احتمالا همه می دانند دیابلو چیست. و همه آن را بازی کردند، درست است؟ اصلا. در حالی که قسمت سوم، و در واقع، همه متعهد نشدند، همه بازی‌های دیگر سهم دارندگان رایانه شخصی هستند. بنابراین، کاملاً صحیح نیست که چنین فرض کنیم دیابلو 2: زنده شد فقط برای نوستالژیک بودن بیرون آمد. به هیچ وجه: اول از همه، این یک بازی کاملاً جدید برای میلیون ها مخاطب است.
با این حال، هیچ کس مانع از آن نمی شود که با تازگی آن طور که می خواهید رفتار کنید - همه راضی خواهند بود. چیزی که وجود دارد، پیش روی ما یک ریمستر زیبا است، که به معنای واقعی کلمه یک بازی منسوخ شده از بیست سال پیش را احیا کرد و تقریباً تمام "نقایص" شکل گرفته در این مدت را از بین برد.
در واقع، Diablo 2: Resurrected آنقدر خوب به نظر می رسد که فراموش می کنم بازسازی یا بازسازی شده است. مثل ریمستر. به هر حال، این یک نمونه بارز از نحوه انتقال صحیح یک بازی قدیمی به آهن مدرن است. از هر نظر، این وارث دیابلو 3 است که بهبودهایی در کیفیت زندگی دریافت کرد که آن را برجسته کرد. کنترل عالی با کنترلر؟ E. رابط کاربری دوباره ترسیم شده است که به راحتی قابل پیمایش است؟ لطفا. بازی به خودی خود نیازی به ساده سازی نداشت، خوشبختانه، جوهر در اینجا بیش از ابتدایی است: به خزنده نزدیک شوید، آن را بکشید. امتیاز تجربه گرفتم، جلوتر رفتم. این یک چرخه بی پایان خشونت است که به نوعی خسته کننده نمی شود و یکنواخت به نظر نمی رسد.
بازی Diablo 2: Resurrected رو روی Xbox Series X بازی کردم و راضی بودم. احساس نمی کردم به کیبورد و ماوس نیاز دارم. تنها چیز این است که من می خواهم موجودی بزرگتری داشته باشم - فروش مداوم کالاهای دزدیده شده خسته کننده است. اما یکی می گوید که درست است و باید باشد و من اصلاً چیزی نمی فهمم. من بحث نمی کنم.
همچنین بخوانید: نقد Far Cry 6 – Tonal Dissonance
پایه بازی قدیمی بدون تغییر باقی مانده است، اما گرافیک آن دستخوش ارتقای جدی شده است. این بازی در یک تلویزیون مدرن، به خصوص در 60 فریم در ثانیه، عالی به نظر می رسد. گیم پلی بازی روان، پایدار است و انواع افکت ها چشم را خوشحال می کند. شکی نداشتم که Vicarious Visions ناامید نخواهد شد. بله، دیابلو 4 نیست و سن در جاهایی نشان داده می شود، اما جدا از این مقایسه ها، عالی به نظر می رسد. و همچنین به نظر می رسد، خوبی این است که موسیقی همیشه در اوج بوده است.
من واقعاً حالت های چند نفره را دوست ندارم، اما نمی توانم این جنبه از Diablo 2: Resurrected را آزمایش نکنم. من آماده هستم تا گزارش دهم که همه چیز سر جای خود است و کار می کند - هیچ خرابی سرور بدنامی وجود نداشت، به خصوص پس از انتشار کامل. مانند Diablo 3، این نوآوری برای عصرهایی با دوستان بسیار مناسب است - حتی اگر آنها مدت هاست به شهر دیگری نقل مکان کرده باشند.
همچنین بخوانید: نقد و بررسی Deathloop – Addictive Madness
حکم
من تعداد بازسازی‌ها و بازسازی‌هایی را که در دو سال گذشته امتحان کرده‌ام از دست داده‌ام، اما اتفاقاً بهترین‌ها تقریباً همیشه توسط Activision ساخته می‌شوند. آزاد کردن دیابلو 2: زنده شد، Vicarious Visions غیرممکن را مدیریت کرد: یک بازی قدیمی را انتخاب کنید و آن را تا جایی تغییر دهید که تشخیص سن آن دشوار شود. این یک بازسازی کامل نیست، اما همچنین بسیار بیشتر از یک بازسازی معمولی است. این یک کلاسیک دگرگون شده است که تمام ویژگی‌های خوب و نه چندان خوب را حفظ کرده است، اما در دسترس یک لایه کاملاً جدید از بازیکنان قرار گرفته است.
