نیروهای مسلح اوکراین برای مدت طولانی با موفقیت از موشک های هدایت شونده ضد تانک آمریکایی استفاده می کنند BGM-71TOW. امروز همه چیز در مورد این سلاح موثر است.
سامانه های موشکی ضد تانک آمریکایی BGM-71 TOW نیز بخشی از بسته کمکی 775 میلیون دلاری آمریکا بود که اوکراین در پایان اوت 2022 دریافت کرد. این سلاح به طور موثر به اوکراینی ها کمک می کند تا خودروهای زرهی روسیه را نابود کنند.
نیروهای مسلح اوکراین قبلاً از سامانه های موشکی ضد تانک BGM-71 TOW ارائه شده توسط ایالات متحده در منطقه خرسون استفاده کرده اند. سپس اولین ویدیو از استفاده جنگنده های اوکراینی از مجتمع ضد تانک آمریکایی نصب شده بر روی HMMWV M1167 زرهی در استتار بیابانی در شبکه ظاهر شد. این اصلاح خودرو به طور خاص برای BGM-71 TOW ATGM توسعه یافته است.
https://twitter.com/Militarylandnet/status/1589699471939555329?ref_src=twsrc%5Etfw%7Ctwcamp%5Etweetembed%7Ctwterm%5E1589699471939555329%7Ctwgr%5Ecd5224886038c1c63d5a2558f4b4d5025febbfa7%7Ctwcon%5Es1_&ref_
بیایید با جزئیات بیشتر با این سلاح افسانه ای آمریکایی آشنا شویم که تاریخچه باشکوهی دارد.
همچنین بخوانید: سلاح های پیروزی اوکراین: اسلحه های خودکششی مدرن PzH 2000
نکته جالب در مورد موشک هدایت شونده ضد تانک BGM-71 TOW
موشک BGM-71 TOW (موشک هدایت‌شونده نوری و هدایت‌شونده با سیم) یک موشک ضد تانک سنگین است. سامانه موشکی ضد تانک BGM-71 TOW در نیمه دوم دهه 1960 توسعه یافت و به سیستم اصلی سوراخ کردن زرهی ایالات متحده و متحدانش در طول جنگ سرد تبدیل شد.
سامانه موشکی TOW علیرغم قدمت خود همچنان به مقدار زیاد در خدمت بیش از چهل و پنج کشور جهان است و بر روی بیش از 15000 سکوی زمینی و بالگردی قرار دارد. TOW مبتنی بر BGM-71 در بیش از 13 کشور در خدمت است.
در مجموع، بیش از 2100 دستگاه برای تجهیز هلیکوپترهای AgustaWestland Lynx، AgustaWestland A129، Bell Textron 206L، UH-1 Huey، Hughes 500MD، Eurocopter Bo 105 و Bell Textron AH-1 Cobra تحویل داده شد. BGM-71 TOW از زمان آغاز به کار دائماً ارتقا یافته است و هر دهه نسخه های مرگبار بیشتری را به دست می آورد. با وجود عدم امکان شلیک فراتر از خط دید و اندازه حجیم آن، BGM-71 TOW کارایی بالای خود را در میدان نبرد به اثبات رسانده و همچنان با موفقیت در چندین درگیری نظامی مورد استفاده قرار می گیرد. اکنون BGM-71 TOW نیز در خدمت نیروهای مسلح است. بله، این جدیدترین سلاح نیست، اما یک سلاح شگفت آور موثر و مرگبار برای مهاجمان روسی است.
همچنین بخوانید: همه چیز درباره هویتزر 155 میلی متری M777 و پرتابه هدایت شونده M982 Excalibur
تاریخچه ایجاد BGM-71 TOW
BGM-71 TOW یک موشک ضد تانک دوران جنگ سرد است که در دهه 1960 برای جایگزینی اسلحه قدیمی 106 میلی‌متری M40 و موشک‌های فرانسوی Entac و AS-11 در خدمت ایالات متحده ساخته شد. نام TOW مخفف Tube-launched, Optically-tracked, Wire-guided (موشک هدایت شونده لوله با ردیابی نوری، با هدایت سیمی) است. BGM-71 TOW برای شلیک از سه پایه، وسایل نقلیه و هلیکوپتر برای کاهش هزینه ها و تسهیل لجستیک طراحی شده است. با توجه به نوسازی مداوم موشک ها و سیستم های پرتاب، TOW همچنان یک سیستم تسلیحاتی مدرن است که برای سال های آینده مورد استفاده قرار خواهد گرفت.
توسعه مجموعه BGM-71 TOW از سال 1963 تا 1968 تحت رهبری شرکت هواپیمای هیوز انجام شد، به هر حال، در ابتدا این ATGM "XBGM-71" نامیده می شد. تولید سریال رسمی BGM-71 TOW در سال 1968 پس از یک دوره آزمایش و ارزیابی آغاز شد و ATGM به طور رسمی در سال 1970 پذیرفته شد. از آن زمان، حدود 650 مجتمع از تغییرات مختلف تولید شده است. بنابراین BGM-71 TOW یکی از رایج ترین سامانه های موشکی ضد تانک در جهان محسوب می شود. اگرچه هیوز BGM-71 TOW را توسعه داد و شروع به تولید کرد، تولید به تدریج به سیستم ریتون منتقل شد.
بلافاصله پس از ساخت، موشک ضد تانک BGM-71 TOW به سرعت جایگزین موشک‌های ضد تانک و اسلحه‌های قدیمی ارتش آمریکا شد. اولین استفاده رزمی در طول جنگ در ویتنام انجام شد، TOW سپس بر روی هلیکوپتر XM26 به منظور ارزیابی عملیاتی مجموعه نصب شد. در 2 می 1972، یک گروه هوایی با موفقیت 71 تانک، یک کامیون و یک هویتزر 4 میلی متری را با استفاده از BGM-105 TOW منهدم کرد. تیراندازی از فاصله 2700 متری انجام شد که اصابت مستقیم به تانک ها و هویتزرها در چند ثانیه باعث انفجار مهمات آنها شد. این اولین کارایی رزمی TOW را ثابت کرد و پایه و اساس افزایش تولید و استفاده برای دهه های آینده را گذاشت. در سال‌های اخیر، TOW به یک سیستم تنظیم‌شده‌تر تبدیل شده است که قادر به ضربه زدن به اهداف مختلف، از جمله استحکامات است.
همچنین بخوانید: سلاح پیروزی اوکراین: سیستم دفاع هوایی NASAMS که از واشنگتن محافظت می کند
استفاده رزمی از BGM-71 TOW ATGM
موشک هدایت شونده ضد تانک BGM-71 TOW برای اولین بار در می 1972 در نزدیکی Hue در ویتنام جنوبی مورد استفاده قرار گرفت. اثربخشی آسیب هلیکوپترها کمی بیش از 80٪ بود (65 ضربه مستقیم از 81 پرتاب).
ارتش اسرائیل از BGM-71 TOW در طول جنگ اعراب و اسرائیل در سال 1973 و در طول تهاجم سال 1982 به لبنان استفاده کرد. این ATGM بود که تانک های T-72 سوریه را در سال 1982 منهدم کرد.
نیروی هوایی مراکش از BGM-71 TOW علیه واحدهای POLISARIO در صحرای غربی استفاده کرد.
نیروهای ایرانی از BGM-71 TOW علیه تانک های عراقی در طول جنگ خلیج فارس 1980-1988 استفاده کردند.
در سال 1987 پاکستان از BGM-71 TOW-2 علیه نیروهای مسلح هند استفاده کرد.
در طول عملیات طوفان صحرا، BGM-71 TOW در ارتش ایالات متحده و سپاه تفنگداران دریایی، و همچنین ارتش بریتانیا، ارتش عربستان سعودی، ارتش مصر و ارتش کویت به تعداد بیش از هر ATGM دیگر مستقر شدند. به عنوان مثال، اولین نیروی اعزامی دریایی در عربستان سعودی به تنهایی دارای 1 پرتابگر BGM-582 TOW M71E220 بود. 4 پرتابگر دیگر در اختیار نیروهایی بود که در شمال خلیج فارس می جنگیدند. مشخص شده است که چهار فروند هلیکوپتر کبری AH-96W نیروی دریایی سپاه طی یکی از حوادث چندین تانک تی-1 عراقی را در نزدیکی یک میدان نفتی با این موشک ها منهدم کردند. در مجموع 62 موشک BGM-1991 TOW توسط تفنگداران دریایی در سال 250 مورد استفاده قرار گرفت.
تفنگداران دریایی آمریکا در بهار سال 2003 با موفقیت از BGM-71 TOW-2A و TOW-2B علیه تانک های T-72 عراقی استفاده کردند. این درگیری اولین کاربرد جنگی اصلاح جدید TOW 2B بود. BGM-71 TOW نیز به طور فعال توسط نیروهای ائتلاف در افغانستان مورد استفاده قرار گرفت.
از آگوست 2022، نیروهای مسلح اوکراین با کمک BGM-71 TOW با موفقیت خودروهای زرهی روسیه را در طول کل خط عملیات منهدم کردند.
همچنین جالب: سلاح های پیروزی اوکراین: مهمات خوشه ای آمریکایی
طراحی و ساخت BGM-71 TOW
در اصلاح اولیه پیاده نظام، پرتابگر TOW روی یک سه پایه قابل حمل نصب شده است. BGM-71 TOW ATGM همچنین شامل یک سیستم هدایت و کنترل است. خود موشک دارای اشکال آئرودینامیکی معمولی با خطوط بدنه ساده و دماغه مخروطی کوتاه است.
برای تثبیت موشک در پرواز، چهار فلپ الاستیک در قسمت میانی و دم آن وجود دارد که بلافاصله پس از پرتاب باز می شود. کلاهک در قسمت جلویی موشک و واحد کنترل و موتور در عقب و وسط قرار دارد. موتور موشک دو محفظه و سوخت جامد Alliant Techsystems است. میزان نفوذ زره از 430 میلی متر تا 630 میلی متر زره همگن بسته به مدل موشک است.
BGM-71 TOW یک سامانه موشکی ضد تانک سنگین است و نیاز به استفاده از سه پایه (سه پایه) یا نصب بر روی وسایل نقلیه دارد. پرتابگر M151 در ابتدا برای اصلاح اولیه موشک های TOW ساخته شد، بعداً پرتابگر M220 ظاهر شد که برای پرتاب مدل های TOW-2 طراحی شده بود. در نتیجه، BGM-71 TOW را می توان بر روی پلتفرم های مختلفی مانند نفربرهای زرهی، خودروهای جنگی پیاده نظام و وسایل نقلیه بسیار متحرک مانند HUMVEE مستقر کرد.
علاوه بر استقرار زمینی، BGM-71 TOW را می توان در سیستم های هوابرد هلیکوپترهای تهاجمی، از جمله بل AH-1 کبرا (در اینجا از سیستم نصب M65 استفاده می شود) ادغام کرد.
اگرچه BGM-71 TOW یک سیستم تسلیحاتی "قابل حمل" در نظر گرفته می شود، این ATGM حجیم و سنگین است و شلیک از روی شانه را غیرممکن می کند.
همچنین بخوانید: سلاح پیروزی اوکراین: سیستم دفاع هوایی MIM-23 Hawk
سیستم هدایت
BGM-71 TOW با سیم هدایت می شود و از سیستم هدایت SACLOS استفاده می کند. ردیاب موجود در پست پرتاب، چراغ مادون قرمز را روی موشک ردیابی می کند و اصلاح مسیر را محاسبه می کند. داده ها از طریق سیم به موشک ارسال می شود که مسیر خود را بر اساس آن تنظیم می کند. این حالت هدایت از اپراتور می خواهد که پرتابگر را تا زمانی که موشک به هدف اصابت کند کنترل کند.
این موشک از طریق دید اپتیکی در امتداد خط دید هدایت می شود، در این راستا، گرفتن بصری هدف در زمان پرتاب موشک بسیار ضروری است. همچنین اپراتور باید در تمام طول پرواز موشک هدف را در میدان دید خود داشته باشد تا با کابل آن را به سمت هدف هدایت کند. اگر کابل پاره شود یا به طور کامل منهدم شود، موشک به پرواز خود در امتداد مسیری که قبلا تعیین شده بود ادامه می دهد.
اخیراً نسخه بی سیم این موشک ظاهر شده است که از یک کانال رادیویی یک طرفه برای انتقال اطلاعات استفاده می کند. اپراتور BGM-71 TOW از یک دید تلسکوپی برای مکان یابی، هدف گیری و سپس نگه داشتن موشک روی هدف استفاده می کند. سیگنال‌های کنترلی از رایانه از طریق دو سیم باز شده از سیم پیچ‌ها در پشت موشک به سیستم کنترل موشک منتقل می‌شوند. سیستم کنترل Chandler Evans CACS-2 از محرک های دیفرانسیل پیستونی استفاده می کند. این موشک مجهز به یک چراغ حرارتی با شدت بالا برای ردیابی امواج مادون قرمز بلند و یک چراغ زنون برای ردیابی موج کوتاه است. این سیستم ردیابی دوگانه مقاومت بیشتری در برابر اقدامات متقابل نوری-الکترونیکی و مادون قرمز ایجاد می کند.
همچنین بخوانید: "نپتون" به رزمناو "مسکو" ضربه زد: همه چیز در مورد این موشک های ضد کشتی
سیستم تشخیص هدف ITAS بهبود یافته است
در سال 1999، ارتش ایالات متحده قراردادی با شرکت Raytheon برای ساخت سیستم دستیابی به هدف بهبود یافته (ITAS) برای پرتاب TOW از HMMWV و سایر پرتابگرهای زمینی منعقد کرد. ITAS از یک تصویرگر حرارتی پیشرفته، یک فاصله یاب لیزری ایمن و ردیابی خودکار هدف استفاده می کند.
سیستم تشخیص هدف ITAS دامنه تشخیص هدف و احتمال برخورد با آنها را بهبود می بخشد. تنها در بازه زمانی 1999 تا 2003، ارتش ایالات متحده 709 سامانه ITAS را خریداری کرد که برخی از آنها به طور فعال در عراق مورد استفاده قرار گرفتند. ITAS نیز توسط کانادا برای تجهیز خودروهای جدید LAV III مجهز به موشک های TOW خریداری شد.
همچنین بخوانید: بررسی پهپاد Bayraktar TB2: این چه جانوری است؟
قدرت شلیک BGM-71 TOW
موشک BGM-71 TOW یک سلاح بسیار قدرتمند است و در اصلاح جدید می توان از آن برای انهدام بیشتر انواع خودروهای زرهی استفاده کرد. نسخه اول حداکثر برد 3,75 کیلومتر داشت، اما اکنون نسخه ای با برد 4,5 کیلومتر بسیار مورد استفاده قرار می گیرد. اگر سیستم هدایت سیمی SACLOS توسط دود پوشیده نشود، شانس خوبی برای اصابت به یک هدف حتی زمانی که آن هدف در حال حرکت است فراهم می کند.
موشک BGM-71 TOW را می توان از پرتابگر استاندارد M220 پرتاب کرد. سه پایه M220 بسیار سنگین و حجیم است، بنابراین نیروهای پیاده فقط می توانند آن را برای مسافت های محدود حمل کنند. به طور معمول پرتابگر بر روی یک وسیله نقلیه سبک مانند M151 MUTT و HMMWV نصب می شود. علاوه بر این، پرتابگرها را می توان بر روی M901 Improved TOW Vehicle، M2 Bradley، LAV AT، Stryker و خودروهای مختلف غیر آمریکایی قرار داد. BGM-71 TOW همچنین می تواند توسط هلیکوپترهایی مانند Hughes MD-500 فشرده و بسیاری از نسخه های هلیکوپتر تهاجمی AH-1 Cobra مورد استفاده قرار گیرد.
همچنین بخوانید: سلاح پیروزی اوکراین: Iris-T SLM - یک سیستم دفاع هوایی مدرن از آلمان
تغییرات اصلی BGM-71 TOW
مدل اولیه TOW موشک BGM-71A بود. مدل 1976 BGM-71B با افزایش برد 3750 متر و نفوذ زره 630 میلی متر در مقایسه با 430 میلی متر در مدل قبلی متمایز شد.
در سال 1981، اصلاح BGM-71C (بهبود TOW، ITOW) توسعه یافت. تفاوت خاص مدل BGM-71C یک میله جمع شونده اضافی نصب شده روی فیرینگ دماغه بود. در نتیجه، با بار تجمعی جدید، نفوذ زره به 800 میلی متر افزایش یافت.
در سال 1983، نوسازی بعدی انجام شد - نسخه BGM-71D (TOW-2). موتورها و همچنین سیستم کنترل و کلاهک بهبود یافتند.
نسخه BGM-71E (TOW-2A) بر اساس مدل قبلی BGM-71D است، اما مجهز به یک کلاهک پشت سر هم برای درگیری با اهداف مجهز به زره واکنشی (محافظت پویا) است. یک بار کوچک باعث انفجار زره واکنشی می شود و به بار تجمعی اجازه می دهد تا به زره اصلی نفوذ کند.
BGM-71F (TOW-2B) نیز بر اساس مدل BGM-71D توسعه یافته و برای نابودی خودروهای زرهی در آسیب پذیرترین قسمت بالایی طراحی شده است. TOW-2B مجهز به یک کلاهک اصلاح شده جدید با بار تجمعی مضاعف است که عملکرد آن با زاویه ای نسبت به محور طولی موشک و یک چاشنی از راه دور دو حالته توسعه یافته توسط Thales Missile Electronics هدایت می شود. چاشنی شامل یک پروفیلومتر لیزری و یک سنسور مغناطیسی است. انفجار کلاهک موشک (ساخت شرکت Aerojet) زمانی رخ می دهد که موشک بر فراز هدف پرواز کند. اساساً هدف توسط یک هسته ضربه ای مورد اصابت قرار می گیرد. این موشک از نظر ظاهری شبیه TOW 2A است، اما بدون میله دماغه جمع شونده و مجهز به دو کلاهک انفجار جهت دار تانتالوم است. انفجار کلاهک ها به طور همزمان اتفاق می افتد، عمل یکی به سمت پایین هدایت می شود، و دیگری با یک افست کوچک برای اطمینان از اثربخشی بیشتر آسیب. مواد سرجنگی یک اثر آتش زا (اشتعال پذیر) در هدف آسیب دیده ایجاد می کند.
اصلاحات BGM-71G با کلاهک زرهی بهبود یافته هرگز وارد تولید سریال نشد.
BGM-71h بر اساس مدل BGM-71E ساخته شد. نوع ضد سنگر TOW 2A برای تخریب استحکامات میدانی، سنگرها و ساختمان های شهری طراحی شده است. برد شلیک 3750 متر دارد اولاً مجهز به نفربرهای زرهی خانواده استرایکر است.
برد TOW 2B Aero 4,5 کیلومتر است. برای افزایش برد از 3,75 کیلومتر به 4,5 کیلومتر، نیاز به افزایش طول سیم و نصب فیرینگ آیرودینامیکی جدید با وجود عدم تعویض موتورهای روی موشک بود.
مرحله دیگر در توسعه خانواده TOW 2B Aero، نسخه بی سیم TOW 2B RF بود. در سپتامبر 2006، ارتش ایالات متحده اولین قرارداد را برای TOW 2B RF بی سیم جدید منعقد کرد. عدم وجود سیم در سیستم هدایت، محدودیت های برد و سرعت پرواز موشک را که توسط مکانیسم باز شدن آنها از سیم پیچ ها اعمال می شود، حذف می کند و امکان افزایش شتاب در بخش شتاب و کاهش زمان پرواز موشک را فراهم می کند. TOW 2B RF با دستورات رادیویی مخفی یک طرفه کنترل می شود. برد این موشک 4,5 کیلومتر است. این سیستم با لانچرهای مختلف در خدمت سازگار است.
در سپتامبر 2000، ارتش ایالات متحده قراردادی را با شرکت Raytheon Systems برای توسعه یک نسخه بی سیم آتش و فراموش کرد TOW منعقد کرد. قرار بود TOW FF را به یک سر پیشرفته مادون قرمز مجهز کند. با این حال، ارتش ایالات متحده این پروژه را در سال 2002 لغو کرد.
در حال حاضر مشخص نیست که کدام اصلاح در خدمت نیروهای مسلح است. ممکن است چندین نسخه از BGM-71 TOW باشد.
همچنین بخوانید: سلاح پیروزی اوکراینی: هویتزر خودکششی آلمانی باکسر RCH 155
مشخصات BGM-71 TOW
- اصل کار: راه اندازی از یک لوله، هدایت نوری، کنترل شده توسط سیم
- طول کل: 2210 میلی متر
- قطر کارتریج: 127 میلی متر (152 میلی متر - TOW-2)
- طول کارتریج: 1170 میلی متر (1450 میلی متر - TOW-2)
- طول بال ها: 450 میلی متر
- سیستم شارژ: کارتریج یکبار مصرف، پرتاب کننده قابل استفاده مجدد
- سرعت شلیک: 2 موشک در دقیقه
- برد شلیک: 3000-4500 متر (بسته به مدل)
- نفوذ زره: 600-1000 میلی متر (بسته به مدل)
- سرعت (همه مدل ها): 300 متر بر ثانیه
- وزن:
- BGM-71A/B TOW / TOW - مجموع 18,9 کیلوگرم، سرجنگی 3,9 کیلوگرم
- BGM-71C ITOW - مجموع 19,1 کیلوگرم، سرجنگی 3,9 کیلوگرم
- BGM-71D TOW 2 - مجموع 21,5 کیلوگرم، سرجنگی 5,9 کیلوگرم
- BGM-71E TOW 2A - مجموع 21,6 کیلوگرم، سرجنگی 5,9 کیلوگرم
- بی سیم TOW 2A - مجموع 28,9 کیلوگرم
- BGM-71F TOW 2B - مجموع 22,6 کیلوگرم، سرجنگی 6,1 کیلوگرم
- ضد بونکر TOW 2- 28,9 کیلوگرم
- لانچر TOW 2- 92,8 کیلوگرم
همچنین بخوانید: سلاح های پیروزی اوکراین: موشک های ATACMS برای HIMARS و MLRS
BGM-71 TOW یک سیستم ضد تانک نسبتاً مؤثر است، به همین دلیل است که از نظر فنی برای چندین دهه مرتبط باقی مانده است. علاوه بر این، نشان می دهد که با ترکیب سودآوری از طراحی خوب، ویژگی های فنی، عوامل اقتصادی و سیاسی چه نتایجی می تواند به دست آورد. بدون این BGM-71 TOW به سختی می توانست تا این حد محبوب و گسترده شود.
توسعه TOW ATGM چندین دهه به طول انجامید و نتایج بسیار جالبی را به همراه داشت. با این حال، بیش از نیم قرن از ظهور اولین نمونه های خانواده می گذرد و از آن زمان تاکنون چیزهای زیادی تغییر کرده است. موشک های خانواده BGM-71 دیگر به طور کامل نیازهای مدرن را برآورده نمی کنند و ممکن است نیاز به جایگزینی داشته باشند. با این حال، چشم پوشی از TOW هنوز انتظار نمی رود. این سلاح ها با ارتقاهای مدرن تکمیل می شوند، اما از رده خارج نمی شوند. این موشک های هدایت شونده ضد تانک ثابت کرده اند که همچنان می توانند خودروهای زرهی دشمن را با موفقیت نابود کنند.
من مطمئن هستم که چنین مجموعه موشکی ضد تانک قابل اعتمادی برای مدافعان ما بسیار ضروری است. ما صمیمانه از شرکای غربی خود برای حمایت و تامین سلاح های مدرن و قدرتمند سپاسگزاریم.
ما به مدافعان خود ایمان داریم. مهاجمان جایی برای فرار از قصاص ندارند. مرگ بر دشمنان! درود بر نیروهای مسلح افتخار برای اوکراین!
همچنین بخوانید: