در آینده نزدیک، هویتزرهای 155 میلی متری بکسل سبک M777 وارد اوکراین خواهند شد که به یک پرتابه توپخانه هدایت شونده M982 Excalibur مجهز خواهند شد.
این خبر به سرعت تقریباً تمام رسانه های جمعی جهان را پوشش داد. در واقع، معلوم شد که ایالات متحده آمریکا به عنوان بخشی از کمک های خود به اوکراین، تصمیم گرفت 18 هویتزر کالیبر 155 میلی متر و 40 گلوله برای آنها در اختیار ما قرار دهد. کانادا نیز تصمیم گرفت به آنها بپیوندد، که "خدایان جنگ" ما را با 000 هویتزر کالیبر 4 میلی متر و گلوله های توپخانه هدایت شونده با دقت بالا M155 Excalibur در اختیار آنها قرار می دهد. این یک لحظه واقعا مهم و حتی تاریخی است.
همچنین بخوانید: گزینهblade: پهپادهای کامیکاز آمریکایی برای دفاع از اوکراین
مهار انبوهی از مهاجمان برای رزمندگان ما در خط مقدم زیر آتش دائمی دشمن بسیار دشوار است. بله، توپچی های ما هم به روس ها کار سختی می دهند و ماشین های زرهی، تانک ها و محاسبات توپخانه آنها را منهدم می کنند. اما در حال حاضر موضوع کمبود مهمات بسیار حاد است. واقعیت این است که تمام توپخانه ما از گلوله های 152 میلی متری استفاده می کند و ذخایر آنها بی پایان نیست. کشورهای شریک به طور مداوم تلاش می کنند تا با ارائه گلوله های توپخانه ای با کالیبر مورد نیاز از انبارهای کشورهای سابق پیمان ورشو به ما در حل این مشکل کمک کنند. هر چیزی که هنوز می تواند با زرادخانه تسلیحات سنگین اوکراینی ساخت روسیه کار کند، از گرد و غبار چندین ساله رها شده و به مرز اوکراین فرستاده می شود. اما مقدار این عتیقه که اغلب در شرایط مشکوک نیز نگهداری می شود، محدود است.
اوکراین در حال حاضر با کمبود مهمات و سایر مواد مصرفی نظامی مواجه است. توانایی غرب برای پشتیبانی از تجهیزات روسی در حال حاضر بسیار محدود است، بنابراین معدود تولیدکنندگان تسلیحات اروپای شرقی که هنوز می توانند مهمات و قطعات یدکی مناسب را تولید کنند، احتمالاً برای شکستن رکوردهای تولید تلاش زیادی می کنند.
برای ادامه نبرد، واحدهای توپخانه اوکراینی باید به اسلحه‌های 155 میلی‌متری استاندارد غربی روی آورند و سیستم‌های هدایت توپخانه پیچیده‌ای را که در خدمت ناتو هستند، اتخاذ و تسلط پیدا کنند. البته کل این انتقال زمان و تلاش می خواهد، نمی توان آن را در یک روز انجام داد.
اولین تلاش ها در حال انجام است. در 13 آوریل، کاخ سفید از انتقال 18 تاسیسات توپخانه 155 میلی متری و تعداد زیادی گلوله برای آنها و همچنین سیستم های راداری ضد توپخانه AN/TPQ-36 خبر داد که زمینه را برای تجدید کامل توپخانه ایجاد می کند. و استقرار زیرساخت های جدید در اوکراین. آموزش توپخانه های اوکراینی در حال حاضر آغاز شده است. شاید در روزهای آینده، هویتزرهای جدید M777 155 میلی متری و گلوله های توپ هدایت شونده قدرتمند M982 Excalibur شروع به کوبیدن مواضع مهاجمان کنند.
بیایید با جزئیات بیشتری در مورد هویتزرهای 155 میلی متری کالیبر M777 و گلوله های توپخانه هدایت شونده M982 Excalibur صحبت کنیم.
همچنین بخوانید: بررسی پهپاد Bayraktar TB2: این چه جانوری است؟
بسیاری از "متخصصان مبل" ما شروع به فریاد زدن و عصبانیت کردند که به ما اسلحه های خودکششی 155 میلی متری M109A6 Paladin را ندادند، بلکه "فقط" هویتزر M777 را به ما دادند. من به آنها توصیه می‌کنم عجولانه نتیجه نگیرند و آهی ناامید نکنند، زیرا ما یک تفنگ واقعا عالی و 40 گلوله داریم. همچنین باید گفت که هر دو M000A109 Paladin و M6 از سیستم کنترل دیجیتال مشابهی استفاده می کنند که باعث افزایش دقت شلیک گلوله های معمولی می شود و همچنین امکان استفاده از پرتابه های هدایت شونده دقیق Excalibur M777 را فراهم می کند. بله، البته، نصب خودکششی در شرایط جنگی بیشتر از هویتزر متحرک است، اگرچه M982 به راحتی یدک کش می شود.
Howitzer M777 BAe (بریتیش هوافضا) توپخانه اصلی یدک‌کشی نیروهای مسلح ایالات متحده است. این یکی از کوچکترین و سبک ترین انواع سلاح های توپخانه ای است که تا کنون ساخته شده است، به دلیل اینکه ساختار این تفنگ از آلیاژ تیتانیوم ساخته شده است. M777 BAe در واقع یک ساخت بریتانیایی است، اگرچه این سلاح اکنون در ایالات متحده تولید می شود.
M777 در اوایل دهه 1980 توسط شرکت خصوصی Vickers توسعه یافت که بعداً با BAe، سازنده فعلی، برای بازار صادرات ادغام شد. بازار اصلی این هویتزر بسیار سبک 155 میلی متری ارتش ایالات متحده بود که در آن زمان فقط هویتزر M198 را در خدمت داشت، اما ثابت شد که این هویتزر کافی نبود. هویتزر M198 بسیار متحرک بود زیرا می توانست از طریق هوا حمل شود و با وزن بیش از 7 کیلوگرم هنوز یک واحد توپخانه کاملاً قدرتمند بود. اما ویکرز تصمیم گرفت که می توان پیکربندی هویتزر 000 میلی متری را ساده کرد و علاوه بر این، از مواد سبک تر در طراحی آن استفاده کرد. این امکان ایجاد سلاحی با همان قدرت آتش و در عین حال کاهش وزن آن را تقریباً به نصف فراهم کرد.
واضح است که برای ساخت یک هویتزر یدک‌کشی 4 تنی با کالیبر 155 میلی‌متر به زمان و تلاش نیاز بود، بنابراین پروژه طراحی تنها در بهار سال 1987 آماده شد. مشکل اصلی استفاده از آلیاژهای تیتانیوم در طراحی سلاح های جدید به جای فولاد سنتی بود، زیرا استحکام چشمگیر آلیاژهای تیتانیوم و سختی بسیار بالا، پردازش این ماده را به شدت دشوار می کند. به زودی این پروژه به ارتش ایالات متحده ارائه شد، ارتش آمریکا مجذوب قابلیت های این سلاح شد. از آنجایی که قانون فدرال ارتش ایالات متحده را از خرید تسلیحات ساخت خارجی منع می کند، ویکرز با شرکت آمریکایی Textron همکاری کرد که اجازه ساخت این سلاح ها را در ایالات متحده داد. بنابراین، هویتزر M777 تقریباً به سلاح توپخانه اصلی ارتش ایالات متحده تبدیل شد.
همچنین بخوانید: همه چیز درباره پهپادهای جنرال اتمیکس MQ-9 Reaper
با وجود وزن بسیار پایین تر، قدرت آتش M777 کمتر از سایر سیستم های 155 میلی متری نسل فعلی نیست. هویتزر مجهز به بشکه ای به طول 39 کالیبر است. سرعت اولیه پرتابه 827 متر بر ثانیه است. این هویتزر حداکثر برد شلیک 24,7 کیلومتر با گلوله های استاندارد و 30 کیلومتر با EFRB (Extended Range Full Bore) دارد. همچنین می تواند مهمات هدایت شونده با دقت بالا M982 Excalibur با هدایت GPS را شلیک کند که امکان شلیک دقیق تا برد 40 کیلومتر را فراهم می کند.
بیشتر وزن هویتزر M777 روی دو جزء اصلی قرار می گیرد: گهواره و لوله تفنگ. گهواره شامل چهار لوله تیتانیوم فشرده، یک باتری، دو سیلندر عقب نشینی و یک مکانیسم متعادل کننده است. مجموعه لوله تفنگ شامل خود لوله تفنگ، ترمز دهانه، چشم بکسل، مکانیسم تغذیه کپسول و پیچ پیچ می باشد. کالسکه از دو واحد بدنه و زین تشکیل شده است. بدنه شامل دو تثبیت کننده جلو و دو تکیه گاه مجزا است که به بیل های خود حفاری و کمک فنر مجهز شده است. در دو طرف بدنه تعلیق هیدروگاز مجهز به اکسل و چرخ هایی با رینگ آلومینیومی تعبیه شده است. یک پمپ دستی هیدرولیک کوچک در هر ایستگاه چرخ نصب می شود تا سیستم را بالا و پایین کند.
اندازه و وزن کوچک به M777 اجازه می دهد تا با هواپیمای چند منظوره USMC MV-22 Osprey، هلیکوپتر CH-47 یا کامیون حمل شود. بنابراین، هویتزر را می توان سریعتر از M198 به داخل و خارج از میدان جنگ برد. اسلحه به دلیل اندازه کوچکتر برای نگهداری در انبارهای نظامی و حمل و نقل هوایی یا دریایی راحت تر است. خدمه مورد نیاز برای سرویس هویتزر حداقل 5 نفر هستند. این تقریباً نصف بیشتر از M198 است که خدمه آن 9 نفر بودند. اولین آزمایش M777A1 با Excalibur در آگوست 2003 انجام شد و اولین دور عملیاتی در سپتامبر 2006 تحویل شد. آزمایشات Excalibur در مارس 2007 با موفقیت به پایان رسید. آنها ابتدا در ماه می 2007 در عراق و سپس در فوریه 2008 در افغانستان مورد استفاده قرار گرفتند. ما به این پرتابه معجزه گر باز خواهیم گشت.
همچنین بخوانید: سلاح های پیروزی اوکراین: سلاح های ضد هوایی که از آسمان ما محافظت می کنند
هویتزر آمریکایی M777 دارای وزن تولیدی 3745 کیلوگرم است و همانطور که در بالا نوشتم با هلیکوپتر، هواپیماهای ترابری و کشتی قابل حمل است. هویتزر را می توان توسط خودروهای 4*4 ترمز پنوماتیک با ظرفیت حمل بیش از 2,5 تن یدک کشید.علاوه بر این خود هویتزر M777 مجهز به دو چرخ است. هنگامی که M777 در موقعیت شلیک قرار می گیرد، سکو در زیر جلوی کالسکه به سمت زمین پایین می آید و چرخ ها از سطح زمین بلند می شوند.
همچنین بخوانید: سلاح های پیروزی اوکراین: Javelin FGM-148 ATGM - بی رحم به تانک های دشمن
M777 از یک سیستم کنترل آتش دیجیتالی شبیه به هویتزرهای خودکششی مانند M109A6 Paladin استفاده می کند تا ناوبری، هدایت و مکان یابی را ارائه دهد که به آن امکان می دهد سریعتر از هویتزرهای نسل قبلی وارد عمل شود.
همچنین بخوانید: سلاح پیروزی اوکراین: MANPADS FIM-92 Stinger
حال بیایید نگاهی دقیق تر به پرتابه توپخانه هدایت شونده M982 Excalibur داشته باشیم که می تواند توسط هویتزر M777 شلیک شود.
بنابراین M982 Excalibur یک پرتابه هدایت شونده با برد GPS است. برای اصابت به اهداف ثابت با دقت بالا طراحی شده بود. M982 Excalibur جانشین پرتابه توپخانه هدایت لیزری M712 Copperhead بود.
توسعه یک مهمات هدایت شونده جدید با برد افزایش یافته در سال 1992 در ایالات متحده آغاز شد. این پرتابه به طور مشترک توسط Raytheon و BAE Systems ساخته شده است. Raytheon سیستم های هدایت را تامین می کند، در حالی که BAE Systems بدنه هواپیما، پایه و محموله را تولید می کند. در سال 2004، برنامه توسعه با برنامه مشترک سوئد و ایالات متحده برای ایجاد مهمات توپخانه هدایت شونده ادغام شد. در طول توسعه و آزمایش به XM982 معروف بود.
اولین آزمایش اکسکالیبور با هویتزر میدان نوری M777 در برد در سال 2003 انجام شد. تولید اولیه 500 گلوله در سال 2005 آغاز شد. آزمایشات عملیاتی این پرتابه با M777A2 در سال 2007 به پایان رسید. به روز رسانی M777A2 شامل نرم افزاری است که امکان استفاده از این دور را با هدایت GPS فراهم می کند. Excalibur در آن زمان قبلاً در عراق و افغانستان مستقر شده بود. برای اولین بار در سال 2007 از یک پرتابه هدایت شونده در عراق استفاده شد. اثربخشی آن چشمگیر بود. شوت ها بسیار دقیق بودند - با خطای تنها 5 متر.
در سال 2015، ایالات متحده در حال برنامه ریزی برای خرید 7 دستگاه Excalibur بود. در سال 474، هزینه واحد، با احتساب هزینه های توسعه، 2016 دلار گزارش شده بود.اما در سال 258، هزینه واحد به 777 دلار کاهش یافت.Excalibur توسط ارتش ایالات متحده و تفنگداران دریایی استفاده می شود. تا سال 2017، بیش از 68 پرتابه از این دست در شرایط جنگی شلیک شده است. این مهمات همچنین در سوئد، استرالیا، کانادا، هند و هلند در خدمت است. نروژ نیز برای دریافت این موشک های هدایت شونده ابراز علاقه کرده است. اکنون اوکراین نیز به کشورهایی پیوسته است که این پرتابه هدایت شونده شگفت انگیز را در خدمت خواهند داشت.
Excalibur با سامانه های توپخانه 155 میلی متری مانند هویتزر سبک M777، M109A6 Paladin و هویتزرهای خودکششی M109A7 سازگار است. همچنین با سایر سامانه های توپخانه 155 میلی متری مانند PzH 2000 آلمان، K9 Thunder کره جنوبی، ژاپن تایپ 99 و سایر سامانه های توپخانه 155 میلی متری سازگار است.
Excalibur دارای باله های رو به جلو است. به لطف تثبیت باله، این پرتابه دارای دقت عالی با خطای 5 متر یا حتی کمتر است، تجربه رزمی در سال 2007 در عراق نشان داد که 92 درصد پرتابه ها در فاصله 4 متری هدف سقوط کرده است. بنابراین Excalibur بسیار دقیق است. این امکان استفاده از آن را در مجاورت نیروهای خودی یا سازه های غیرنظامی بیشتر از آنچه که معمولاً یک پرتابه هدایت نشده اجازه می دهد، ممکن می سازد. در واقع می توان از آن در فاصله 75-150 متری از موقعیت های خود استفاده کرد. این امر آسیب به نیروهای دوست و ساختارهای مختلف غیرنظامی را به حداقل می رساند.
یک سیستم هدایت قابل برنامه ریزی به خدمه هویتزر اجازه می دهد تا Excalibur را برای ضربه زدن به یک مکان جغرافیایی خاص تنظیم کنند، و به ارتش اجازه می دهد تا اهداف خاص با اولویت بالا را با پرتابه های منفرد (مانند هویتزر دشمن به ویژه مشکل ساز) مورد اصابت قرار دهد. علاوه بر هدایت GPS، Excalibur همچنین دارای هدایت اینرسی است که نه تنها به پرتابه اجازه می‌دهد تا قوس بالستیک را حتی در برابر پارازیت‌های شدید حفظ کند، بلکه در زمانی که GPS اصلاً در دسترس نیست، امکان هدایت را نیز فراهم می‌کند (اگرچه دقیق نیست. ). علاوه بر این، Excalibur در برابر تداخل GPS مقاوم است.
Excalibur از انواع مختلفی از کلاهک ها بسته به نوع آن استفاده می کند. نسخه پایه 48 کیلوگرم وزن دارد و یک کلاهک 22 کیلوگرمی با قابلیت انفجار قوی حمل می کند. فیوز را می توان طوری برنامه ریزی کرد که در هوا، در تماس با سطح جامد یا پس از نفوذ به هدف منفجر شود.
یک گلوله Excalibur می تواند هدفی را که در غیر این صورت به 10 تا 50 گلوله توپ هدایت نشده نیاز دارد، مورد اصابت قرار دهد.
نسخه تولیدی قبلی Excalibur، XM982 که در سال 2007 وارد خدمت شد، حداکثر برد پروازی 23 کیلومتری داشت. اما در همان سال تولید سریال پرتابه پایه M982 با حداکثر برد 40 کیلومتر راه اندازی شد. Excalibur در هنگام شلیک سلاح های 40 میلی متری مانند M155 Light Field Howitzer یا M777A109 Paladin Self Propelled Howitzer برد 6 کیلومتری را نشان می دهد.
همچنین بخوانید: سلاح های پیروزی اوکراین: مروری بر MANPADS Starstreak
انواع مختلفی از پرتابه های هدایت شونده سیستم Excalibur وجود دارد.
M982A1 - تولید انبوه با هزینه کمتر این او بود که در سال 2016 وارد خدمت شد. پرتابه مدرنیزه شده خود همان قابلیت های M982 اصلی را دارد.
Excalibur S یک نسخه بهبود یافته با هدایت لیزر نیمه فعال اضافه شده است. می تواند به اهداف متحرک ضربه بزند یا هدف را از قبل پس از شلیک تغییر دهد. توسعه این مهمات توسط Raytheon در سال 2013 به عنوان یک ایده خصوصی آغاز شد.
Excalibur N5 یک نسخه 127 میلی متری کوچکتر از Excalibur S است. به طور ویژه برای تفنگ های دریایی مورد استفاده در ناوشکن ها و رزمناوها طراحی شده است.
Excalibur EST (Excalibur Shaped Trajectory) نسخه ای از پرتابه است که می تواند با زاویه به هدف نزدیک شود. در سال 2018 به نمایش درآمد و به زودی وارد تولید شد.
GP155B یک کپی چینی از موشک هدایت شونده Excalibur است.
همچنین بخوانید: سلاح های شیمیایی روسیه: چقدر خطرناک است و عواقب احتمالی آن چیست؟
ظهور هویتزر 155 میلی متری آمریکایی M777 در اوکراین تنها آغاز فرآیند انتقال توپخانه نیروهای مسلح اوکراین به استانداردهای ناتو است که امکان پر کردن ذخایر گلوله ها را فراهم می کند. هر کمکی از طرف شرکای غربی همیشه ارزشمند است، به ویژه زمانی که امکان حل مشکلات فوری در مبارزه با اشغالگران را فراهم کند. اکنون توپچی های ما می توانند ضربات ویرانگرتری را به مواضع مسکووی ها وارد کنند که شکستن کمر مهاجمان نژادپرست و در نهایت اخراج آنها از قلمرو ما را ممکن می کند. زمین به معنای واقعی و مجازی زیر پای آنها خواهد سوخت.
من مطمئن هستم که پیروزی با ما خواهد بود! همه چیز اوکراین خواهد بود! افتخار برای اوکراین! مرگ بر دشمنان!
اگر می خواهید به اوکراین در مبارزه با اشغالگران روسی کمک کنید، بهترین راه این است که از طریق کمک به نیروهای مسلح اوکراین کمک مالی کنید. Savelife یا از طریق صفحه رسمی NBU.
همچنین بخوانید: سلاح پیروزی اوکراین: سیستم موشکی ضد تانک Stugna-P - تانک های اورک غرق نمی شوند
پاسخ دهید