این یک بازی است که سال ها منتظر آن بوده و بیش از یک پورت زنده مانده است. این یک بازی است که مطلقاً از کار کردن در ابتدا خودداری می کند و بازیکنان خود را با خروج، اشکالات و مشکلات سرور خوشحال می کند. این یک فیلم پرفروش از یک استودیوی لهستانی است که خجالت زده است و خطر ضررهای چند میلیونی را به دنبال دارد. به نظر می رسد که سال 2021 در همه چیز به سال قبل ادامه می دهد، فقط این بار ما در مورد آن صحبت نمی کنیم سایبرپانک 2077، اما در مورد Outriders توسط مردم می توانند پرواز کنند.
انتظارات از محصول جدید زیاد بود، از این گذشته، توسعه توسط استودیویی انجام شد که Bulletstorm را به جهان داد - یکی از مبتکرترین و پویاترین تیراندازهای نسل قبلی. اما این بار لهستانی ها تصمیم گرفتند با زمان همگام شوند: به خوبی به خاطر شکست مالی کار اصلی خود، تصمیم گرفتند فوراً از همه چیز درآمدزایی کنند و بازیکنان را در یک بازی سرویس قرار دهند. ما این سوزن را به خوبی می شناسیم: در طول 5 سال گذشته، ما زمان داشته ایم تا در مورد و سرنوشت - نماینده اصلی زیرژانر - و بخش تئوری تام کلنسی، و سرود. تلاش های زیادی انجام شده است، اما هیچ کس نتوانسته است از ساخته Bungie پیشی بگیرد. افراد خارجی نیز قادر به انجام آن نخواهند بود.
بیایید با نکات مثبت شروع کنیم، درست است؟ بیا شروع کنیم. پیش روی ما یک نوآوری در مقیاس بزرگ و جاه طلبانه است که ادامه برخی از IP های قدیمی نیست. این یک برداشت جدید از ایده یک تیرانداز فضایی با طرح جالب، داستان های نقاشی شده و مکانیک های مختلف است. در همان ابتدا، ما با سیاره Enoch آشنا می شویم، که به نظر می رسید گوشه ای بسیار آسمانی کهکشان است، جایی که بشریت می تواند "از نو شروع کند" و در نهایت زمین بومی را ترک می کند. البته "به نظر می رسید" کلمه کلیدی است، زیرا پیشگامان ما تقریباً بلافاصله یک "ناهنجاری" مرموز را کشف می کنند که مهاجران را تهدید می کند. اما جایی برای بازگشت وجود ندارد - باید با چیزهای اجتناب ناپذیر کنار بیایید. یعنی با این واقعیت که تا چند روز دیگر رویاهای یک وجودی بت‌ناپذیر برای همیشه می‌میرند و تنها یک چیز باقی می‌ماند: نبردی بی‌پایان برای بقا.
جالب هست؟ بگذارید یک مکث دراماتیک داشته باشم…
نمی دانم. در اصل، به عنوان یک طرفدار پر و پا قرص اپراهای فضایی، هرگز از تلاش جدیدی برای گفتن درباره یک کشتی ستاره ای و سفر به سیارات ناشناخته دست نخواهم کشید. اما حتی به عنوان فردی که واقعاً کتاب می‌خوانم، نمی‌توانم از تلاش‌های جاشوا روبین فیلمنامه‌نویس برای بازگویی تمام کلیشه‌ها و کلیشه‌های آشنا از ده‌ها فیلم و آثار ادبی با نگاهی جدی قدردانی کنم. اگرچه بله، توسعه دهندگان در تلاش خود برای تولد یک فرنچایز جدید کاملاً فکر شده تنبل نیستند، آنها آن را بسیار بدتر از بسیاری دیگر مدیریت می کنند. سرنوشت؟ حتی با دیالوگ‌های فاجعه‌بارش، اگر نه با داستان، پس با طراحی و فضا، معیاری برای جذب کردن است. سرود؟ من از آن دیالوگ ها آب دهانم را کم نکردم، اما حتی آنجا هم چشم حداقل به یک عکس زیبا چسبید. بخش؟ فانتزی زیادی وجود ندارد، اما طراحی لوکیشن ها واقعا چشمگیر بود.
همچنین بخوانید: بررسی Tom Clancy's The Division 2 - بهترین تیرانداز غارتگر که فراموش کردید
دیالوگ خنده دار اما لعنتی ریک ریمندر کجاست که تقریباً همه را در Bulletstorm آزار داد؟ متاسفانه فیلمنامه نویس اینجا متفاوت است. و وظیفه او نوشتن هر چه بیشتر خطوط پیش پا افتاده و معمولی برای این ژانر بود. بله، همه چیز اینجا پیش پا افتاده است - لوکیشن، طراحی، شخصیت ها...
آره بس کن قول دادم از نکات مثبت بنویسم؟ خوب، فکر نکنید که من از همان ابتدا قصد دارم بازی را به هم بزنم: در حالی که از فیلمنامه ناراضی هستم، بله، به خصوص از این موضوع ناراحت نیستم. باز هم بپذیریم که هر چقدر هم که بخواهیم یک خوب داستان در این نوع بازی ها، گیم پلی بازی برای ما بسیار مهمتر است. از این گذشته، این یک RPG داستانی نیست، بلکه یک تیرانداز پیش پا افتاده با عناصر غارت است که برای بازی با دوستان مطلوب است. و هنگامی که با دوستان خود در یک غارتگر-تیرانداز بازی می کنید، تا آنجا که ممکن است کمتر محافظ صفحه نمایش و تا آنجا که ممکن است گوشت می خواهید. و حتی زمانی که به تنهایی بازی می کنید، بهتر است پادکست یا آلبوم متالیکا را روشن کنید و مانند آن میکس کنید.
و برای چنین گذری (به این ترتیب من چند ده ساعت را در The Division 2 دفن کردم)، محصول جدید ما بدتر از اکثر آنالوگ ها نیست. در درجه اول به این دلیل که گیم پلی بازی... خوب، خوب است. خدا را شکر، لهستانی ها هنوز می دانند که چگونه یک شوتر بسازند و هر شلیک در Outriders کمی، اما راضی کننده است. حریفان تکه تکه می شوند، به زمین می سوزند و به طرز بسیار زیبایی در غارت فرو می ریزند، به همین دلیل به راحتی می توان در گیم پلی جذب شد و همه چیز را فراموش کرد. چنین بازی هایی برای استراحت پس از روزهای کاری و فراموشی خریداری می شوند و برای این امر Outriders بیش از حد مناسب است. به خصوص که کلاس های متنوع و جالبی در اینجا وجود دارد. خوب، تنها چهار مورد از آنها وجود دارد (Technomancer، Pyromancer، Trickster، و Destroyer) و هر کدام توانایی های منفعل و فعال خود را دارند. همه آنها متعادل نیستند - اینجا هنوز کار برای انجام دادن وجود دارد - اما هنوز هم بازی کردن سرگرم کننده است.
من بیشتر به عنوان پیرومنسر بازی می کردم. از تعادل او چندان راضی نیستم، اما از توانایی هایش خوشم آمد. این یک کلاس بسیار تهاجمی است، مناسب برای Outriders، که در آن علیرغم بازی با پوشش در روح The Division، تاکتیک خاصی وجود ندارد - هر چه تهاجمی تر باشید، بهتر است، زیرا هر دشمنی که می کشید HP را به شما باز می گرداند.
آیا Outriders مانند یک تیرانداز قوی به نظر می رسد که یک بازی غارتگر چند نفره عملکرد مناسبی دارد؟ آره. پس چه بلایی سرش آمده؟ خوب ... کار نمی کند.
بله، من می خواهم به شکایت از طراحی رک و پوست کنده لوکیشن ها و داستان ادامه دهم، اما این چیزهای کوچک در پس زمینه مشکل اصلی - قابلیت سرویس دهی، محو می شوند. بله، چنین کلمه ای وجود دارد و همه کسانی که چنین عنوان هایی را بازی می کنند، ممکن است با آن آشنا باشند. به طور کلی، من از "بازی های خدماتی" خوشم نمی آید، اما این بار زیاد فحش نمی دهم (چون صادقانه بگویم، People Can Fly مقدار زیادی اگر Outriders نسبت به سایرین در تلاش برای کسب درآمد کمتر حریص و گستاخ باشد عمل کرد. "بخش لعنتی" که من اغلب به آن اشاره می کنم، کار کرد. سرنوشت کار کرد. حتی آهنگ نفرین شده هم خیلی خوب کار کرد. و "انتقام جویان"، که من فقط می خواهم با تحقیر آن را "انتقام" بنامم، با پیام های خطا هر چند دقیقه یک بار خوشحالم نکرد. اما خارج از کشور…
در دو هفته عجیب و غریبی که با بازی گذراندم، به معنای واقعی کلمه چند بار موفق شدم آن را راه اندازی کنم. "مشکلات سرور" کم گفته است. «مسائل سرور» عنوانی است که نسخه جدید سزاوار آن بسیار بیشتر از Outriders است (که خود یک عنوان نسبتاً ضعیف است که بیشتر برای یک مسابقه مناسب است). من، مانند میلیون‌ها نفر دیگر، با خطاهای اتصال دائمی مواجه شدم که باعث شد بازی... فقط کار نکند. در مورد من، ماجراها اغلب درست در صفحه مجوز به پایان می‌رسید، که مهم نیست چند دقیقه منتظر می‌شدم. همچنین مشکلاتی با ثبات وجود داشت، زمانی که "شکست" های ناگوار در نامناسب ترین لحظه رخ داد. و اگر اینترنت وجود نداشته باشد، پس اصلاً بازی وجود ندارد.
همچنین بخوانید: نقد و بررسی Anthem - And You Brutus؟
وقتی با دوستان بازی می‌کنم می‌توانم این را بفهمم، اما تلخ، حتی وقتی به تنهایی بازی می‌کنم، همین اتفاق می‌افتد. این اصلا ضروری نیست. واقعاً من را آزار می‌دهد که در حالت تک‌نفره، وقتی هیچ اتصالی به سرور وجود ندارد، نه می‌توانم مکث کنم و نه فقط بازی کنم.
خیلی وقت است که ندیده‌ام یک بازی در زمان عرضه به همان اندازه مشکلات Outriders داشته باشد. در حالی که کاربران رایانه شخصی از نشت حافظه، خرابی، یخ زدگی و سایر لذت های زندگی رایانه شکایت دارند، من کاملاً خوب بازی کردم، اما وقتی سرور خراب می شود، همه چیز خراب می شود. و این واقعیت که مردم می توانند پرواز کنند تصمیم گرفتند که فرزند فکری خود را در این افسار قرار دهند، ممکن است دلیل شکست اجتناب ناپذیر آنها باشد. جاده شکوه در دنیای تیراندازان غارت پر از اجساد است و از قبل زندگی به سختی در قفسه سینه Outriders خسته ای زنده است که به سرعت و غیرمنتظره مانند شخصیت های خود بازی که به افتخار آنها تکان خورده بودند. تحت عنوان.
در سطح فنی، همه چیز کافی است، اما نه بیشتر. همانطور که گفتم، مشکلات فنی رایانه شخصی از من دور شد - من روی PS5 بازی می کردم. اما حتی اینجا هم چیزی برای شکایت وجود دارد. نرخ فریم 60 فریم در ثانیه خوب است، به خصوص که ثابت است و افت نمی کند. اما از نظر بصری، چیزی برای خوشحالی وجود ندارد: سرنوشت قدیمی Bungie، که به‌روزرسانی اخیر برای کنسول‌های نسل جدید دریافت کرده است، همچنان بسیار بهتر به نظر می‌رسد - باز هم به لطف هنرمندان و طراحان فوق‌العاده. خوب، شما نمی توانید آهنگسازان را فراموش کنید.
خوب، Outriders به نظر یک جایگزین اقتصادی است، اگرچه قیمت آن اصلاً بودجه نیست. این وحشتناک نیست، اما نشان می دهد که توسعه برای مدت طولانی ادامه داشته است، به خصوص که بسیاری از دارایی ها شبیه چیزی هستند که در فاصله زمانی بین PS3 و PS4 مناسب بود. آیا دراماتیزه می کنم؟ شاید. اما در برخی لحظات خلاص شدن از شر چنین افکاری دشوار است، به خصوص زمانی که چشم از همان اولین مقاومت به تکه های شیشه ای عظیم چسبیده یا به پارچه ای که از میان اشیا می گذرد و زندگی جداگانه خود را می گذراند. انیمیشن های صورت شخصیت ها خیلی آزاردهنده نیستند، اگرچه همه شخصیت های اینجا مستعد لبخند کج هستند - آنها بدون دلیل صورت خود را می پیچند. شخصیت اصلی به هیچ وجه از گریه کردن دست نمی کشد - معلوم شد او چنین تند و تیز خاصی است که من حتی او را دوست داشتم.
و بله، هیچ پیشرفت و خوبی برای PlayStation 5 غایب است. دانلودهای فوری جالب هستند. اما بعید است هر چیز دیگری راضی باشد. هیچ کارت دسترسی سریع و راهنمایی وجود ندارد (اما آنها واقعاً مورد نیاز نیستند). کنترلر DualSense با لرزش سطح PS4 "مرده" است و فقط گاهی اوقات با "افکت های ویژه" در طول کات سین رقیق می شود.
من نمی خواهم در مورد جلوه های صوتی صحبت کنم - اسلحه ها کسل کننده و غیر جالب هستند و موسیقی بلافاصله فراموش می شود. صداپیشه ها از عهده وظیفه خود بر می آیند، اما صدای آنها هیچ احساسی را بر نمی انگیزد، اما در اینجا احتمالاً باید فیلمنامه نویس را سرزنش کرد.
بازی روی تست شد PS5
حکم
شاد، باهوش، سرسخت، احمق و از آن دسته افرادی که قاطعانه حاضر نمی شوند، Outriders واضح‌ترین مثال از این بود که چگونه یک تصمیم اشتباه می‌تواند یک IP جدید را به شکست محکوم کند. من نمی گویم او بهبود نمی یابد و تبدیل به یک هیت می شود، اما به طور کلی چقدر سخت است اجرا کن، نمی تواند بر فروش تأثیر بگذارد. تصمیم برای اتصال همه بازیکنان به سرور کشنده بود، و به همین دلیل، حتی کسانی که آن را خریدند ممکن است به زودی قدر همه چیزهای خوبی را که این جدید ارائه می دهد، نبینند. اما من به مبارزه با او ادامه خواهم داد - احتمالاً نشانه خوبی است.