امپراتوری امالور: حسابداری همیشه بازی جالبی بود کمی عجیب، کمی جذاب و نه مثل بقیه، قلب گیمرها و بسیاری از منتقدان را به دست آورد، اما مشکلات در استودیو و فروش ضعیف این فرنچایز بالقوه جهانی را به مرگ زودهنگام محکوم کرد. اکنون، در سال 2020، که با خیال راحت می توان آن را سال بازسازی ها و ریمسترها نامید، زاده فکر Big Huge Games و 38 Studios شانس دوباره ای یافت. آیا چاپ مجدد آن را ذخیره می کند؟ فقط می توان حدس زد.
زمانی این بازی تبلیغات گسترده ای دریافت نکرد و مورد توجه اکثر گیمرها قرار گرفت. نام آن تقریباً هرگز در گفتگوها به میان نمی آید و فقط انتشار Kingdoms of Amalur: Re-Reckoning برای مدتی مورد توجه قرار گرفته است. هنوز خبری از Dragon Age یا The Elder Scrolls جدید در افق نیست... پس چرا زمان از دست رفته را جبران نکنیم؟
بنابراین، Kingdoms of Amalur: Re-Reckoning (من از این عنوان جدید استفاده خواهم کرد فقط به دلیل خنده دار بودن - که THQ Nordic با آن مشکلی ندارد، عناوین بازسازی شده آن هستند) به زیبایی شروع می شود - با بیدار شدن قهرمان داستان ما در انبوهی از اجساد همانطور که معلوم است، ما نمرده ایم - کاملا برعکس. با انتخاب یکی از چهار نژاد (در واقع، دو نوع انسان و الف)، به یک تلاش قهرمانانه برای نجات پادشاهی های آمولور می رویم. بازیکن نه تنها می تواند کلاس خود را انتخاب کند، بلکه می تواند آن را در طول ماجراجویی تغییر دهد. بازی مداوم با مهارت ها و آزمایش چیزی است که پادشاهی آمالور را تا به امروز متمایز می کند.
همچنین بخوانید: بررسی Captain Tsubasa: Rise of New Champions - وقتی می خواهید گل بزنید
زمانی بنیانگذار 38 Studios عنوان را چیزی بین God of War و The Elder Scrolls IV: Oblivion نامید و احتمالاً حق با او بود. اگر دیالوگ ها و عناصر RPG از The Elder Scrolls به اینجا مهاجرت کرده اند، پس با God of War (البته ما در مورد بازی های کلاسیک صحبت می کنیم، نه رد کردن) توسعه دهندگان سیستم مبارزه و QTE را گرفتند. تسلط بر مبارزه آسان، کاملاً متنوع و مؤثر است. بازیکن می تواند طیف گسترده ای از سلاح ها را انتخاب کند - از خنجر که توسط قاتلان ترجیح داده می شود تا شمشیرهای غول پیکر. من همیشه جنگ اینجا را دوست داشتم، حتی اگر ساده باشد - بیشتر نبردها را می توان تنها با فشار دادن دیوانه وار دکمه ها برنده شد. اما آزادی ای که بازیکنان دارند ارزش زیادی دارد. برخلاف اخیر زمین بایر 3، یک یا دو اشتباه در همان ابتدا در کل بازی منعکس نخواهد شد.
از آنجایی که این یک ریمستر است، من امیدوار بودم که توسعه دهندگان مبارزات را حتی بهتر کنند و یک دکمه اشاره راحت را ببندند. متأسفانه، نه - همه چیز مانند قبل باقی می ماند و هنگامی که دشمنان زیادی به شما حمله می کنند، دوربین گاهی درک آن را دشوار می کند. اما به ما قول تغییراتی در گیم پلی داده شده بود، قطعا یادم می آید!
در حالی که شخصیت اصلی به طور معمول خسته کننده است، جهان اطراف او در حافظه حک شده است. من نسخه اصلی را خیلی وقت پیش بازی کردم، اما هنوز برخی از دیالوگ ها و لوکیشن ها را به یاد دارم. "دنیای پری" محلی زمانی فوق العاده زیبا به نظر می رسید و حتی اگر در سال 2020 گرافیک بازی دیگر کسی را غافلگیر نکند، سبک هنری همچنان هیجان انگیز است. این یک بازی بسیار روشن، با فضای سبز سرسبز و مناظر زیبا است. رازها، صندوقچه ها و غارها در همه جا پنهان شده اند و NPC ها فقط از صحبت کردن و گفتن چیزی در مورد تاریخ جهان خوشحال هستند.
تنها چیزی که دوست ندارم تکرار است. این در مورد سیاه چال هایی است که در اینجا زیاد هستند و گاهی اوقات تفاوتی با یکدیگر ندارند. شرم آور است - در یک زمان، من به شدت Dragon Age 2 را برای چنین محاسبه اشتباهی سرزنش کردم.
اگر قبلاً در مورد معایب صحبت کرده ایم، نمی توانیم به موجودی وحشتناکی ناخوشایند اشاره نکنیم. طرفداران RPG به خوبی می دانند که "موجودی بد" چیست، و Kingdoms of Amalur: Re-Reckoning نیز در اینجا ما را خوشحال نکرد. به نظر می رسد که چرا باید منو را کمی اصلاح کنید و رابط کاربری را بهبود بخشید؟ در واقع، حتی یافتن دلیلی برای اینکه چرا انتشار مجدد آن را "ریمستر" می نامند، دشوار است - همانطور که اغلب اتفاق می افتد، ناشر یک بار دیگر به سادگی یک بازی قدیمی را برداشت و آن را روی یک پلتفرم جدید منتشر کرد و وضوح و فریم را افزایش داد. نرخ. البته از این بابت متشکرم، اما آیا اضافه کردن چند بالش برای کسانی که هنوز همه این مشکلات را از نسخه اصلی به یاد دارند، بسیار دشوار است؟ به عنوان مثال، آیا راهی برای کوتاه کردن صفحه های بارگذاری وحشتناک طولانی که همه جا هستند وجود دارد؟ میخوای وارد خونه بشی؟ بارگذاری میخوای بری بیرون؟ بارگذاری آیا می خواهید به مکان دیگری نقل مکان کنید؟ بارگذاری سیاه چال؟ بارگذاری این حتی در هاردهای کند کنسول های مدرن قابل قبول نیست.
همچنین بخوانید: نقد و بررسی Ghost of Tsushima - بی رحمی و شعر سامورایی ژاپن
همین امر در مورد اشکالاتی که به نظر می رسد مستقیماً از نسخه اصلی منتقل شده اند نیز صدق می کند. من بازی را خیلی خام نمی‌نامم، اما در هشت سال گذشته امکان لیسیدن آن وجود داشت. در اصل، وضعیت Sleeping Dogs: Definitive Edition تکرار می شود.
نقطه قوت اصلی Kingdoms of Amalur در جو است. این یک نوع افسانه است که کاملاً در Skyrim تک رنگ و سرد وجود ندارد. این اثر نه تنها به لطف طراحی زیبای جهان، بلکه به لطف موسیقی گرانت کرخوپ بزرگ نیز به دست می آید. باید به تلاش های سالواتوره کهنه کار فانتزی نیز اشاره کرد، اگرچه من هیچ لذت مستقیمی در دیالوگ ها احساس نکردم. بیشتر اوقات به نظرم تنگ و مبهم می آمدند، اما اینجا بیشتر تقصیر بازیگران است که به نظرم می توانستند با اشتیاق بیشتری به موضوع بپردازند.
این بازی به روسی ترجمه شده است، اگرچه اغلب خواندن زیرنویس ها به دلیل ساخت ناشیانه جملات دردناک بود. اما بیشتر می‌خواهم به بی‌توجهی آشکار از فونت‌ها لعنت بفرستم - بله، فونت‌ها. اغلب اوقات نمی توانم در این جنبه از بازی ها ایراد بگیرم، اما این فقط به این دلیل است که اکثر نسخه های مدرن از این مشکل رنج نمی برند. واقعیت این است که بازی اصلی از حروف آراسته و مناسب در زمینه ژانر استفاده می کند. در حالی که نسخه بومی سازی شده اولین فونت را به دست آورد که برای چشم کاملاً ناخوشایند است. متعصب دیدم روسیفایرها در یک زمان، و به دلایلی آنها بسیار بهتر به نظر می رسیدند.
حکم
امپراطوری املور: دوباره حساب کنید انتشار مجدد یک بازی جامد است. شاید برجسته نباشد. شاید تا لبه با مشکلات کوچک و حتی اشکالات پر شده است. اما جذابیتی در آن نهفته است و سبک و موسیقی قابل تشخیصی که در حافظه می ماند. چنین بازی هایی تبدیل به کالت می شوند و به همین دلیل باعث تاسف دوچندان است که توجه بیشتری به ریمستر نشده است.