سری Fire Emblem برای طرفداران نینتندو کاملاً شناخته شده است، اما محبوبیت آن در غرب هنوز به اندازه خانه نیست. بازی‌های RPG تاکتیکی در مورد مبارزه ابدی بین خیر و شر تا زمان انتشار Three Houses که محبوبیت آن هم به دلیل اجرای فوق‌العاده و هم موفقیت سرگیجه‌آور پلتفرمی است که بر روی آن منتشر شد، چیز دیگری بود. انتظار بیشتری از دنباله می رفت. انتظار می رفت چیزی جز Fire Emblem Engage باشد.
از قضا، حتی پس از اینکه The Three Faculties به یکی از محبوب‌ترین بازی‌های این سبک تبدیل شد، درک این فرنچایز برای بازیکنان جدید آسان‌تر نشد. طرفداران نیز به همین ترتیب دماغ خود را بالا می‌برند و به این اشاره می‌کنند که Three Houses کاملاً «آن» Fire Emblem نیست، که بیشتر شبیه یک اسپین‌آف است و غیره. تا همین اواخر، قسمت آخر واقعاً با نسخه های قبلی خود بسیار متفاوت بود - اول از همه، چه نوع داستانی را روایت می کرد. داستان غم انگیز و شبه واقع گرایانه درگیری نظامی و دانش آموزانی که در آن شرکت می کنند، نه تنها با رد آگاهانه بسیاری از کلیشه های فرسوده، بلکه با غیرقابل پیش بینی بودن - و تعاملی بودن داستان - مجذوب شده است. به عبارت دیگر، این یک IP بالغ تر بود.
همچنین بخوانید: نقد و بررسی The Witcher 3: Wild Gin (نسخه نسل بعدی)
در پس زمینه آن، Fire Emblem Engage مانند یک پیش درآمد از گذشته به نظر می رسد. هنوز هم همان RPG تاکتیکی عالی است، اما همه چیز به طرز محسوسی بدتر از قبل شده است. و اول از همه مربوط به تاریخ است...
در بین گیمرها مرسوم است که بازی هایی از این نوع را به خوبی - ژاپنی می نامند. این اصطلاح که منفی به نظر می رسد، در واقع خنثی است و در درجه اول برای توصیف این نوع بازی استفاده می شود - شخصیت های پر سر و صدا با موهای رنگی، اغلب دیالوگ های بدون صدا، کلیشه های انیمه و غیره. همه این سبک را دوست ندارند، و حتی من، با توشه ای از تجربه، همیشه نمی توانم نمونه های متمرکز را هضم کنم. Three Houses اینطور نبود - برعکس، سنت های غربی و شرقی را با هم ترکیب می کرد و برای حداکثر تعداد بازیکنان در دسترس بود.
همچنین بخوانید: نقد و بررسی Gotham Knights - آیا به بتمن نیاز داریم؟
Fire Emblem Engage اینطور نیست. او لقب "ژاپنی" خود را با غرور متکبرانه به تن می کند، از همان دقایق اولیه بازیکنان را با ترکیبی از انواع کلیشه های دنیای انیمه و JPRG پر می کند. قهرمان داستان نماینده یک نژاد باستانی اژدها در قالب انسان است، اما چیزی به خاطر نمی آورد (البته!). او که از رویای چند صد ساله خود بیدار می شود، خود را در موقعیتی ناخوشایند می بیند: معلوم می شود در حالی که او خواب بوده، فرقه ای کامل در اطراف او شکل گرفته است. بدتر از آن، در همان زمان، یک اژدهای دیگر بازگشته است که برای همه آرزوی بدی دارد. اما هیچ چیز - قهرمان ما انتخاب شده است که توسط الهه توانایی نابود کردن دشمنان خود را دارد. این نه تنها یک کراوات کابوس است، بلکه یک کراوات است که فکر می‌کنم امسال در فیلم Midnight Suns مارول دیده‌ام.
چگونه است که دنباله‌ای (البته نه مستقیم) یکی از قوی‌ترین بازی‌های داستان محور نسل، از نظر روایت تا این حد ضعیف است؟ شاید موضوع این باشد که توسعه دهندگان حتی بیشتر از بازی دیگری الهام گرفتند - Fire Emblem Heroes. اگر چیزی در مورد آن نشنیده اید، فقط به این دلیل است که به طور انحصاری برای دستگاه های تلفن همراه منتشر شده است. پاسخ به این سوال که چرا سیستم های هوشمند به آن نگاه کردند و نه سه خانه ساده است - دومی موفق بود و چندین میلیون نسخه فروخت، اما پیروزی مالی "قهرمانان" قابل مقایسه نیست.
از آنجا بود که طرح های شخصیت ها آنقدر درخشان بود که می شد روی آنها بازی کرد OLED را عوض کنید ممکن است برای بینایی شما خطرناک باشد اما من می توانم برای مدت طولانی در مورد اینکه چرا شما هرگز نباید از محصولات موبایل الهام بگیرید ادامه دهم. در عوض، بیایید به همه چیزهای خوب اینجا نگاه کنیم. زیرا هرکسی که بتواند طرح را شکست دهد، یک بازی لعنتی باحال در داخل پیدا خواهد کرد.
من می توانم با انتخاب های سبک Fire Emblem Engage مخالفت کنم، اما با همه اینها، نمی توانم اعتراف کنم که جالب به نظر می رسد. محافظ های صفحه نمایش به زیبایی متحرک هستند و هم روی صفحه کنسول و هم در تلویزیون 65 اینچی قانع کننده به نظر می رسند. خب، سیستم رزمی معمولاً به اکثر آنالوگ ها اجازه می دهد روشن شوند. اینجاست که مشخص می شود که نه، این چیزی برای آیفون شما نیست، بلکه یک پرچمدار تاکتیکی جدی است که می تواند حتی نسخه قبلی خود را پشت کمربند قرار دهد.
سر همه چیز تعادل است. حالت Permadeath هنوز اینجاست و همچنان بهترین راه برای بازی است. به لطف آن، هر نبردی شدید می شود، اما نه خیلی غم انگیز - حتی اگر شخصیت مورد علاقه شما بمیرد، همیشه می توانید به گذشته برگردید و دوباره تلاش کنید.
همچنین بخوانید: نقد و بررسی Sonic Frontiers - Hedgehog on loose
سیستم جنگی برای همه کهنه‌سرایان این فرنچایز آشنا خواهد بود: مفهوم "قیچی کاغذ سنگی" بدون تغییر باقی می‌ماند، اما چیزهای جدید زیادی ظاهر شده است: حالت‌های جدید، وظایف جدید و سیستم جدید Engage که پس از آن کل بازی نامگذاری شد به زبان ساده، این توانایی به هر یک از جنگجویان خود توانایی های یکی از قهرمانان نمادین در طول تاریخ طولانی Fire Emblem را می دهد.
با وجود این واقعیت که ژانر تاکتیکی معمولاً برای مبتدیان خیلی واضح نیست، توسعه دهندگان همه چیز را انجام دادند تا همه بتوانند به سرعت به آن عادت کنند. یک رابط عالی و نکات بسیار در این امر کمک می کند. به زودی جدا کردن خود دشوار خواهد بود، و محتوای زیادی در Fire Emblem Engage وجود دارد - ده ها و ده ها ساعت، و این DLC آینده را به حساب نمی آورد. علاوه بر این، این تازگی بدون هیچ مشکلی کار می کند، چندین برابر بهتر از Three Houses. این با توجه به قدمت قدیمی کنسول هیبریدی که همیشه حتی با موارد انحصاری هم کنار نمی آید، خوشحال کننده است.
حکم
مثل یک بازی نشان آتش درگیر خوب مسلماً بهترین نسخه تاکتیکی سال است که از همه نسخه های دیگر این سری پیشی می گیرد. به عنوان یک بازی داستانی، به طرز بدی شکست خورد. اما آیا آنقدر مهم است؟ به طور کلی، خیر. طرفداران خوشحال خواهند شد. اسکرین شات ها را بررسی کنید—اگر از این سبک دلسرد نیستید، دلیلی وجود ندارد که خودتان آن را امتحان نکنید. اگر از این سبک نمی ترسید، دلیلی وجود ندارد که خودتان آن را امتحان نکنید.