در سال های اخیر، صنعت بازی لهستانی به طور جدی خوشایند بوده است. بازی The Witcher، نور در حال مرگ، فراست پانکلایه‌های ترس، ناپدید شدن ایتان کارتر - در این نسل، لهستانی‌ها بر همه ژانرها و همه پلتفرم‌ها تسلط دارند. امروز در مورد آن صحبت خواهیم کرد Fury Unleashed از استودیوی Kraków Awesome Games Studio، که فقط از پنج نفر تشکیل شده است. آیا این سرکش دوبعدی از بین جمعیت متمایز بود؟ بیایید آن را بفهمیم.
تا سال 2020، ایده بازی‌های سرکش دیگر چندان تازه به نظر نمی‌رسد - ما به معنای واقعی کلمه صدها مورد از این تلاش‌ها را برای کسب درآمد از این روند دیده‌ایم، اما یک Dead Cells ده‌ها نسخه ناموفق را به خود اختصاص داده است. تصادفی نبود که به یاد ذهنیت Motion Twin افتادم: او کسی بود که در بازی Fury Unleashed بیشتر به یاد آوردم. این استودیو اعتراف می کند که الهام بخش آنها بوده و Rogue Legacy، Contra و Metal Slug را هم تراز خود قرار داده است. من می خواهم Spelunky را به این لیست اضافه کنم.
مانند بسیاری دیگر از «بازی‌های سرکش» دو بعدی، Fury Unleashed قول می‌دهد که بسیار دشوار باشد، اما گزینه‌ای برای انتخاب حالت آسان وجود دارد که من قبلاً می‌خواهم از لهستانی‌ها تشکر کنم. و گیم پلی ... بد نیست، بسیار خوب! ما کنترل یک سرباز رمبو مانند به نام فیوری را به دست می گیریم - قهرمان کمیک هایی که در واقع خود را در آن یافتیم. او باید نقشه ای را که وانمود می کند یک تلنگر کتاب مصور است، کاوش کند و به خط پایان برسد - انتهای تلنگر. البته، در این فرآیند او با هیولاها مبارزه می کند، ارتقا می دهد و چالش ها را کامل می کند.
همچنین بخوانید: نقد و بررسی SnowRunner - شبیه ساز آهسته ترین رانندگی
همانطور که قبلاً اشاره کردم، بازی Fury Unleashed بسیار لذت بخش است: کنترل ها بصری هستند و به راحتی قابل تسلط هستند، و من هیچ شکایتی در مورد حساسیت ندارم. در فرآیند "راه رفتن" می توانید سلاح ها، مهارت ها و امتیازهای جدیدی برای ارتقا پیدا کنید. دومی در حال حاضر پس از مرگ اجتناب ناپذیر شما استفاده می شود. به عبارت دیگر، این فرمول سلول های مرده است. و این به نوعی خوب است، اما... هر چه بیشتر Fury Unleashed را بازی می کردم، بیشتر می خواستم دوباره به Dead Cells برگردم. چنین زنگی هشدار دهنده است. با این حال، فکر نکنید که من با بچه‌های استودیوی بازی‌های شگفت‌انگیز با نام متواضعانه برخورد می‌کنم - مطمئنم که خیلی‌ها خوشحال خواهند شد چیز جدیدی را در این سبک امتحان کنند. فقط این "بار دوم" را خیلی دوست ندارم - طعم ناخوشایندی دارد.
چیزی که بیشترین شکایت را برای من ایجاد می کند - سبک هنری - کمکی نمی کند. بله، برعکس، بله، کمیک، اما... آیا این سبک هنری واقعا بهترین کاری است که می توانید انجام دهید؟ من تا آنجا پیش نمی روم که هنر بازی را دافعه خطاب کنم، اما به طور جدی با بسیاری از مواردی که بازی از آنها ساخته شده است، فاصله دارد. Dead Cells بسیار شیک، Rogue Legacy شسته و رفته - همه آنها برای چشم بسیار دلپذیرتر هستند. همینجا... خب در کل خودتون میبینید! می توانید بگویید که واقعاً مهم نیست که شخصیت اصلی که به سختی قابل توجه است چگونه به نظر می رسد، اما من همچنان اصرار دارم که یک سبک هنری مستقل خوب اگر نیمی از نبرد نیست، باز هم بسیار است. اینگونه است که یک اسکرین شات می تواند توجه را به خود جلب کند - نه به ذکر یک تریلر! اما اینجا هیچ چیز برای خوشحالی وجود ندارد: جنگل معمولی، دشمنان پیش پا افتاده، سبک دلپذیر، اما بسیار هک شده از کمیک - همه اینها طبیعی است، اما در اینجا مطلقاً چیزی برای ستایش وجود ندارد.
همچنین بخوانید: نقد و بررسی Final Fantasy VII Remake - 20% خنک تر، 70% کمتر
همین را می توان در مورد موسیقی گفت که از عهده وظیفه خود بر می آید، اما مدام تکرار می شود و در حافظه نمی ماند. به جای اینکه وارد نبرد شود، او به طور منفعلانه با سوء استفاده های من همراهی می کند.
چه چیزی بدست می آوریم: خوب، اما نه خیلی خوب، خوشایند، اما نه خیلی خوب؟ خب همینطوره این تیم بر تمام اصول اولیه تسلط دارد و چیز اصلی را برای بازی خود فراهم می کند - کنترل های حساس، گیم پلی نسبتاً هیجان انگیز و تنوع زیادی از سلاح ها و باس ها. طرفداران این سبک مطمئنا راضی خواهند بود - وقتی صحبت از عناوین اقتصادی به میان می آید، Fury Unleashed یکی از بهترین ها است. این یک بازی خیلی طولانی نیست (فقط چهار دنیای کمیک)، اما سطوح هرگز تکرار نمی شوند، بنابراین می توانید آن را تا آنجا که می خواهید دوباره پخش کنید. به هر حال، در مورد Contra - آنها حتی حالت تعاونی محلی را به اینجا آورده اند! ببینید، چیزی برای ستایش وجود دارد.
بازی کاملاً به روسی ترجمه شده است ، اما چیزی برای ستایش ترجمه وجود ندارد - کاغذ ردیابی کافی و فقط عبارات ناشیانه وجود دارد. اما او با وظیفه خود کنار می آید و مخصوصاً چشمانش را نمی برد.