نوآوری همیشه برای دنیای بازی های ویدیویی مهم بوده است – مانند ایده های جدید و IP تازه. با هر سال جدید، ما امیدواریم که توسعه دهندگان شگفتی ساز شوند و نوآوری های غیرمنتظره ای داشته باشیم، اما ... گاهی اوقات خوب است که استراحت کنیم و به فرنچایزهای آشنا، مانند پنج انگشت، برگردیم که به نظر می رسد برای همیشه با ما بوده اند. و چه چیزی می تواند ابدی تر از DOOM باشد؟ همانطور که از نام قسمت جدید مشخص است، DOOM برای همیشه است. مهم نیست که چقدر کنسولها، بازارها، ناشران و روندها تغییر میکنند، حقایق ساده این پدر همه تیراندازان در سال 2020 به همان اندازه که در سال 1993 صادق بودند، باقی میمانند.
راهاندازی مجدد 2016 توسط id Software یک سورپرایز خوشایند برای همه گیمرها بود: نمیدانم چه انتظاری داشتیم، اما قطعاً اینطور نیست. طولی نکشید که این قسمت به یک کلاسیک مدرن تبدیل شد و بر روی هر پلتفرم ممکن منتشر شد - و حتی سوئیچ نینتندو. تطبیق آن - و من حتی در مورد "سبقت گرفتن" صحبت نمی کنم - کار آسانی نیست و استودیو نمی خواست دنباله آن را که از نوامبر گذشته به 20 مارس سال جاری موکول شد، پیش ببرد. مثل همیشه، مایه شرمساری است که مجبور شدیم این همه صبر کنیم، و مثل همیشه، خوب است که Bethesda Softworks برای انتشار پرمخاطب عجله نکرد، همانطور که اغلب در مورد بلاک باسترهای مدرن اتفاق می افتد.
علیرغم این واقعیت که "طرح" یا "داستان" مفاهیم نسبتاً متعارفی در دنیای DOOM هستند، من همچنان به همه تازه واردان توصیه می کنم که از نسخه 2016 با سری به روز شده آشنا شوند. DOOM Eternal چیزهای زیادی از آن بازی عالی وام گرفته است، اما فکر نکنید که این نوعی «اپیزود دوم» از حماسه Doomgay است - اصلاً اینطور نیست. بله، خیلی چیزها ثابت مانده است: ما هنوز بین یک تیرانداز کلاسیک و یک پلتفرمر متناوب میشویم و هنوز جمجمه دشمنان را با دست خالی میشکنیم. سرعت بازی مثل قبل تند باقی می ماند و موسیقی متن همچنان همان فلز خالص است که می طلبد صدا را تا آخر کم کنید.
DOOM Eternal اشتباهات دنبالههای متعدد را تکرار نمیکند: بازیکن از تمام مهارتهایی که در قسمت اول آشکار کرد محروم نیست. قهرمان ساکت ما فوراً یک تفنگ ساچمه ای و یک اره برقی در اختیار خود می گیرد، اگرچه بسیاری از توانایی ها به تدریج با پیشرفت شما آشکار می شوند.
همچنین بخوانید: بررسی Doom on Switch - Portable Demon Slaughter
قدرت DOOM مدرن در پردازش باورنکردنی هر عنصر بازی نهفته است. به محض اینکه محافظ صفحه به پایان می رسد و گیم پلی شروع می شود، دست ها خود به دکمه های سمت راست می رسند و مغز به طور خودکار به "حالت اجرا" می رود. اساساً همه چیز ساده است: لوله اسلحه را به طرف حریف گرفتم و ماشه را کشیدم. و سپس دوباره و دوباره. به محض پلک زدن دشمن باید به او نزدیک شوید و دکمه حمله melee را فشار دهید که به شما امکان می دهد HP را از او فشار دهید.
مانند سلف خود، DOOM Eternal بسیار پویا است. اینجا همه چیز در حرکت است. شما باید آن را احساس کنید - گاهی اوقات به نظر می رسد که این یک بازی کاملا ریتمیک است، که در آن ریف های بی رحمانه Mick Gordon نه تنها به عنوان پس زمینه، بلکه به حفظ سرعت نیز کمک می کند. کوچکترین توقف تقریباً همیشه منجر به مرگ می شود، بنابراین همیشه حرکت کنید و از عناصر دنیای اطراف خود استفاده کنید. مکان های اینجا بزرگ و عمودی هستند. در همه جا پراکنده تله پورت، "ترامپولین" (به دلیل عدم وجود کلمه بهتر) و حتی پرتوهای مستقیما از Tomb Raider.
همچنین بخوانید: نقد و بررسی بازی My Hero One's Justice 2 - بازی مبارزه ای ابرقهرمانی به زبان ژاپنی
به طور کلی، گاهی اوقات به نظر می رسد که حتی بیش از حد در DOOM Eternal وجود دارد. توضیح آن سخت است، اما گاهی اوقات شما فقط می خواهید به شیاطین شلیک کنید بدون اینکه در منوهای پیچیده ارتقاء زره، طلسم و اسلحه جستجو کنید. شما می توانید زمان زیادی را در اینجا بگذرانید - شاید بیش از حد. همین امر در مورد لحظاتی که سازندگان به وجود یک طرح اشاره می کنند نیز صدق می کند. بله، برای من هم خنده دار است که به نوعی داستان متصل در DOOM فکر کنم، اما اگر کار می کرد مورتال کمبت، پس چرا اینجا را امتحان نکنید؟ با این حال، با موفقیت متغیر مشخص شد: اغلب، شما می خواهید زبان های فانتزی را نادیده بگیرید، و تمایل به خواندن یک دانشنامه نیز کافی نبود. در DOOM بخوانید؟ این چه جور خبریه اما من همیشه گفته ام که بهتر است بیش از حد جاه طلب باشیم تا اینکه به حداقل ها بسنده کنیم.
من می خواهم به طراحی جهان توجه ویژه ای داشته باشم. DOOM شگفتانگیز به نظر میرسد، اما این نه تنها به لطف موتور id Tech 7، بلکه به لطف کار عالی هنرمندان نیز است. برخلاف دنیای استریلتر قبلی، که بیشتر اقدامات در یک پایگاه مریخی آیندهنگر انجام میشد، در اینجا ما در اطراف زمین پسا آخرالزمانی پرسه میزنیم، که با این حال، کمی شبیه خودش است - احتمالاً پیامدهای ویروس کرونا . اطراف ویرانهها و سازههای اهریمنی، و پاشیدن گدازه در زیر پا وجود دارد. در مجموع، تلاش برای پیشی گرفتن از وحشیگری پوشش های Judas Priest موفقیت آمیز بود.
همچنین بخوانید: بررسی رویاها ("رویاها") - جعبه شنی در مقیاس بی سابقه
کلمه "بی رحمانه" شایسته ذکر مجدد است، زیرا این عنوان را کاملاً توصیف می کند. همه چیز در اینجا بی رحمانه است، از سبک کلی تا سطح دشواری. هنگام انتخاب "normal"، انتظار نداشته باشید DOOM به شما رحم کند - حتی در همان ابتدا. من خودم به دلیل یک خطای دیگر تعداد دفعاتی که صفحه بارگذاری را دیده ام از دست داده ام. خسته کننده است، اعصاب خردکن است،... DOOM. شما بسیار و اغلب خواهید مرد، اما در عین حال قطعاً باز خواهید گشت، زیرا چیزی که نمی توان از تازگی ها حذف کرد این است که بازی آن بسیار لذت بخش است.
این با چندین عامل توضیح داده می شود. اول از همه، مدیریت کامل است. به عنوان یک قاعده، وقتی کنترلها در یک بازی خوب هستند، حتی به آن فکر نمیکنید و آن را بدیهی میگیرید، اما اینجا واقعاً عالی است و آنقدر که متوجه میشوید. شاید DOOM Eternal معیار یک تیرانداز مدرن باشد.
عنصر مهم دیگر بهینه سازی است. اکنون متوجه شدم که چرا id Software تاریخ انتشار را به عقب انداخت - برخلاف Respawn Entertainment جادوی جنگ ستارگان: Order Fallen یا Remedy Entertainment از کنترل، توسعه دهندگان از تسریع در انتشار زاده فکر خود خودداری کردند. نتیجه: یکی از پایدارترین، بهینهترین و صیقلیترین نسخههای چند پلتفرمی در حافظه من. من انتظار نداشتم که چنین شوتر خوبی بتواند چنین تصویری و 4 فریم بر ثانیه پایدار را در PS60 پایه داشته باشد! در زمان ما، زمانی که ناشران بزرگ اغلب از شلاق برای هدایت استودیوهای تحت کنترل خود استفاده می کنند، خوب است که ببینیم کیفیت انتشار همچنان در اولویت است. من این را اغلب نمی گویم، اما Bethesda Softworks - آفرین.
صدا مشخصه کامبک 2016 بود و هیچ چیز در اینجا تغییر نکرده است. موسیقی متن فلزی کر کننده و دندان درد میک گوردون می تواند ناگهان به یک کر غم انگیز تبدیل شود که کاملا بر حال و هوای این سریال تأکید می کند. بهتون توصیه میکنم ساب ووفر رو روشن کنید و صدا رو حداکثر زیاد کنید تا ویندوز تکون بخوره چون صدای عنوان کاملا مرتبه. برخی از بازی ها با بلندگوهای تلویزیون اولیه نیز مناسب هستند، اما در اینجا فراموش نکردم گیرنده را روشن کنم تا هر هفت بلندگو زنده شوند. تعداد کمی از بازیها میتوانند به خود ببالند که موسیقی متن آنها آنقدر جالب است که حتی صفحههای بارگیری شما را خسته نمیکند.
همچنین بخوانید: بررسی Journey to the Savage Planet - طنز فضایی از سازندگان Far Cry
از نظر گرافیکی نیز در اینجا نظم کامل وجود دارد. بله، اینجا هیچ انیمیشن صورت وجود ندارد خدای جنگ، اما لازم نیست: نکته اصلی این است که دنیای اطراف شگفت انگیز به نظر می رسد و بازی کاملاً روان کار می کند. ما قبلاً به بهینه سازی اشاره کردیم - همه چیز از بالاترین درجه برخوردار است.