وقتی از ریمستر برنامه ریزی شده مطلع شدم پرستاران ردیف سوم، من به همان روشی واکنش نشان دادم - به هیچ وجه. در سال‌های اخیر، دیپ سیلور فعالانه تلاش کرده است تا ارتباط این فرنچایز را که در بهترین روزهایش چیزی بیش از یک «کلون GTA خوب» نبود، بازگرداند. بنابراین از انتشار مجدد Saints Row: The Third - بازی که حتی در زمان انتشارش در سال 2011 متوسط به نظر می رسید - اصلاً انتظاری نداشتم. مطمئناً فکر نمی کردم که به زودی درباره این واقعیت صحبت کنم که Saints Row: The Third Remastered یکی از بهترین ریمسترهایی است که دیده ام.
در کل می توان رابطه من با سریال Saints Row را «پیچیده» نامید. از یک سو، به نظر می‌رسد که چیزی برای احترام خاصی به این کلون صریح Grand Theft Auto وجود ندارد: تمام چیزی که آن را از پس‌زمینه این فرنچایز افسانه‌ای متمایز می‌کند، لحن کمتر واقع‌گرایانه و کودک‌گرایی تهاجمی است. در همان زمان، Saints Row: The Third هنوز تنها نماینده فرنچایزی است که در زمان عرضه آن بر روی PS3 تا آخر بازی کردم. به سختی می توان آن نسخه را ایده آل نامید: در زمان انتشار آن چشمگیر نبود و اکنون دیدن آن کاملاً دردناک است. چه ریمستری، چرا؟ و برای چنین پولی؟
فکر می‌کنم Volition همه اینها را فهمید. Saints Row: The Third از نظر بسیاری از طرفداران یکی از بهترین های این سری از نظر گیم پلی است و از این نظر تصمیم گرفته شد که چیزی تغییر نکند. اما گرافیک ... باید کاری در مورد آن انجام شود. اولین تریلرها خوش بینی اضافه نکردند: حتی طرفداران این سری انگشت خود را در نزدیکی معبد چرخانده و به برچسب قیمت قابل توجه و حدود 30 فریم در ثانیه در مدل های "پایه" کنسول واکنش نشان دادند. به نظر می رسد که ما یک ریمستر تنبل دیگر داریم (ما در مقاله دیگری در مورد پورت زیبای دیگری از فرنچایز "جنایی" صحبت خواهیم کرد) که به سختی منبع اصلی خود را بهبود می بخشد.
همچنین بخوانید: بررسی Maneater - آرواره هایی با جهان باز و عناصر RPG
خوشبختانه، Saints Row: The Third Remastered موقعیت نادری است که من به طرز خوشایندی شگفت زده شدم. چون حتی بدون هیچ مقایسه ای هم از همان دقایق اول فهمیدم که پس بازی شبیه آن نبود بافت های جدید، مدل های شخصیتی دوباره ترسیم شده، نورپردازی مدرن... به نظر می رسد همه چیز بهتر شده است. ویژگی سوسو زدن بسیاری از بازی های آن دوره از بین رفته است و دامنه طراحی افزایش یافته است. ظاهر Saints Row: The Third چنان ارتقا یافته است که بازی را می توان از قبل با یک هنرپیشه هالیوود مقایسه کرد - شما نمی توانید سن او را بدون سفر به ویکی پدیا تعیین کنید. اگر به من می گفتند که این یک بازی کاملاً جدید است (یا، صادقانه بگوییم، یک بازی 2015)، من آن را باور می کردم، صادقانه! ناشران اغلب کلمه "ریمیک" را با "ریمستر" اشتباه می گیرند و همیشه من را آزار می دهد، اما در این صورت من این سردرگمی را درک می کنم.
اما اجازه دهید در مورد خود بازی صحبت کنیم. اعتراف می کنم، من عشق زیادی به سریال نداشتم، و Saints Row: The Third همیشه به نظرم «کافی ترین» جایگزین برای GTA است، که اتفاقاً من هم طرفدار آن نیستم. گذشت، حذف شد و فراموش شد - این طور است. وقایع Saints Row: The Third پنج سال بعد از قسمت دوم توسعه می یابند. باند معروف «قدیس ها» به یک برند جهانی تبدیل شده است و اکنون دستور کار نه کتک کاری، بلکه یک فیلم زندگی نامه ای است. اما در طول آماده شدن برای فیلمبرداری، باند با یک تهدید جدید غیرمنتظره روبرو می شود - سازمان جنایی سندیکا، که علاقه مند به گرفتن Stillwater است. این باعث می‌شود که قدیس‌ها به استیل پورت بروند، که هنوز تحت کنترل کسی نیست.
ساختار Saints Row: The Third Remastered بسیار ساده است: ما یک ماموریت جدید در گوشی هوشمند خود پیدا می کنیم، پس از آن سوار ماشین می شویم و به جایی می رویم که باید برویم. خوب، پس تقریباً همیشه یک تیراندازی و انفجار وجود دارد. بیشتر وقت ما در ماشین می گذرد و از نقطه "A" به نقطه "B" در خیابان های شهری بدون چهره می گذرد که به تنوع یا پیچیدگی لوس سانتوس نمی بالد.
همچنین بخوانید: Saints Row IV: Re-Elected on Switch Review - Portable Bacchanalia
اما نمی توانم بگویم Saints Row: The Third بازی بدی است. اصلا. من نمی خواستم ریمستر را خاموش کنم، اگرچه در ابتدا علاقه خاصی نداشتم. و حتی موضوع گرافیک بهبود یافته نیست - فقط این شما را به دور نمی رساند. در اینجا می توان به مقدمه ای عالی نیز اشاره کرد که نه از طنز و نه صحنه های دیدنی هالیوود خالی است. گیم پلی بازی که مثل همیشه آشفته و سرسخت باقی مانده است نیز کمک می کند.
من انتظار داشتم که بازی به طور جدی در برابر پس زمینه آنالوگ های مدرن پیر شود، اما نه - کنترل حساس و راحت است و انفجارها تماشایی هستند. خیلی خوب است که خود را با یک تفنگ ساچمه ای مسلح کنید و کل خیابان ها را پاک کنید. مبارز شاد و بسیار پیگیر است. موسیقی متن را نیز باید ذکر کرد: رادیو محلی و به طور کلی طراحی صدا می تواند حتی از آثار Rockstar پیشی بگیرد. علاوه بر OST جالب خود (گاهی اوقات می‌خواستم منوها را ترک نکنم، بلکه فقط بنشینم و به تکنوهای جالب گوش کنم)، آهنگ‌های دارای مجوز فراوانی از Benny Benassi's Satisfaction گرفته تا Bonnie Taylor's Holding Out For A Hero وجود دارد.
