بررسی کنید خرید اینترنتی 76 یک آزمون واقعی است نه به این دلیل که بازی فوق العاده بزرگ است و به ساعت های زیادی برای یادگیری نیاز دارد، بلکه به این دلیل که عناوین بسیار بهتری در ماه نوامبر منتشر شدند. حتی بی‌جالب‌ترین بازی‌های روی کاغذ نیز صد برابر خلاقانه‌تر و زیباتر بودند. Fallout برای مدت طولانی ثابت ماند که حتی از نظر زیبایی از آن پیشی گرفت.تتریس". چنین واقعیت های غم انگیز آخرین اثر بتسدا است که فقط فداکارترین طرفداران را خوشحال می کند.
دوستداران قیاس ها می توانند تعداد زیادی از آنها را برای توصیف شکست Fallout 76 بیابند. اما هیچ فایده ای در توصیف اشتباه وجود ندارد - شما نمی توانید کاری انجام دهید. از این گذشته، همه چیز ذهنی است: کسی می گوید که پس از Fallout 4 دیگر امیدی به بازگشت سریال به اوج قبلی خود نیست. کسانی را هم می شناسم که از قسمت سوم در مورد کشتن یک آی پی بزرگ فریاد می زدند. اما منتقدان هرگز از نظر خود تا این حد متحد نبوده اند: Fallout 76 چیزی برای ستایش ندارد.
با وجود گستردگی و گستردگی فوق، بیشتر مشکلات بازی را در 20 دقیقه ابتدایی می توانید درک کنید. همه چیز به شیوه ای فریبنده سنتی آغاز می شود: ما در یک طاق بیدار می شویم که پس از یک مهمانی عظیم خالی شده است و به دنبال آن همه عجله دارند تا دنیای جدیدی را 25 سال پس از یک جنگ هسته ای کشف کنند. و به نظر می رسد همه عناصر مورد علاقه در جای خود قرار دارند: پیپ-بوی، سبک دهه پنجاه، رترو آینده نگری...
اما این کافی نیست. Fallout 76 دقیقاً شبیه Fallout 4 است که بد است. شما می توانید با بازی نور و سبک هنری به موفقیت های زیادی برسید، اما اکنون یک پروژه تمام عیار با موتوری که یادآور روزهای اولیه است منتشر کنید. PlayStation 3 به سادگی مجاز نیست. در یک زمان، قسمت چهارم تقسیم شده طرفداران، اما همچنان دارای عناصر اصلی بود که این فرنچایز را بسیار محبوب کرد: یک فیلمنامه تاریخی، یک صدای زیبا و یک دنیای زنده. بله، زنده - این کلمه در بحث امروز کلیدی است. از آنجا که گرافیک را می توان بخشید - این چیز اصلی نیست. اما Fallout 76 دقیقا برعکس چیزی است که از ابتدا به آن امیدوار بودیم.
همچنین بخوانید: بررسی اثر تتریس - بازسازی ژاپنی تتریس نسخه اصلی را پشت سر گذاشته است
تعداد کمی از بازی ها پس از شروع چنین تصور ناخوشایندی را به جا می گذارند. اگر مقدمه ای را که با تارهای نوستالژیک می نوازد، نادیده بگیریم، در مقابل چیزی چنان بی چهره است که حتی نمی توانیم کلماتی را پیدا کنیم. این اولین بار نیست که با چنین پدیده ای روبرو می شوم، زمانی که یک فیلم، سریال یا بازی ضعیف توسط ارتشی از طرفداران دفاع می شود که برای منبع اصلی ارزش زیادی قائل هستند. آنها تقریباً در همه جا آماده یافتن - و یافتن - ویژگی های مثبت هستند. من همیشه از آنها این سوال را می پرسم: اگر جلد لوگوی مورد علاقه شما را از دوران کودکی به نمایش نمی گذاشت، آیا این بازی را انجام می دادید؟ تبلیغات در مورد Fallout 76 تنها به این دلیل افزایش یافته است که در مورد مالکیت معنوی محبوب جهانی است. فرنچایز را حذف کنید و هیچ کس به تلاش دیگری برای بازی بر روی آخرین روندها و ایجاد یک "بازی به عنوان سرویس" بی پایان توجه نخواهد کرد.
خب، Fallout 76 بسیار خسته کننده شروع می شود. با سرگردانی بی هدف در اطراف پناهگاه، به تدریج به طبقه بالا می رویم. در اینجا ما با جهانی در مقیاس بزرگ روبرو می شویم (برای توسعه دهندگان منطقی نیست که با این بیانیه استدلال کنند). اما به جای NPC های معمولی، چیزی در بیرون وجود ندارد - به جز روبات های کوچکی که بلافاصله شروع به تیراندازی به سمت شما می کنند. به این ترتیب است که روند دردناک یادگیری یک مبارزه وحشتناک ناخوشایند آغاز می شود، که برای کهنه سربازان این سری آشنا خواهد بود، اما تازه واردان معمولی را که به دلایلی تصمیم گرفتند دقیقاً بفهمند Fallout اینجا چیست، شگفت زده خواهد کرد.
همچنین بخوانید: نقد و بررسی Spyro Reignited Trilogy - چمن در Unreal Engine 4 همیشه سبزتر است
پس از برخورد با روبات ها، خود را با خود تنها می یابیم. با وجود گرافیک قدیمی، بازی نور و پالت ها تصویر دلپذیری از دنیای پسا آخرالزمانی ویرجینیای غربی ایجاد می کند. اما کسی در اطراف نیست. قطب نما به هدف بعدی اشاره می کند که باید برای رسیدن به آن عجله کنید. در طول مسیر با همین آثار و همچنین سازه های متروکه قبل از جنگ مواجه خواهید شد. در ابتدا به نظرم رسید که آنها توسط درویدهای جنگی تسخیر شده اند، و من به دنبال آزاد کردن هموطنان بیچاره شدم که معلوم شد خانه اش اشغال شده است. اما کسی داخل نبود. باید با آخرین خزنده کنار می آمدم که سکوت حاکم شد.
علیرغم اینکه بازی Fallout 76 خیلی زودتر از قسمت های قبلی اتفاق می افتد، دنیای بازی ها هرگز تا این حد مرده نبوده است. هیچ کس با شما صحبت نمی کند، هیچ کس در مورد اعمال شما نظر نمی دهد. هنگامی که به هدف خود رسیدید، یک تکلیف از صدای ضبط شده روی دیکتافون دریافت خواهید کرد. تا این لحظه، می توانید اولین بازیکنان را ملاقات کنید، اما هیچ احساسی وجود ندارد که آنها بخشی از این دنیا هستند. خیلی ها به همان اندازه گمشده به نظر می رسند. آنها ساکن نیستند - آنها توریست هستند.
همچنین بخوانید: نقد و بررسی Hitman 2 - فصل ها به پایان رسید، سریال ادامه دارد
در یک زمان، من کمی فال اوت 4 را به خاطر شخصیت های چوبی اش سرزنش کردم که به دلیل گرافیک خالی از احساسات انسانی بود. اما این مانع از به یاد ماندن این شخصیت ها نشد. من هنوز پیچیدگی های داستانی آن بخش و کل کوئست ها را به یاد دارم که با طنز و ایده های جالب متمایز بودند. اما هیچ شخصیتی در Fallout 76 وجود ندارد - فقط افراد فقیری مانند شما وجود دارند. روی کاغذ، ممکن است به نظر برسد که مبادله منصفانه است - بالاخره مردم غیرقابل پیش بینی هستند. در هر لحظه، این دنیای عظیم نمی تواند بیش از 20 نفر را در خود جای دهد. اما افراد زنده قادر به حرکت در طرح نیستند. نمی توان آنها را هدایت کرد. آنها داستان نمی گویند، توهم یک دنیای زنده را ایجاد نمی کنند، آنها به شما علاقه ای ندارند. شما دیگر مرکز جهان نیستید. شما سرنوشت جهان را تعیین نمی کنید، شهرها را قضاوت نمی کنید و امیدی را به بشریت القا نمی کنید. برای اولین بار، در Fallout شما فقط بخشی از سیستم هستید. هیچکس. در مورد آن فکر کنید. میخوای هیچکس نباشی؟
همه اینها به این معنی نیست که توسعه دهندگان تاریخچه را برای فرزند فکری خود ارائه نکرده اند. آنجاست، اما باید کنده شود. Fallout 76 پیشنهاد می‌کند بینی خود را به مانیتور یا تلویزیون بچسبانید و شروع به خواندن گزارش‌ها و گوش دادن به فایل‌های ضبط شده کنید. پس چرا من فقط یک کتاب واقعی را نمی خوانم یا گوش نمی دهم؟ با تمام احترامی که برای فیلمنامه نویسان قائل هستم (به طور عینی خوب است، اگر اجازه دهید آنها برگردند)، من آنقدر علاقه ندارم.
کوئست ها، یا بهتر است بگوییم شبیه آنها، همیشه یکسان هستند، اما به تدریج شروع به افسردگی می کنند. دائماً از بازیکن خواسته می شود که یک نفر را پیدا کند، اما همیشه معلوم می شود که او مرده است. به عنوان یک عذرخواهی، Fallout 76 پیشنهاد می‌کند به داستان آنها گوش دهد. مهم نیست که زندگینامه چقدر با کیفیت باشد و هر چقدر هم که خوب گفته شود، به سرعت خسته کننده می شود.
قبلاً به سنت‌های خوب بتسدا اشاره کردیم، اما در مورد سنت‌های بد چطور؟ در مورد باگ‌هایی که هیچ استودیویی در مقیاس بزرگ نمی‌تواند بدون آنها کار کند، چطور؟ آنها اینجا هستند مانند اینجا - شاید بدتر از همیشه. گذراندن دو ساعت در Fallout 76 و مواجه نشدن با مشکلات ناخوشایند به خودی خود یک تلاش است. مخالفان دیوانه می شوند، بارگیری نمی شوند یا ناپدید نمی شوند. دشمنان به تلاش های من برای از بین بردن آنها پاسخ نمی دهند، VATS فقط دخالت می کند. هر از چند گاهی ارتباط با سرورها قطع می شود و بازی از کار می افتد. و این واقعیت که توسعه دهنده در مورد آن هشدار داده است، یک ذره از گناه او کم نمی کند. اگر بازی شما آماده نیست، آن را به تعویق بیندازید. این کاری بود که راک استار انجام داد و در نتیجه، Red Dead Redemption 2 عملا عنوان بازی سال را تضمین کرد.
همچنین بخوانید: بررسی سوئیچ Diablo III: Eternal Collection - Pocket Demons
شما می توانید در Fallout 76 با بازیکنان دیگر تعامل داشته باشید، اما هیچ "واقع گرایی" یا منطقی در این برخوردها وجود ندارد. بازی با غریبه ها بسیار دشوار است - تنها راه برای جلب رضایت از بازی این است که با یک دوست تماس بگیرید، اما حتی در این مورد، مشکلات از بین نمی روند. دروغ می گویم اگر بگویم شما خوش نمی گذرانید، اما چه بازی وقتی با کسی که می شناسید بازی می کند خسته کننده است؟ مشکل اینجاست که همانطور که همکارم گفت ما نه با بازی که با بازی می خندیم.
در قلب خود، Fallout 76 یک بازی بقا است. شما می توانید در هر جایی یک کمپ راه اندازی کنید، اما سیستم ساخت و ساز هنوز هم مانند Fallout 4 بی دست و پا است. این یک فرآیند فوق العاده خسته کننده است که توسط دوربین و کنترل های احمقانه پیچیده شده است. علاوه بر این، همیشه این ترس وجود دارد که اتفاقی برای سرور بیفتد و پایگاهی که در طول یک ساعت با زحمت دوباره ساخته‌اید از بین برود. این در Fallout 4 غیرممکن بود، اما در اینجا همه چیز به مورد بستگی دارد. وقتی زمان یک بازیکن می تواند هر لحظه کاهش یابد، می خواهید آن را به چیز دیگری اختصاص دهید.
موضوع بقا توسط گرسنگی و تشنگی مداومی که آواتار ما احساس می کند تأکید می شود. پخت و پز و نوشیدن برای بقا ضروری هستند، اما به نظر می رسد این فرآیند خود راه دیگری برای پیچیده کردن یک بازی از قبل مدیریت شده است. غذا در همه جا وجود دارد، و آب کمیاب نیست، اما نیاز به جستجوی مداوم در میان آیتم های منزجر کننده منو به طور جدی آزاردهنده می شود. این مثال دیگری از این است که چگونه Fallout 76 به طور قابل توجهی زمان بازیکنان را برای کارهای کوچک و غیر جالب تلف می کند.
من نمی گویم که هیچ چیز خوبی در مورد Fallout 76 وجود ندارد. دنیای بازی بسیار بزرگ است - بیش از همیشه. با وجود گرافیک، در جاهایی بسیار زیباست. اما حتی پوشش گیاهی متراکم و طبیعت زیبا، که یادآور The Last of Us است، در پس زمینه اشکالات و پوچی دائمی محو می شود.
حکم
من را نمی توان یک فرد کاملاً بی طرف خطاب کرد. من از همان ابتدا با ایده Fallout 76 مخالف بودم که به نظرم غیراصولی و بی ارزش به نظر می رسید برای چنین دنیای شگفت انگیزی. در عین حال، من طرفدار سرسختی نیستم که فقط از این که دقیقاً آنچه را که می خواست به او نداده اند، ناراحت باشم. نه، من سعی می کنم عینی باشم، مهم نیست که چقدر آرمان شهر به نظر می رسد. از همان دقایق ابتدایی، Fallout 76 به نظر من یک کپی رنگ پریده از آنچه قبل بود به نظر می رسید. توسعه دهندگان به جای ایده های عالی جدید، تمام روندهای مضر زمان های اخیر را قرض گرفتند، یک داستان حماسی را به یک سرویس تبدیل کردند و یک داستان جالب را با گزیده هایی از یک نمایش صوتی جایگزین کردند. در نهایت، همه اینها سخاوتمندانه با ریز تراکنش ها پاشیده شد.
من تمام استدلال های ممکن برای Fallout 76 را شنیده ام. اما حاضر نیستم آنها را بپذیرم. بله، شک ندارم که دیر یا زود عنوان بهبود می یابد و بیشتر باگ ها برطرف می شوند. شاید محتوا ظاهر شود و جهان شاد شود. اما ما نباید توسعه دهندگانی را تشویق کنیم که معتقدند می توانند یک محصول نیمه تمام را با هزینه کامل عرضه کنند و سپس وقت خود را صرف کار روی آن کنند. این یک روند بد است که باید متوقف شود. تقریباً مانند هر بازی دیگری، Fallout 76 برای کسی جذاب خواهد بود. در اینجا عناصر مثبتی وجود دارد. به هر حال، ممکن است در خلق و خوی عالی برای یک ولنتاین مدیتیشن از طریق دنیایی غمگین و خالی که تازه از عواقب یک فاجعه در حال بهبودی است، باشید. می تواند هر چیزی باشد. اما هنگام ایجاد این بازی، هیچ کس به چنین عاشقانه ای فکر نکرد. این یک تصمیم عملگرایانه از ابتدا تا انتها بود. و مهم نیست که چگونه Bethesda "صادقانه" را پنهان می کند نامه ها طرفداران و عناصر نوستالژیک، بازیکنان می بینند که چه زمانی طمع به انگیزه اصلی تبدیل می شود. همه ترس ها به حقیقت پیوسته اند: فال اوت 76 مرده متولد شده فاقد روح است و این حکم قبل از انتشار صادر شده است.
