعی بسیار فراوان است (بیش از 99%)، دومی بسیار نادر است (کمتر از 1%). اورانیوم غنی شده اورانیومی است که نسبت این دو ایزوتوپ در آن تغییر کرده است، یعنی محتوای U-235 افزایش یافته است.

اورانیوم ضعیف شده به عنوان زباله در فرآیند ساخت سوخت راکتورها و مواد برای سلاح های هسته ای به دست می آید. یعنی طی فرآیند تکنولوژیکی غنی سازی، اورانیوم طبیعی به اورانیوم غنی شده و اورانیوم ضعیف شده تقسیم می شود. پس از حذف اورانیوم غنی شده، ماده ای باقی می ماند که در آن ایزوتوپ های U-235 و U-234 به مقدار کم وجود دارد که به آن اورانیوم ضعیف شده می گویند.

همچنین جالب: سلاح های پیروزی اوکراین: نمای کلی تانک لئوپارد 2

چرا از اورانیوم ضعیف شده برای پوسته های زره ​​پوش استفاده می شود؟

از آنجایی که در نتیجه غنی سازی در بسیاری از کشورها، مقدار زیادی اورانیوم ضعیف شده انباشته شده است، نسبتاً ارزان است و این یکی از دلایل استفاده از آن در ساخت مهمات است.

یکی دیگر از دلایل استفاده از اورانیوم ضعیف شده برای ساخت مهمات این است که تنگستن، که در مهمات نیز استفاده می شود، یک فلز نسبتا کمیاب است. ایالات متحده تقریباً 50 درصد تنگستن را از کشورهای دیگر وارد می کند که در صورت اختلال در عرضه این فلز، خطرات قابل توجهی برای تولید پرتابه های زیر کالیبر ایجاد می کند. همچنین قیمت تنگستن به طور مداوم در حال افزایش است. بنابراین، در نتیجه تحقیقات در مورد خواص فلزات سنگین مختلف، تصمیم گرفته شد از اورانیوم ضعیف شده برای تولید مهمات استفاده شود.

مزیت بزرگ استفاده از اورانیوم در مهمات زره‌زن، توانایی آن در اشتعال در هنگام برخورد و نفوذ به زره است. در اینجا چنین ویژگی وجود دارد: هرچه خواص فیزیکی مواد هسته اورانیوم و حفاظت زره (به ویژه الکترونگاتیوی آنها) متفاوت باشد، ترکیبات آنها قوی تر است و در نتیجه مقدار زیادی گرما ایجاد می شود. قطعات کوچک مشتعل می شوند که می تواند منجر به مشتعل شدن سوخت تجهیزات جنگی و انفجار مهمات شود.

در حال حاضر مهمات زره پوش اورانیوم ضعیف شده یکی از مهمات اصلی تانک و اسلحه های ضد تانک در ارتش ایالات متحده است.

مزیت قابل توجه آلیاژهای مبتنی بر اورانیوم ضعیف شده نیز خاصیتی مانند توانایی خود تیز شدن است که به آن برش فرسایشی نیز گفته می شود. در هنگام نفوذ به هدف تحت تأثیر فشار بالا، تغییر شکل قابل توجهی در ساختار مواد و گرمایش آن رخ می دهد. در نتیجه، نوک هسته پرتابه شکلی پیدا می کند که به نفوذ زره کمک می کند. تنگستن استفاده شده قبلی در شرایط مشابه به طور قابل توجهی از اورانیوم ضعیف شده پایین تر بود. علاوه بر این، قیمت هسته های اورانیوم ضعیف شده حدود سه برابر کمتر از هسته های تنگستن است.

همچنین بخوانید: سلاح پیروزی اوکراین: سیستم دفاع هوایی NASAMS که از واشنگتن محافظت می کند

مزایای پوسته های زره ​​پوش با اورانیوم ضعیف شده

پرتابه‌های زره‌زن با اورانیوم ضعیف‌شده دارای چندین مزیت در مقایسه با انواع دیگر پرتابه‌های زره‌زن هستند:

1. نفوذپذیری بالا. پرتابه‌های زره‌زن با اورانیوم ضعیف شده دارای قابلیت نفوذ بسیار بالایی هستند که به آن‌ها اجازه می‌دهد تا به حفاظت زرهی ضخیم تانک‌های جنگی و اشیاء زرهی نفوذ کنند. این باعث می شود آنها در برابر اهداف به خوبی محافظت شده موثر باشند.
2. خسارت عمده به دلیل چگالی بالا، یک پرتابه با اندازه مورد نیاز می تواند تا حد امکان سنگین باشد که به تشکیل حداکثر انرژی جنبشی کمک می کند. سرعت و انرژی بالا همراه با جرم و سختی چنین گلوله‌ای زره‌بر به افزایش نفوذ موانع مختلف از جمله تانک‌ها و خودروهای زرهی دشمن کمک می‌کند. پس از نفوذ به هدف، این گونه پرتابه ها منفجر می شوند و خسارات زیادی به سیستم های داخلی و خدمه وارد می کنند. می تواند تانک یا شی زرهی سنگین را نابود کند.
3. کاهش خطر انتشار تشعشعات. گلوله‌های سوراخ‌دار زره حاوی مقادیر کمی اورانیوم ضعیف شده هستند، بنابراین نسبت به سایر انواع مهمات هسته‌ای، مانند بمب‌های هسته‌ای، مواد رادیواکتیو بسیار کمتری آزاد می‌کنند. این به طور قابل توجهی خطر آلودگی پرتوی قلمرو را پس از استفاده از چنین پوسته ها کاهش می دهد.
4. کاهش هزینه. هزینه تولید پرتابه های اورانیوم ضعیف شده نسبت به سایر مهمات مانند موشک های مافوق صوت کمتر است. آنها ممکن است به راحتی برای تسلیحات در دسترس باشند.

با این حال، توجه به این نکته مهم است که استفاده از مهمات اورانیوم ضعیف شده با مشکلات زیست محیطی و ژئوپلیتیک خاصی نیز همراه است، زیرا آنها می توانند ردی از رادیواکتیو در میدان نبرد بر جای بگذارند که نیاز به پردازش و پاکسازی مناسب قلمرو دارد. علاوه بر این، استفاده و توزیع آنها ممکن است مشمول توافقات و محدودیت های بین المللی باشد.

همچنین بخوانید: سامانه های موشکی M142 HIMARS و M270 چگونه روند جنگ در اوکراین را تغییر خواهند داد؟

جاهایی که از مهمات اورانیوم ضعیف شده استفاده می شد

مهمات اورانیوم ضعیف شده برای اولین بار در جنگ خلیج فارس در سال 1990-1991 مورد استفاده قرار گرفت. تا یک میلیون گلوله 30 میلی متری و تقریباً پانزده هزار گلوله از تفنگ های تانک شلیک شد. در طول جنگ کوزوو در منطقه بالکان در سال‌های 1998-1999، موشک‌های تاماهاوک به طور فعال مورد استفاده قرار گرفت که کلاهک آن حاوی تقریباً سه کیلوگرم اورانیوم ضعیف شده بود که در طی انفجار به ابری از ذرات ریز تبدیل می‌شود که در چندین ده متر از زمین پخش می‌شود. محل انفجار گلوله های زره ​​پوش با اورانیوم ضعیف شده نیز در عملیات های آمریکا در عراق و افغانستان استفاده شد.

مشخص است که علاوه بر ایالات متحده آمریکا و بریتانیا، روسیه، فرانسه و چین مهمات اورانیوم ضعیف را در زرادخانه خود دارند، بنابراین سایر کشورها می توانند آنها را وارد کنند.

همچنین بخوانید: سلاح های پیروزی اوکراین: تانک جنگی اصلی بریتانیایی چلنجر 2

چه مهمات زرهی با اورانیوم ضعیف شده قبلاً توسط مدافعان ما استفاده می شود

البته صحبت از گلوله های زره ​​پوش تانک های چلنجر 2 است که در حال حاضر در نیروهای مسلح در خدمت هستند. ما قبلا نوشته شده است در مورد این تانک، اما اجازه دهید به جزئیات بیشتری بپردازیم.

تسلیحات اصلی تانک مدرن بریتانیایی چلنجر 2 اسلحه L30A1 است که توسط کارخانه Royal Ordnance Factory ناتینگهام ساخته شده است. این یک تفنگ 120 میلی متری با طول لوله 55 کالیبر است. بریچ و پیچ اسلحه برای استفاده از شلیک های پرتابه با پرتابه در محفظه کارتریج سوزان طراحی شده است. شارژ به صورت دستی انجام می شود.

مهمات اسلحه L30A1 شامل ده ها گلوله با اهداف مختلف است. با وجود کالیبر مشابه، آنها با سلاح های استاندارد ناتو سازگار نیستند. بخش اصلی نامگذاری موجود شامل پرتابه های زیر کالیبر پردار زره پوش (BOPS) - شش نوع رزمی و یک نوع آموزشی است. همچنین یک گلوله زرهی پرانفجار با بار پلاستیکی، آموزش و مهمات دود وجود دارد.

دو نوع از پرتابه های زره ​​پوش بریتانیایی - L26A1 و L27A1 - بر اساس اورانیوم ضعیف شده تولید شد. آنها در دهه هشتاد و نود قرن گذشته به عنوان بخشی از مراحل مختلف برنامه نوسازی تسلیحات CHARM (سلاح چلنجر) توسعه یافتند. به دلیل استفاده از یک ماده خاص، امکان بهینه سازی طراحی هسته سوراخ کننده زره و همچنین افزایش ویژگی ها و ویژگی های اصلی رزمی وجود داشت.

L26A1 یک پرتابه نافذ زرهی با کالیبر کوچک با هسته سنگین و قوی به شکل نوعی فلش با تثبیت کننده دم و پوسته بیرونی ساخته شده از آلیاژ نرم است. پرتابه در لوله سلاح مانند یک مهمات معمولی شتاب می گیرد و در حین پرواز پوسته آلومینیومی خود را از دست می دهد. چنین پرتابه ای می تواند با سرعت زیادی پرواز کند و در تماس با زره، انرژی جنبشی زیادی آزاد کند. طول پرتابه در مجموعه 525 میلی متر، وزن کل 8,5 کیلوگرم است.

پرتابه جدیدتر L27A1 طراحی و ظاهری مشابه دارد، اما طولانی تر است و نسبت های متفاوت و همچنین افزایش جرم دارد.

بسته به بار فلزی مورد استفاده، پرتابه های L26A1 و L27A1 دارای سرعت اولیه حداقل 1550-1600 متر بر ثانیه هستند. سرعت بالا و هسته اورانیوم به پرتابه L26A1 اجازه می دهد تا 2 میلی متر از زره همگن را در فاصله 443 کیلومتری نفوذ کند. یک پرتابه جدیدتر در شرایط مشابه به مانع 522 میلی متری نفوذ می کند. علاوه بر این، اورانیوم ضعیف شده یک اثر ضد زره قدرتمند ایجاد می کند.

چه چیزی را می توان به اوکراین منتقل کرد؟

در مورد انتقال به اوکراین تانک های M1 آبرامز آمریکایی به نظر می رسد دیگر ارزش صحبت کردن ندارد - همه چیز سرانجام در زمستان مشخص شد، زمانی که تمام پیش بینی ها در مورد تامین این ماشین ها به حقیقت پیوست و در قطعنامه رسمی دولت ایالات متحده شکل گرفت. تانک های M1 آبرامز قطعاً وجود خواهند داشت، البته با کمی تاخیر.

با این حال، اگر در مورد تانک ها در ایالات متحده تاخیر وجود داشت، پس از یک بحث طولانی، آنها تصمیم گرفتند که مهمات اورانیوم را برای آنها تهیه کنند. مدل مشخصی از پرتابه های زیر کالیبر اورانیوم هنوز در زمان نگارش این مطالب اعلام نشده است، اما در نامگذاری آنها که چیزی برای انتخاب وجود دارد، تردیدی وجود ندارد. بیایید به آن نگاه کنیم - محصولات خطرناک به اندازه کافی در آنجا وجود دارد.

در لیست پوسته های دارای اورانیوم ضعیف شده برای تفنگ صاف 120 میلی متری M256 مخزن M1 Abrams با تمام اصلاحات جوان تر از M1A1 و بالاتر، به طور رسمی پنج مدل مختلف وجود دارد که با شاخص سری یکسان - M829 متحد شده اند، اما بسیار متفاوت از هر کدام. دیگر هم در طراحی و هم از نظر خواص. آخرین مورد - M829A4 - در اصل ، در نظر گرفتن آن هیچ فایده ای ندارد: مدت ها پیش وارد تولید شد ، اما حتی خود آمریکایی ها هم وقت نداشتند با آن مسلح شوند.

در واقع، بسیاری در ابتدا تصور می کردند که این مولد سری M829 است که به اوکراین می رود - همراه با تانک M1A1 در سال 1984 به تولید انبوه فرستاده شد. به طور کلی، با وجود قدمت، به وضوح از نظر ویژگی های آن نسبت به آشغال های شوروی که در حال حاضر توسط ارتش اوکراین در تانک های شوروی استفاده می شود، برتری دارد.

سرعت اولیه 1670 متر بر ثانیه و نفوذ زره 520-540 میلی متری زره ​​فولادی با سختی متوسط ​​در فاصله دو کیلومتری استدلال معتبری است. حتی در مقابل T-90M، T-72B3 یا T-80BVM رو به رو، البته احتمال اصابت به هدف زیاد است. من در مورد نمونه های قدیمی تانک های راشیست صحبت نمی کنم که بسیار آسیب پذیر خواهند بود. با این حال، به احتمال زیاد، هیچ پرتابه ای از این اصلاح در انبارها باقی نمانده است - عمر مفید آلیاژهای اورانیوم بدون از دست دادن خواص اصلی آنها نسبتاً کوتاه است و انتقال به مدل های جدید با دفع بعدی نمونه های قدیمی در ایالات متحده کاملاً انجام شد. به خوبی تثبیت شده است.

طرح های آمریکایی اواخر دهه 80 و اوایل دهه 90 - به ترتیب پرتابه های M829A1 و M829A2 - به همین سرنوشت دچار شدند. اگرچه نفوذ زرهی این محصولات بسیار جدی تر است.

با توجه به هسته کشیده اورانیوم و سرعت اولیه 829 متر بر ثانیه، M1A1575 قادر است تا 650 میلی‌متر زره فولادی را از فاصله دو کیلومتری نفوذ کند، اگرچه بیشتر کارشناسان می‌گویند حتی حدود 700 میلی‌متر است. علاوه بر این، شاخص های اول و دوم، بدون هیچ شکی، حتی برای مدرن ترین ماشین های روسی بدون حفاظت پویا خطرناک هستند.

برادر کوچکتر آن، M829A2، تغییرات قابل توجهی در طراحی دستگاه رسانا و خود هسته اورانیوم دارد. با افزایش سرعت اولیه 100 متر بر ثانیه، طبق منابع مختلف، این پرتابه یک صفحه فولادی با ضخامت بیش از 700 میلی متر را سوراخ می کند. بنابراین خطر تانک های مهاجمان اصولاً واضح است.

با وجود ضریب نفوذ بالا، خروج آنها از انبارهای نیروهای آمریکایی و دفع تدریجی آنها سال هاست که ادامه دارد. ده‌ها هزار گلوله کامل با این پرتابه‌های اورانیوم به طور مداوم در گزارش‌های «غیر نظامی‌سازی» ظاهر می‌شود. بدون شک ممکن است بخشی از M829A1 و M829A2 همچنان در انبارها باشد و احتمال انتقال آنها به اوکراین بسیار زیاد است.

بر اساس شرایط ذکر شده در بالا، پرتابه زره پوش M1A829 با اورانیوم ضعیف شده همچنان محتمل ترین نامزد ارسال به نیروهای مسلح همراه با تانک های M3 Abrams است. این پرتابه هنوز به عنوان پرتابه اصلی (به تدریج جایگزین M829A4) برای M1 Abrams و یکی از خطرناک ترین پرتابه های زیرکالیبر در جهان باقی مانده است.

برخلاف سایر مهمات از این نوع که در ترازنامه ارتش آمریکا ذکر شده است، M829A3 واقعاً در انبارها به وفور یافت می شود. صدها هزار واحد که تشکیل یک دسته نسبتاً کوچک برای ارسال به اوکراین بسیار ساده تر از جستجوی بقایای مدل های قدیمی در انبارها است، اگر اصلاً در آنجا باقی بمانند.

هسته این پرتابه که از آلیاژ اورانیوم پیشرفته ساخته شده است حدود 800 میلی متر طول دارد (طول کل شامل دم و نوک بالستیک 924 میلی متر) و با سرعت اولیه پرواز 1555 متر بر ثانیه به راحتی در یک صفحه فولادی با ضخامت حدود 800 میلی متر نفوذ می کند. از فاصله دو کیلومتری .

یعنی حتی مدرن ترین تانک های روسی به سادگی شانسی ندارند. علاوه بر این، در طراحی بخش فعال پرتابه آمریکایی، راه حل های تکنولوژیکی اجرا می شود که اثر حفاظت دینامیکی جهانی را خنثی می کند. حداقل، بعید است که آخرین محافظ Kontakt-5 در برابر آن به اندازه کافی کار کند.

البته می توانید این مانترا را به تبلیغات روسی به این سبک تکرار کنید که "این تحویل ها چیزی را تغییر نمی دهند و به طور کلی بی فایده هستند" ، اما آنها قطعاً نباید این کار را انجام دهند. موفقیت در عملیات نظامی همواره از مولفه های زیادی تشکیل شده است، بنابراین انتقال تانک ها با مهمات قدرتمند به اوکراین را باید یک گام مهم رو به جلو تلقی کرد.

همچنین بخوانید: همه چیز درباره پهپادهای جنرال اتمیکس MQ-9 Reaper

آیا این مهمات خطری برای سلامتی و محیط زیست خواهد داشت؟

مطالعات متعددی تلاش کرده اند تا اثرات بالقوه قرار گرفتن در معرض را شناسایی کنند اورانیوم ضعیف شده برای سلامتی. اینها شامل مطالعات بهداشتی سربازانی است که توسط قطعات گلوله های اورانیوم ضعیف شده، و همچنین نظارت زیستی - جمع آوری نمونه هایی از ادرار، مدفوع، بریده ناخن و مو از افرادی که در معرض این سلاح ها قرار گرفته اند. بررسی گنجانده شده است بازرسی از پرسنل نظامی، که در طول نبرد و پس از آن در معرض تشعشعات قرار گرفتند.

برخی از مطالعات غلظت کمی بالاتر از اورانیوم را در نمونه های گرفته شده از سربازانی که در جنگ خلیج فارس، بوسنی و افغانستان جنگیده بودند و قطعات پرتابه اورانیوم در بدنشان ضعیف شده بود، پیدا کرده اند. در موارد دیگر، محققانی که مطالعه کردند بیماری های جنگ در خلیج فارس در جانبازان، تفاوتی در غلظت اورانیوم ادرار مشاهده نشد بین گروه های پرتودهی و غیرتابیده شده.

وزارت دفاع ایالات متحده و اداره کهنه سربازان نیروهای نظامی را برای قرار گرفتن در معرض گلوله های DU در طول جنگ خلیج فارس تحت نظر داشتند و این برنامه هنوز ادامه دارد. تاکنون، آژانس‌ها عوارض بالینی نامطلوبی را مشاهده نکرده‌اند. متصل با تاثیر مستند

قطعات و ذرات بسیار کوچکتر مهمات در حال انفجار می توانند مدت ها پس از پایان درگیری در خاک باقی بمانند. این نگرانی‌ها را در مورد تشعشعات احتمالی یا تهدید سمی برای افرادی که در معرض این مواد قرار دارند، مانند ساکنان محلی یا حافظان صلح، ایجاد می‌کند. به طور کلی، مطالعات افرادی که به طور تصادفی در معرض مهمات اورانیوم ضعیف شده در میدان جنگ قرار گرفتند نشان می دهد. دوزهای کم تابش و سطوح پایین قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی، که عملاً با سطح پس زمینه تفاوتی ندارند.

با توجه به اثرات زیست محیطی، ادبیات علمی تا حد زیادی در مورد گیاهان یا حیوانات کم است می تواند اورانیوم ضعیف شده را جذب کند از قطعات مهمات، اگرچه مطالعات آزمایشگاهی نشان می دهد که این امکان پذیر است. محققان و متخصصان پزشکی توافق دارند که سطوح بسیار بالای اورانیوم، تهی شده یا غیر آن، می تواند باعث ایجاد سمیت شیمیایی در گیاهان شود، اما اگر چنین شود، احتمالا در مجاورت محل انفجار مهمات دانشمندان به مطالعه چگونگی رفتار ذرات اورانیوم ضعیف شده در محیط ادامه می دهند تا توانایی ما در پیش بینی را بهبود بخشند. عواقب بلند مدت چنین آلودگی

از قبل واضح است که مناطق قابل توجهی از اوکراین همچنان حاوی آلودگی های خطرناک از جمله قطعات گلوله، سوخت ریخته شده و بقایای مواد منفجره، مدت ها پس از پایان خصومت ها خواهد بود. با این حال، دولت های ایالات متحده و بریتانیا درک می کنند که ارائه مهمات اورانیوم ضعیف شده، توانایی اوکراین را برای شکست دادن تانک های روسی بهبود می بخشد و به پایان این درگیری کمک می کند.

اکنون در شرایط نبردهای سخت با اشغالگران، ما به هر پرتابه با دقت بالا، هر خودروی جنگی، هر سامانه پدافند هوایی، هر موشک کروز، هر پرتابه زرهی به شدت نیاز داریم، بنابراین از دوستان غربی خود صمیمانه تشکر می کنم. و شرکا برای کمک و حمایت آنها. مهاجمان جایی برای فرار از قصاص ندارند. افتخار برای اوکراین! مرگ بر دشمنان! درود بر نیروهای مسلح

همچنین بخوانید: 

• مقایسه F-15 Eagle و F-16 Fighting Falcon: مزایا و معایب جنگنده ها
• سلاح پیروزی اوکراین: سیستم موشکی ضد تانک Stugna-P - تانک های اورک غرق نمی شوند
• سلاح پیروزی اوکراین: سامانه موشکی ضد هوایی آسپید