سلاح های پیروزی اوکراین: سلاح های ضد هوایی که از آسمان ما محافظت می کنند

نیروهای مسلح اوکراین چه سلاح های ضد هوایی دارد؟ امروز ما در مورد سلاح هایی صحبت خواهیم کرد که به دفاع از آسمان ما کمک می کند و هواپیماها، موشک ها و پهپادهای اورک های روسیه را نابود می کند.

از آغاز تجاوز روسیه، مبارزه بسیار شدیدی برای کنترل حریم هوایی کشورمان در جریان بوده است. خلبانان اوکراینی در نبردهای هوایی خود را به خوبی نشان داده اند، اما کمک بزرگی در مبارزه با هواپیماها و هلیکوپترهای دشمن، پشتیبانی از خودروهای مختلف زمینی و سلاح های ضد هوایی نیز هست.

همیشه از همه جا درخواست هایی برای بستن آسمان اوکراین می شنویم. بله، دشمن بی رحمانه شهرهای آرام ما را ویران می کند، موشک شلیک می کند، از هواپیما و هلیکوپتر حمله می کند. اما ارتش اوکراین بیش از یک ماه است که به شدت در برابر تجاوز روسیه مقاومت می کند. نیروی هوایی ما نقش بسیار مهمی در خصومت ها ایفا می کند و کنترل مناطق کلیدی کشور را به خوبی حفظ می کند.

درباره اینکه موفقیت های نیروهای مسلح ما در میدان برای پیروزی بر اشغالگران کافی است، صحبت های زیادی شده است. اما کاملاً اینطور نیست. در جنگ های مدرن، برتری هوایی همیشه نقش بسیار مهمی ایفا می کند. به لطف تسلط هوایی، ارتش توانایی حمله سریع و دقیق به دشمن، واحدهای عقب و زیرساخت های آن را دارد. جنگ مدرن بدون پشتیبانی هوایی تقریباً موفقیت های زمینی را باطل می کند. این را رهبران نیروهای مسلح، ستاد کل و دولت کاملاً درک می کنند.

در این مقاله سعی می کنیم در مورد تمام جوانب مثبت و منفی سلاح های ضد هوایی خود به شما بگوییم، به این فکر کنید که چگونه و با چه چیزی از آسمان خود محافظت کنیم. البته ما برای بستن آسمان بر فراز اوکراین به کمک شرکای غربی خود به شدت نیاز داریم، اما به دلایلی که بسیاری از آنها برای ما ناشناخته است، یا اگر شناخته شده باشد، برای همه کاملاً درک نشده باشد، جرات نمی کنند. انجام دهید. بنابراین، خودمان باید مراقب آن باشیم. اما نیروهای مسلح ما حمایت زیادی از شرکای غربی در قالب تدارکات تسلیحاتی دریافت می کنند، از جمله سامانه های مختلف موشکی ضد هوایی زمینی که به محافظت از آسمان اوکراین در برابر هواپیماهای دشمن کمک می کند.

پس بیایید در مورد این سلاح با جزئیات بیشتری صحبت کنیم و سعی کنیم برخی افسانه ها و حدس ها را از بین ببریم. بنابراین، بیایید شروع کنیم.

همچنین بخوانید: بررسی پهپاد Bayraktar TB2: این چه جانوری است؟

MANPADS FIM-92 Stinger

بیایید با FIM-92 Stinger معروف شروع کنیم. این سلاح ساخت آمریکا یکی از رایج ترین سیستم های دفاع ضد هوایی است که در جریان درگیری ها در افغانستان به رسمیت شناخته شد. اما در طول جنگ در اوکراین نیز خود را به خوبی نشان داد. این MANPADS از موشک های سطح به هوا مادون قرمز و سیستم شناسایی داخلی-خارجی استفاده می کند. برد هدف گیری FIM-92 Stinger تا 4,8 کیلومتر است و می تواند اهداف هوایی را در ارتفاع 3,8 کیلومتری ساقط کند. ارتش ما تعداد مشخصی از این پرتابگرها را از لیتوانی و لتونی دریافت کرد. و حتی همین خبر که FIM-92 Stinger در خدمت نیروهای دفاع هوایی ما است، برای Orks وحشتناک است.

ما در مقاله ای جداگانه در مورد FIM-92 Stinger به طور مفصل صحبت کردیم، بنابراین در صورت علاقه می توانید به لینک زیر بروید.

همچنین بخوانید: سلاح پیروزی اوکراین: MANPADS FIM-92 Stinger

MANPADS Starstreak

دوستانی از بریتانیای کبیر نیز تصمیم گرفتند با ارائه یک مجموعه موشکی ضد هوایی قابل حمل Starstreak به ما در مبارزه با هلیکوپترهای دشمن و هواپیماهای تهاجمی کمک کنند. این سلاح قدرتمند به معنای واقعی کلمه از روز اول خود را با موفقیت در شرایط جنگی ثابت کرد - با کمک MANPADS Starstreak، ارتش ما یک هلیکوپتر Mi-28 دشمن را در منطقه لوهانسک خنثی کرد. یعنی دشمن هم با ترس بر فراز خاک ما پرواز خواهد کرد.

سقوط هلیکوپتر Mi-28 در شرق #Ukraine#اوکراین جنگ روسیه #اوکراین تحت حمله عکسtwitter.com/usOBpaW4cO

- Root Nation EN (@RootNationEN) آوریل 1، 2022

Starstreak یک MANPADS است که توسط شرکت دفاع هوایی Thales از بلفاست ساخته شده است. سیستم انگلیسی ارائه شده به ارتش ما دارای سرعت پرتاب موشک منحصر به فردی است که بیش از 4,2 ماخ است. این باعث می شود آنها سریع ترین موشک های زمین به هوای کوتاه برد باشند. برای مقایسه، سرعت استینگر محبوب به حداکثر 2,2 ماخ می رسد، همانطور که می بینید، تفاوت بسیار زیاد است. البته این موضوع در زمینه پاسخ بالقوه سامانه های پدافندی هدف از اهمیت بالایی برخوردار است. زمان مقابله در این مورد بسیار کمتر است که Starstreak را به یک سلاح بسیار مؤثر تبدیل می کند.

Starstreak همچنین دارای یک سیستم هدف گیری بسیار هوشمندانه است. اکثر سیستم‌های MANPADS موجود در بازار، موشک‌هایی را شلیک می‌کنند که نشانه‌های حرارتی خاصی را هدف قرار می‌دهند. این راه حل به اصطلاح "شلیک کن و فراموش کن" است. در مقابل، Starstreak از هدایت پرتو لیزر بر اساس آنچه اپراتور در محدوده تثبیت شده نوری می بیند استفاده می کند. واحد هدایت دو پرتو با شدت بسیار کم، نامرئی برای سیستم های هواپیما، به سمت هدف می فرستد. بر اساس این داده ها، سنسورها محل نقطه برخورد را محاسبه می کنند. استفاده از دو پرتو به موشک های Starstreak این امکان را می دهد که بهتر مانور دهند و به طور موثر هدف را ردیابی کنند. علاوه بر این، سیستم هدایت به خودی خود امکان شلیک به اجسام کوچک را فراهم می کند که علائم حرارتی آنها برای ردیابی توسط موشک های هدایت حرارتی کافی نیست.

در مورد این سامانه موشکی ضد هوایی قابل حمل جالب از بریتانیا مقاله جداگانه ای داریم.

همچنین بخوانید: سلاح های پیروزی اوکراین: مروری بر MANPADS Starstreak

MANPADS Piorun

برادران لهستانی ما نیز به ما کمک می کنند تا اهداف هوایی دشمن را نابود کنیم. سامانه موشکی قابل حمل ضدهوایی پیورون آنها نسخه مدرنیزه شده از مجموعه GROM است که توانایی های خود را در جریان درگیری گرجستان و روسیه، زمانی که 10 خودروی روسی منهدم شد، نشان داد. Piorun برای درگیری با هلیکوپترها، هواپیماها و اهداف کوچک مانند هواپیماهای بدون سرنشین در ارتفاعات بین 4 متر و تقریباً 500 کیلومتر و در فواصل بین 6 متر و بیش از XNUMX کیلومتر طراحی شده است.

این سلاح پیشرفته در مقایسه با MANPADS GROM-1 برد بیشتر و مقاومت بهتری در برابر موانع دارد و برای کار در شرایط شب نیز سازگار است. MANPAD Piorun دید بهبود یافته ای را دریافت کرد و قابلیت تشخیص هدف را دو برابر کرد. موشک های کلاهک مدرن به طور خودکار به یک منبع تشعشع حرارتی هدایت می شوند، یعنی به سمت موتور یک هلیکوپتر یا هواپیما که گرما از خود ساطع می کند. فرار از این مجموعه موشکی تقریبا غیرممکن است. سلاح های لهستانی به طرز ماهرانه ای به دشمن در آسمان اوکراین ضربه زدند.

همچنین درباره این مجموعه جالب موشکی ضد هوایی قابل حمل ساخت لهستان صحبت کردیم. ارتش ما از این سلاح پیشرفته بسیار راضی است.

همچنین بخوانید: سلاح های پیروزی اوکراین: ارتش از MANPADS Piorun بسیار قدردانی کرد

MANPADS "Strela-2"

Strela-2 اولین نسل از MANPADS شوروی بود. این مدل شبیه سازی سیستم قرمز چشم آمریکایی FIM-43 بود. لانچر شانه ای Strela-2 هیچ شباهتی با Strela-1 قبلی نداشت. "Strela-2" به طور رسمی در سال 1968 پذیرفته شد. نام غربی آن SA-7 یا Grail است.

این سیستم دفاع هوایی قابل حمل انسان (MANPAD) برای درگیری با هواپیما و هلیکوپتر طراحی شده است. با این حال، این سیستم قدیمی نمی تواند در برابر پهپادهای مدرن استفاده شود. این سامانه آماده استفاده تقریباً 15 کیلوگرم وزن دارد، حداکثر برد عمل آن 4,2 کیلومتر است، موشک در پرواز به سرعت 500 متر بر ثانیه می رسد. اگر موشک به هدف اصابت نکند در عرض 14-17 ثانیه خود تخریب می شود.

احتمال اصابت موشک به یک هدف محافظت نشده تنها حدود 10 تا 20 درصد است و اگر هدف از اقدامات متقابلی مانند شعله های کاذب و موشک های خانگی استفاده کند که Arrow-2 در برابر آنها محافظت نمی شود، اثربخشی آن بیشتر کاهش می یابد. همچنین در برخی موارد موشک در برابر تداخل پس زمینه، تشعشعات خورشیدی، ابرها و افق آسیب پذیر بود. بنابراین، با استانداردهای مدرن، کارایی آن بسیار پایین است.

با ظهور MANPADS پیشرفته، تقریباً دیگر توسط نیروهای مسلح ما استفاده نمی شود، اما این سامانه موشکی هنوز در خدمت است. Strela-3 نیز اصلاح شده است، اما تفاوت چندانی با مدل قبلی ندارد. این سامانه های ضد موشکی در گذشته کاملاً مؤثر بودند، اما امروزه نه.

همچنین بخوانید: گزینهblade: پهپادهای کامیکاز آمریکایی برای دفاع از اوکراین

MANPADS 9K38 "Igla"

9K38 "Igla" یک پرتابگر قابل حمل یک سیستم موشکی ضد هوایی است که قادر است اهداف هوایی را مستقیماً از روی شانه مورد اصابت قرار دهد.

این MANPADS در اتحاد جماهیر شوروی ساخته شد، اما هنوز توسط ارتش اوکراین استفاده می شود. این جایگزین نسخه قدیمی تر - Arrows-3 شد و دامنه و حساسیت جستجوگر بهتری دارد. این سامانه از موشک زمین به هوا استفاده می کند.

سامانه MANPADS 9K38 «Igla» برای شلیک موشک‌های هدایت‌شونده فروسرخ 72 میلی‌متری مجهز به کلاهک‌های تکه تکه‌شدگی قوی طراحی شده است، در مقابل هلیکوپترها و هواپیماهای کم‌پرواز مؤثر است و دارای برد هدف مؤثر بین 3100 تا 5200 متر است.

عملکرد "ایگلا" مشابه سایر سیستم های MANPADS (مثلاً استینگر آمریکایی) است. موشک زمین به هوا 9M38 در لوله پرتاب قرار می گیرد. عملیات شلیک شامل راه اندازی منبع برق زمینی، نیرو دادن به واحد شناسایی هدف و موشک است. شناسایی خانه-خارجی قبل از برخورد به هدف با استفاده از بازپرس 1L14 نصب شده بر روی لوله پرتاب انجام می شود، علاوه بر این، MANPADS مجهز به دید در شب است. پس از هدف گیری، موشک با استفاده از دسته پرتاب می شود. همزمان موتور پرتاب راه اندازی می شود که موشک MANPADS 9K38 "Igla" را از لوله پرتاب بیرون می راند. وقتی مرحله شتاب شروع می شود، کلاهک منبع گرما را تعیین می کند. باله های کنترلی برای مانور دادن موشک به منبع تابش مادون قرمز استفاده می شود.

بله، این سلاح کاملاً مدرن نیست، اما همچنان در مبارزه با اهداف هوایی کاملاً مؤثر است.

همچنین بخوانید: سلاح های پیروزی اوکراین: Javelin FGM-148 ATGM - بی رحم به تانک های دشمن

آیا MANPADS برای کنترل حریم هوایی اوکراین کافی است؟

در اینجا من می خواهم یک انحراف کوچک از موضوع انجام دهم و سپس ادامه می دهیم. بسیار رایج است که بشنویم که نیروهای دفاع هوایی ما سلاح های کافی برای محافظت موثر از آسمان ما دارند. این کاملاً اینطور نیست. در مورد رادارهای مدرن و فناوری های موشکی، در اینجا مهاجمان مزیت نسبتاً قابل توجهی دارند. کارشناسان و نظامیان ما این را بیش از یک بار گفته اند و حتی از MANPADS هایی که در بالا ذکر کردم نیز قابل مشاهده است. در آغاز جنگ، ما به سادگی بسیاری از سیستم های موشکی ضد هوایی مدرن نداشتیم، آنها فقط در دو هفته گذشته در نیروهای مسلح ما ظاهر شدند. علاوه بر این، باید توجه داشت که سیستم های موشکی روسیه کاملاً مدرن هستند، اشغالگران برخلاف رهبران ما برای این جنگ آماده می شدند. باید درک کرد که نیروهای فضایی روسیه به طور قابل توجهی از نیروی هوایی اوکراین هم از نظر تعداد و هم از نظر فناوری های مورد استفاده در تسلیحات آنها بیشتر است. با توجه به این عدم تعادل، از همان ابتدای جنگ، اوکراین فوراً از شرکای غربی خود خواست تا جنگنده ها و تجهیزات دفاع هوایی مدرن تری را تهیه کنند.

برخی از این تسلیحات ضدهوایی قبلاً در اختیار ما قرار گرفته است، اما استینگرها یا سایر MANPADS ها کمبود سلاح های مناسب در اوکراین را به طور کامل جبران نمی کنند. ما برای مبارزه با هواپیماهای اورک و موشک های کروز به سامانه های موشکی ضد هوایی میان برد و دوربرد نیاز داریم. سامانه های پدافند هوایی قابل حمل مانند استینگر برد محدود (تا 5 کیلومتر) و کارایی دارند و نمی توانند کمبود جنگنده های مدرن و سامانه های موشکی میان برد و دوربرد را جبران کنند. پهپادهای کامیکازه برای هدف قرار دادن اهداف زمینی طراحی شده اند و نمی توانند در برابر هواپیماها و موشک های روسی نیز مقاومت کنند.

در بخش بعدی در مورد سامانه های موشکی ضد هوایی که در حال حاضر در خدمت ارتش ما هستند صحبت خواهیم کرد.

همچنین بخوانید: تحریم های اقتصادی چه معنایی برای برنامه فضایی روسیه دارد

اسلحه ضد هوایی 23 میلی متری ZU-23-2

بیایید داستان خود را با یک تفنگ ضد هوایی 23 میلی متری نسبتاً جالب ZU-23-2 که جنگنده های پدافند هوایی ما در اختیار دارند شروع کنیم. اوکراین بیش از هزار توپ ضد هوایی ZU-23-23 2 میلی‌متری یدک‌کشی دارد. این اسلحه را می توان تنها در 30 ثانیه به موقعیت شلیک رساند، کاملاً دستی است و در صورت لزوم می توان از آن علیه خودروهای پیاده و زرهی سبک استفاده کرد. برد موثر این سلاح 2,5 کیلومتر با سرعت واقعی شلیک 400 گلوله در دقیقه است.

نصب ضدهوایی دارای دید مکانیکی و درایوهای هدایت است. این امر امکان انجام آتش ضد هوایی را بسیار محدود می کند، اما این سلاح را تا حد امکان ارزان و در دسترس جنگنده هایی با سطح آموزش پایین قرار می دهد. همچنین هیچ دستگاه کنترل آتش ضد هوایی رسمی وجود ندارد که اطلاعاتی را برای شلیک به اهداف هوایی ارائه دهد. بنابراین، می‌توان فقط آتش انسداد غیر هدف‌گیری را بر روی انواع اهداف هوایی (به جز هلیکوپترهای معلق) انجام داد.

منبع تفنگ 6000 شلیک، منبع لوله 3000 گلوله است (به شرط خنک شدن پس از هر 100 شلیک). بنابراین مجموعه مهمات شامل دو لوله یدکی مسلسل راست و چپ است که در کارخانه تولید تنظیم شده است. تعداد لوله های نصب شده باید با شماره تفنگ ها مطابقت داشته باشد. جایگزینی بشکه های فرسوده با بشکه های مجموعه دیگری نامطلوب است. دلیل آن افزایش شکاف آینه است که حداکثر مقدار آن نباید از 0,6 میلی متر تجاوز کند. با افزایش شکاف حتی تا 0,7 میلی متر، پارگی های حلقوی عرضی آستین ها امکان پذیر است. مشکل اصلی عمر کوتاه آبکاری کروم بشکه است.

مهمات ZU-23-2 شامل فشنگ های 23 میلی متری با پرتابه های تنها دو نوع است. اینها پرتابه های ردیاب آتش زا BZT (بدنه یک تکه با قسمت اصلی نیمکره و نوک بالستیک فولادی به وزن 190 گرم، قسمت پایین حاوی ماده ردیاب، قسمت اصلی حاوی ماده محترقه) و OFZT با مواد منفجره قوی است. پرتابه های تکه تکه شدن با وزن 188,5 گرم و مجهز به چاشنی اصلی با قابلیت خود تخریبی و حداکثر زمان فعال سازی 11 ثانیه.

سیستم ضد هوایی خودکششی سبک زرهی ZSU-23-4 "شیلکا"

"شیلکا" یک سیستم ضد هوایی خودکششی سبک زرهی با چهار تفنگ 23 میلی متری جفت است. این سامانه موشکی ضد هوایی تقریباً در هر شرایط آب و هوایی و در دید ضعیف می تواند آتش بسیار مؤثر و دقیقی را علیه بالگردها یا هواپیماهای دشمن انجام دهد.

جالب است که تقریباً هر بشکه می تواند نوع متفاوتی از مهمات را با سرعت شلیک تا هزار تیر در دقیقه یا چهار هزار تیر در دقیقه هنگام شلیک از هر چهار تفنگ شلیک کند. ZSU-23-4 "Shilka" یک تاسیسات خودکششی ضد هوایی است که برای دفاع ضد هوایی مستقیم نیروهای زمینی، انهدام اهداف هوایی که با سرعت حداکثر 450 متر بر ثانیه پرواز می کنند، در فاصله حداکثر طراحی شده است. 2500 متر و ارتفاع تا 1500 متر و همچنین اهداف زمینی در فاصله تا 2000 متر از یک مکان، از توقف کوتاه و در حال حرکت.

تسلیحات متشکل از یک توپ ضد هوایی خودکار چهار لول AZP-23-4 با خنک کننده مایع و یک مجموعه تجهیزات رادیویی (RPK) است. هدف گیری تفنگ با استفاده از درایو هیدرولیک و همچنین در حالت دستی (اهداف زمینی) انجام می شود. مهمات شامل 2000 گلوله، سرعت شلیک 3400 گلوله در دقیقه است. تجهیزات معمول نوار: سه پرتابه تکه تکه شدن با انفجار شدید (OFZT) و یک پرتابه BZT ردیاب محترقه زره پوش.

همچنین بخوانید: عصر بخیر، ما از اوکراین هستیم: بهترین بازی های داخلی

ZRK S-300V

بیایید به سراغ مجتمع های موشکی ضد هوایی جالب تری برویم. در میان آنها، بسیاری از شما در مورد سیستم دفاع هوایی S-300B شنیده اید. این یک سیستم ضد هوایی دوربرد است که برای مبارزه با هواپیما و موشک های کروز طراحی شده است. این یک سیستم کاملاً خودکار است (اگرچه می توان آن را به صورت دستی کنترل کرد) که هنگام انتخاب اهداف به مرکز فرماندهی واقع در فاصله 40 کیلومتری پرتابگر متصل می شود. به گفته کارشناسان، این یکی از بهترین سیستم های دفاع هوایی در حال حاضر در خدمت است.

شرکای غربی نیز این موضوع را به خوبی درک می کنند، بنابراین تلاش می کنند این سامانه های پدافند هوایی را به اوکراین منتقل کنند. آنها در برخی از کشورهای عضو پیمان ورشو موجود هستند و آنها را از اتحاد جماهیر شوروی دریافت کردند. به طور خاص، اینها کشورهای بالتیک، لهستان، اسلواکی، بلغارستان، جمهوری چک و رومانی هستند.

چنین سیستم هایی را می توان به راحتی برای کار در اوکراین تطبیق داد، هیچ آموزش اضافی پرسنل برای تسلط آنها لازم نیست، و مهمتر از همه، ذخیره عظیم مهمات برای آنها وجود دارد.

سامانه پدافند هوایی S-300B به عنوان یک سامانه دفاع هوایی سطح بالا توسعه داده شد که در برابر موشک های بالستیک، موشک های کروز و هواپیماها محافظت می کند. نقش اصلی S-300B حفاظت از گروه های عملیاتی و تاسیسات حیاتی صنعتی و نظامی در برابر حملات هوایی گسترده است. دقیقاً همان چیزی است که اکنون با توجه به گلوله باران شهرها و روستاهای آرام ما نیاز داریم.

سامانه پدافند هوایی S-300B یک مجموعه پدافند هوایی متحرک است که تمامی عناصر آن بر روی یک شاسی مخصوص نصب شده است.

این سامانه موشکی ضد هوایی از دو موشک مختلف استفاده می کند. هر دوی این موشک ها برای اصابت به اهداف هوایی و بالستیک طراحی شده اند. موشک کوچکتر 9M83 علیه هواپیماها، موشک های کروز و موشک های بالستیک کوچکتر استفاده می شود. موشک 9M83 40 تا 65 درصد در برابر موشک بالستیک، 50 تا 70 درصد در برابر موشک کروز و 70 تا 90 درصد در برابر هواپیماهای دشمن شانس دارد. موشک بزرگتر 9M82 برای انهدام موشک های بالستیک میان برد، موشک های ضد هوایی و هواپیماها در برد تا 100 کیلومتر استفاده می شود. کلاهک های موشک های 9M82 و 9M83 حاوی 150 کیلوگرم مواد منفجره است. شایان ذکر است که S-300B به عنوان یک سیستم دفاعی پیچیده در برابر موشک های بالستیک در نظر گرفته می شد.

باتری S-300V معمولاً شامل یک خودروی پست فرماندهی، رادار نظارتی، رادار نظارت بخش و حداکثر 6 وسیله نقلیه شارژ/پرتابگر در دو نوع است.

خدمه پرتابگر متشکل از 3 نفر است. چهار موشک کوچکتر 9M82 را حمل می کند. این خودرو مجهز به رادار تداخل است.

همچنین بخوانید: انتخاب ما از موسیقی اوکراینی که باید بشنوید

مجتمع موشکی ضد هوایی 9K37 Buk-M1

این سامانه پدافند هوایی می تواند هواپیماها و هلیکوپترهای قابل مانور را که در ارتفاع پایین یا بالا پرواز می کنند، در زمانی که دشمن از اقدامات متقابل الکترونیکی استفاده می کند، منهدم کند. نسخه‌های جدیدتر Buk همچنین می‌توانند موشک‌های بالستیک، موشک‌های کروز، موشک‌های ضد تشعشع، بمب‌های هوشمند و هواپیماهای بدون سرنشین را درگیر کنند.

"بوک" موشک های 9M38 را پرتاب کرد. این موشک تک مرحله ای سوخت جامد است. این پرتابه شبیه موشک های دفاع هوایی تارتار و استاندارد ایالات متحده است. این موشک دارای هدایت راداری نیمه فعال است. می تواند اهدافی را در برد 3,4 تا 20,5 کیلومتر در ارتفاع بیش از 3 کیلومتر هدف قرار دهد. اگر هدف در ارتفاع 5 متری از سطح زمین پرواز کند، برد شلیک به 15,4-30 کیلومتر کاهش می یابد. حداکثر ارتفاع نبرد 25 کیلومتر است. احتمال آسیب موشک 9M38 70-93 درصد است. «بوک» همچنین می تواند موشک های قدیمی 9M9M3 را از مجتمع موشکی ضد هوایی Kub-M3 شلیک کند.

تراکتور "Buk TELAR" مجهز به رادار، کامپیوتر دیجیتال، پرتاب کننده موشک و سیستم شناسایی داخلی-خارجی است. این هواپیما توسط یک خدمه XNUMX نفره اداره می شود و XNUMX موشک را روی آن حمل می کند.

رادار خودروی Buk TELAR به جستجوی اهداف می پردازد، آنها را ردیابی می کند و موشک ها را به سمت آنها هدایت می کند. بنابراین هر وسیله نقلیه TELAR می تواند در صورت نیاز به طور مستقل عمل کند. این رادار هواپیماهایی را که در ارتفاع بیش از 3 کیلومتری در برد 65-77 کیلومتری پرواز می کنند، شناسایی می کند. هنگامی که هواپیما در ارتفاع 32-41 متری از سطح زمین پرواز می کند، برد تشخیص به 30-100 کیلومتر کاهش می یابد. هواپیماهای کم پرواز در فاصله 21-35 کیلومتری شناسایی می شوند.

هنگامی که TELAR به طور مستقل عمل می کند، تقریباً 24-27 ثانیه از شناسایی هدف تا پرتاب موشک طول می کشد. موشک را می توان تقریباً 5 دقیقه پس از توقف تراکتور پرتاب کرد. همچنین خروج از موقعیت شلیک حدود 5 دقیقه طول می کشد.

همچنین بخوانید: هوش مصنوعی برای افراد تنها: چگونه Replika به میلیون ها نفر کمک می کند که کسی را ندارند که با او صحبت کنند

مجتمع موشکی متحرک کوتاه برد 9K33 Osa

Wasp یک سامانه موشکی کوتاه برد بسیار متحرک است که هم پرتابگر را در خود جای می دهد و هم راداری که اهداف دشمن را روی یک خودرو شناسایی و ردیابی می کند.

اوسا اولین سامانه موشکی دفاع هوایی متحرک تولید انبوه با رادار و موشک روی یک خودرو بود. برای اولین بار، یک وسیله نقلیه می تواند هواپیما را شناسایی، ردیابی و درگیر کند. این سیستم در برابر هواپیما و هلیکوپتر در هر آب و هوایی استفاده می شود.

نسخه تولید اولیه دارای چهار موشک با حداکثر برد 10 کیلومتر و حداکثر ارتفاع 5 کیلومتر است. نسخه سریال بعدی Osa-AK شش موشک را در کانتینر حمل می کند. حداکثر برد به 12 کیلومتر افزایش یافته است. راکت ها فیوزهای تماسی و غیر تماسی دارند. احتمال انهدام یک هدف با یک سیستم اولیه 35-85٪ است، بسته به ارتفاع. مدل های سریال بعدی احتمال اصابت به هدف 55-85٪ دارند. Wasp نمی تواند در حال حرکت موشک پرتاب کند. آنها از یک موقعیت ثابت یا در طول توقف های کوتاه شروع می شوند.

سامانه دفاع هوایی اوسا نیز می تواند به طور مستقل کار کند. برد رادار آن حدود 30 کیلومتر است. برخی منابع ادعا می کنند که این مجموعه هواپیماها را در فاصله 40 کیلومتری شناسایی می کند. این سیستم می تواند اهداف را حتی در حین حرکت جستجو کند. برد ردیابی حدود 20 کیلومتر است. در دو طرف رادار یک آنتن سهموی کوچک برای ردیابی موشک قرار دارد. بنابراین، حداکثر دو موشک را می توان همزمان به سمت یک هدف نشانه رفت. علاوه بر این، هر دوی این موشک ها در فرکانس های مختلف هدایت می شوند تا اقدامات متقابل الکترونیکی را پیچیده کنند. این سامانه موشکی پدافند هوایی می تواند با رادارهای نظارتی هنگ نیز عمل کند. زمان واکنش از شناسایی هدف تا پرتاب 26 ثانیه است.

خدمه ماشین پنج نفر هستند. این خودرو مجهز به سیستم حفاظتی NBC است. زنبور می تواند حرکت را متوقف کند و در عرض 4 دقیقه آماده شلیک شود.

سامانه دفاع هوایی کوتاه برد Tor

ثور یک سامانه کوتاه برد در همه شرایط آب و هوایی برای مبارزه با اهداف در ارتفاعات کم و متوسط ​​است.

این سامانه قادر است انواع اهداف هوایی مدرن را مورد اصابت قرار دهد. در برابر هواپیما، هلیکوپتر، پهپاد، انواع موشک ها و مهمات هدایت شونده با دقت بالا استفاده می شود. ثور همچنین می تواند موشک های ضد تشعشع را شناسایی و رهگیری کند. اساساً اهدافی را که سامانه‌های پدافند هوایی برد بلند و متوسط ​​نمی‌توانند هدف قرار دهند، منهدم می‌کند.

خودروی جنگی Tor دارای رادار و موشک های مبتنی بر یک خودرو است. خودروی TELAR دارای 8 موشک است. موشک ها به صورت عمودی پرتاب می شوند. از همین روش پرتاب در سامانه موشکی ضد هوایی دوربرد اس-300 استفاده می شود، اگرچه موشک های Tor برد نسبتاً کوتاهی دارند.

سامانه موشکی ضد هوایی از موشک های 9M330 استفاده می کند. موشک ها دارای هدایت فرمان رادیویی هستند. حداکثر برد شلیک 5-12 کیلومتر و حداکثر ارتفاع 4-6 کیلومتر بسته به سرعت هدف است.

Tor اصلی تنها می تواند یک هدف را در یک زمان مورد اصابت قرار دهد. احتمال انهدام توسط موشک در برابر هواپیما 26-75 درصد، در برابر هلیکوپترها 50-88 درصد و در برابر پهپادها 85-95 درصد است. این شاخص به ارتفاع هدف بستگی دارد. هر چه هدف بالاتر باشد، احتمال اصابت آن بیشتر است.

رادار Tor هواپیماها را در برد 25-27 کیلومتری، هلیکوپترها را در برد 12 کیلومتری و پهپادها را در برد 9-15 کیلومتری شناسایی می کند. برد ردیابی حدود 20 کیلومتر است. این سیستم می تواند در حین حرکت به جستجوی اهداف بپردازد.

سامانه دفاع هوایی کوتاه برد «Strila-10».

9K35 Strela-10 یک موشک انداز خودکششی ضد هوایی با برد 5 کیلومتر و حداکثر سرعت 65 کیلومتر در ساعت در جاده و 6 کیلومتر در ساعت در آب است. Strela-10 دارای دید نوری و مادون قرمز است و عمدتا برای مبارزه با اهداف در ارتفاع پایین، به عنوان مثال، هلیکوپتر استفاده می شود.

150 واحد از این نوع سلاح در اوکراین وجود دارد. سامانه موشکی ضد هوایی در سرنگونی اهداف هوایی دشمن کاملاً موفق است.

موشک Strela-10 در مقایسه با Strela-1M بهبود یافته است. اکنون می تواند با اهداف هوایی سریعتر در فواصل بیشتر و در ارتفاعات بالاتر برخورد کند. طول این موشک 2,19 متر است و کمی بیشتر از موشک Strela-1M است اما قطر و طول بال های آن یکسان است. وزن آن 40 کیلوگرم است. کلاهک تکه تکه شدن با قابلیت انفجار شدید حاوی 3 کیلوگرم مواد منفجره است. همانطور که در بالا نوشتیم، این موشک دارای هدایت نوری (کنتراست عکس) و مادون قرمز است.

Strela-10 می تواند هواپیماها و هلیکوپترهای دشمن را تا برد 5 کیلومتری و در ارتفاع 3,5 کیلومتری هدف قرار دهد. احتمال اصابت جنگنده ها با یک موشک 10-50 درصد است. زمان واکنش سیستم حدود 6,5 ثانیه است.

Strela-10 بر اساس خودروی زرهی چند منظوره MT-LB ساخته شده است. مجهز به موتور دیزل توربو شارژ YaMZ-238V با ظرفیت 240 اسب بخار است. زره این سامانه پدافند هوایی خدمه را در برابر شلیک سلاح های سبک و قطعات گلوله های توپخانه محافظت می کند. برای دفاع شخصی، یک مسلسل 7,62 میلی متری وجود دارد.

نصب خودکششی 2K22 "Tunguska"

این سامانه پدافند هوایی توسط نیروهای پیاده موتوری و تشکیلات مکانیزه استفاده می شود. نقش اصلی آن مقابله با تهدید ناشی از هلیکوپترهای تهاجمی و هواپیماهای تهاجمی روسیه است.

2K22 "Tunguska" مجهز به راکت های دوقلو 9M311 و تفنگ های 30 میلی متری است. آنها دارای سیستم هدایت راداری نیمه فعال و کلاهک تکه تکه شدن هستند. یک فیوز بدون تماس لیزری وجود دارد که وقتی موشک به آن نزدیک می شود، کلاهک را شلیک می کند. این موشک ها می توانند اهدافی را که با سرعت 500 متر بر ثانیه حرکت می کنند مورد اصابت قرار دهند. حداکثر ارتفاع تنها 3,5 کیلومتر و حداکثر برد آن 8 کیلومتر است. موشک‌های 9M311 در برابر هواپیماها و هلیکوپترهای کم‌پرواز مؤثر هستند. آنها 65 درصد شانس ضربه دارند، در حالی که توپ ها 80 درصد شانس ضربه دارند. موشک های مشابه 9M311K توسط سامانه پدافند هوایی «کشتان» نیروی دریایی ارتش استفاده می شود. 9M311-1 نسخه صادراتی مدرن شده این موشک است. "تونگوسکا" توانایی شلیک یک توپ در حال حرکت را دارد، اما برای شلیک موشک باید ثابت باشد.

تونگوسکا معمولاً موشک های خود را زمانی شلیک می کند که هدف در فاصله بیشتری قرار دارد و از تفنگ های خود بر روی اهداف در فواصل کمتر استفاده می کند.

برد تشخیص راداری Tunguska 17-18 کیلومتر و برد ردیابی 11-16 کیلومتر است. هدایت توسط توپچی انجام می شود که از دید نوری استفاده می کند. زمان پاسخگویی سیستم 10 ثانیه است.

زره "تونگوسکا" از خدمه در برابر آتش سلاح های کوچک و قطعات گلوله های توپخانه محافظت می کند. اگرچه ممکن است در برابر آتش مسلسل سنگین مقاومت نکند. این خودرو به سیستم های اطفاء حریق اتوماتیک و حفاظت NBC مجهز شده است.

خدمه "تونگوسکا" متشکل از چهار نفر - یک فرمانده، یک توپچی، یک اپراتور و یک راننده است.

همچنین بخوانید: آیا اطلاعات روسیه از شبکه های اجتماعی برای اطلاع از موقعیت نیروهای مسلح استفاده می کند؟

ما به هواپیما و سامانه های موشکی دوربرد نیاز داریم

بله، ما سیستم های موشکی ضد هوایی بسیار زیادی داریم، اما بیشتر آنها سلاح های قدیمی باقی مانده از دوران اتحاد جماهیر شوروی هستند. ما به سلاح های جدیدتر و مدرن تر نیاز داریم. این به ما کمک می کند تا با دشمن به طور موثرتر مبارزه کنیم.

همان سیستم دفاع هوایی اس-300 در حال حاضر کاملا قدیمی است، به عنوان مثال اس-400 قدرتمند نیست، که ترکیه هنوز از فروش آن امتناع می کند. برای حفاظت مؤثر از حریم هوایی اوکراین، سیستم‌های پاتریوت (ایالات متحده آمریکا) یا سامانه‌های ارزان‌تر و متحرک‌تر NASAMS (نروژ) مؤثرترین خواهند بود. به هر حال، قبلاً توافقات خاصی در مورد آنها وجود دارد. با این حال، اوکراین از سامانه‌های اضافی S-300 و Buk-M1 شوروی که در حال حاضر در مبارزه با دشمن نیز مؤثر هستند، دست نمی‌کشد.

با این حال، به نظر من، برای بستن موثر آسمان اوکراین، نیروی هوایی ما قبل از هر چیز به هواپیماها و هلیکوپترهای مدرن نیاز دارد. این می تواند F-15، F-16 نسل 4+ یا سایر جنگنده های پیشرفته از کلاس مشابه باشد. من مطمئن هستم که خلبانان ما به راحتی می توانند بر این هواپیماها مسلط شوند و در عرض 2-3 هفته با دشمن مقابله کنند. همانطور که می دانید، ما نمی توانیم منتظر MiG-29 و Su-27 از طرف شرکای خود باشیم، بنابراین هواپیماهایی را که در بالا در مورد آنها نوشتم به ما بدهید. علاوه بر این، برخلاف میگ 29 شوروی، این جنگنده ها به فناوری بهتری نسبت به آنچه که توسط دشمن استفاده می شود، از جمله رادارها و موشک های مدرن مجهز هستند. سپس از شرکای غربی خود برای بستن آسمان اوکراین دست برداریم و می‌توانیم موشک‌های کروز را به طور مؤثر ساقط کنیم، هواپیماهای دشمن را نابود کنیم و در نهایت از شهرها و روستاهای خود در برابر گلوله باران عظیم محافظت کنیم. ظهور چنین سلاحی باعث تضعیف روحیه اورک ها می شود، حملات بیشتر را متوقف می کند، زیرا آنها می فهمند که ما می توانیم یک مبارزه مناسب را انجام دهیم.

من مطمئن هستم که پیروزی با ما خواهد بود! دشمن عقب نشینی خواهد کرد! همه چیز اوکراین خواهد بود! افتخار برای اوکراین!

همچنین بخوانید: سلاح پیروزی اوکراین: سیستم موشکی ضد تانک Stugna-P - تانک های اورک غرق نمی شوند

اگر می خواهید به اوکراین در مبارزه با اشغالگران روسی کمک کنید، بهترین راه این است که از طریق کمک به نیروهای مسلح اوکراین کمک مالی کنید. Savelife یا از طریق صفحه رسمی NBU.