وقتی در مورد معتبرترین استودیوها صحبت می کنیم، Naughty Dog تقریباً همیشه بلافاصله به ذهن خطور می کند. سازندگان اصلی بازدیدها در PlayStation 3، که فرنچایزهای فوق العاده موفق Uncharted و The Last of Us را در سال 2016 ایجاد کرد، سرانجام به PlayStation 4، و نتیجه حماسه ناتان دریک را منتشر کرد، بزرگترین، زیباترین و صمیمانه ترین پروژه آنها تا کنون.
توضیح موفقیت Uncharted برای کسانی که با سریال آشنا نیستند آسان است. حتی زمانی که اولین بازی منتشر شد، ایده اصلی این استودیو این بود که ژانر پرفروش هالیوود را به یک بازی ویدیویی ترجمه کند و هر آنچه را که در مورد فیلم های بزرگ دوست داریم منتقل کند: فضای ماجراجویی، یک موسیقی متن به یاد ماندنی و عکسی که نمی توانید خود را از آن جدا کنید. قبل از Uncharted، بازی ها به ندرت جرات می کردند تا این حد پیش بروند. موسیقی اینجا در حافظه می ماند، شخصیت اصلی مجذوب کننده است، ماجراها جذاب هستند و صحنه های اکشن چشمگیر هستند. و با هر قسمت جدید، فرمول بارها و بارها تکرار می شد و بازی ها بزرگ و بزرگتر می شدند.
تا زمان انتشار Uncharted 4: A Thief's End.
بله، قسمت جدید فیلم اکشن معروف ناگهان لحن دیگری به خود گرفت. با رسیدن به آهن مدرن، استودیو تصمیم گرفت چیزی را تغییر دهد. ما انتظار انفجارهایی با عظمت بی سابقه را داشتیم، اما انسانی ترین بخش حماسه را به دست آوردیم. Uncharted 4: A Thief's End درباره این نیست که چگونه دریک یک بار دیگر به جمعیت جزیره شلیک کرد، بلکه درباره این است که او چه بود - و چه شد - یک شخص. اگر قسمت های قبلی با موفقیت از تستوسترون فیلم های پرفروش تقلید می کردند، Uncharted 4: A Thief's End در تطبیق پذیری از همه آنها پیشی گرفت. هرگز تا به حال این همه زندگی در این شخصیت ها ندیده بودیم - هرگز تا این حد به آنها اعتقاد نداشتیم.
Uncharted 4: A Thief's End با یک cliffhanger سنتی باز می شود، اما به سرعت به زندگی ناتان و النا، زن و شوهری که پس از اتفاقات قسمت سوم با هم زندگی می کنند، می رود. شیمی بین این شخصیت ها مثل همیشه خوب است و در وهله اول از بازیگران نولان نورث و امیلی رز تشکر می کنیم. وقتی چنین استادانی این کار را به عهده می گیرند، حتی نمی توانی به این فکر کنی که صحبت هایشان را با دوبله خفه کنی. به خودتان لطف کنید و زیرنویس را روشن کنید.
در چنین لحظاتی است که در همان ابتدا به یاد می آورید که چه استعدادهایی در Naughty Dog کار می کنند. در ابتدا تقریباً شرکت نمی کنیم، بلکه مشاهده می کنیم، اما چقدر در این اسکیت ها می بینیم. ما می بینیم که نیت و النا عاشق یکدیگر هستند، اما دریک دلتنگ ماجراهای گذشته خود می شود. متوجه شدیم که ناتان اصلا نمی تواند بازی های ویدیویی انجام دهد.
اما زمانی که برادر نیت، سام، از فراموشی باز می گردد، داستان خانوادگی کوتاه می شود. شریک سابق او در امور غیرقانونی، به نظر می رسید او 15 سال پیش کشته شده بود، اما خوشبختانه. با این حال، اکنون زندگی او دوباره در خطر است و تنها شانس نجات خود این است که نیت را به چیزهایی برگرداند که تقریباً یک دهه و نیم پیش به قیمت جان او تمام شد.
از آنجایی که Uncharted 4: A Thief's End تصمیم گرفت آنتاگونیست‌های احمقانه‌ای را که اغلب قبلاً ظاهر می‌شدند کنار بگذارد، بازی بسیار واقعی‌تر و باورپذیرتر به نظر می‌رسد. بدون شهرهای غرق شده، بدون نگهبانان جاودانه - فقط یک مستعمره دزدان دریایی از لیبرتالیا و گنج ها. البته اینجا هم مشرکان هستند، اما آنها کاملاً انسان هستند و شما به آنها ایمان دارید.
Uncharted 4 قیمت وسواس را به ما می گوید. جاه طلبی ها بنیانگذاران مستعمره و اولین شکارچیان گنج را نابود کردند، اما آنها به پایانی برای قهرمانان و دشمنان مدرن تبدیل شدند. همین جاه‌طلبی‌ها در هر کس به‌طور متفاوتی آشکار می‌شود: راف آدلر ثروتمند و خشن می‌خواهد ثابت کند که او تنها با میراثش تعریف نمی‌شود. رهبر مزدور نادین راس سعی می کند مشتری را راضی کند و شرکت او را نجات دهد. کاپیتان هنری اوری - بنیانگذار لیبرتالیا - سعی کرد به رستگاری برسد. اما من به دلیلی به این جزئیات اشاره می کنم. نکته اینجاست که این انگیزه مشترک همه (از جمله دزدان دریایی باستانی) را انسان می کند. آنها را می توان درک کرد. و این ایده جاه طلبی است که دریک را به عنوان یک شخصیت کاملاً جدید ترسیم می کند: وسواس او به هیچ وجه به اندازه دیگران برجسته نیست. او می خواهد برادرش را نجات دهد، اما نه تنها این - چیز دیگری او را به ورطه هل می دهد، چیزی سمی که او را مجبور به تصمیم گیری وحشتناک یکی پس از دیگری می کند.
سازندگان موفق شدند داستانی بسازند که واقعاً فریبنده است. من قسمت های قبلی را دوست داشتم، اما آنها هرگز مانند این قسمت پایانی من را با داستان های خود مجذوب نکردند. مثل قبل مکان اصلی اکشن بر اساس افسانه ها است و ما معماهای دزدان دریایی باستانی را حل می کنیم که هر کدام یک شخصیت واقعی هستند. من آنقدر مجذوب شدم که بعد از بازی کردن یک کتاب تاریخ دزدان دریایی پیدا کردم تا بفهمم در مورد چه چیزی در بازی دروغ گفته شده و چه چیزی دروغ گفته نشده است. موضوع دزدان دریایی فقط برای این فرنچایز عالی است.
با این حال، فکر نکنید که تیراندازی و مسابقه ای وجود نداشت. مانند قبل، دریک مجبور است گروه های دشمنان مسلح را از بین ببرد و به هر طریق ممکن از دست آنها فرار کند. در حالی که خود داستان برای کسی جذاب نیست، سیستم مبارزه ممکن است برخی را تقسیم کند. ایده های قسمت های قبلی را ادامه می دهد و مربوط به Uncharted 3 است. در پوشش بنشینید، تیراندازی کنید، از مخفی کاری استفاده کنید تا مورد توجه قرار نگیرید. من شخصاً از این مبارزه بسیار راضی بودم که مطمئناً به اوج پیشرفت خود رسید. اما کسانی را هم می شناسم که کمتر از همه جنبه «بازی» را دوست داشتند.
صحبت از سیستم مبارزه شد، باید به چند نفره نیز اشاره کرد که بسیار مورد توجه قرار گرفت. معلوم شد که بسیار پویا است ، اما برخلاف کمپین انفرادی ، در اینجا نمی توانید همه کارها را خودتان انجام دهید - باید به شرکای خود تکیه کنید. بازی بسیار سریع و شگفت آور فکر شده است. تمام DLC های حالت را می توان با ارز درون بازی، یعنی به صورت رایگان، خریداری کرد. بازی به طور فعال "زنده" است و حالت های جدید هر چند ماه یکبار ظاهر می شود. بله، فقط در ماه مارس بود که حالت "King of the Mountain" ظاهر شد که به شما امکان می دهد برای نقاط کلیدی بجنگید. علاوه بر حالت‌ها، نقشه‌ها و سلاح‌های جدیدی به بازی اضافه می‌شوند - همه، دوباره، رایگان.
خراشیدن روی اجسام مختلف - مهمترین جنبه هر قسمت - به جایی نرسیده است، اما بسیار بهتر شده است. اکنون به نظر نمی رسد که شما فقط به مسیر تعیین شده پایبند باشید. هر از گاهی پازل ها نیز برمی گردند.
Uncharted 4 ممکن است اپیزودهای برجسته ای مانند قطار در حال سقوط از قسمت دوم نداشته باشد، اما این موفقیت بسیاری از نوآوری های آن را نفی نمی کند. بله، فضاهای باز وجود دارد که به شما امکان می‌دهد تا جایی که می‌خواهید حرکت کنید و مقیاسی را به بازی اضافه کنید که در قسمت‌های «راهروی» قبلی وجود نداشت. بازی اضافه شده به The Lost Legacy که یک بازی جداگانه خواهد بود، باید در سال 2017 منتشر شود و طبق وعده های سازندگان، بزرگترین و بازترین دنیای تاریخ این فرنچایز را به نمایش بگذارد. به طور کلی، این بازی به طور قابل توجهی آرام تر و بی سر و صداتر است: به جای درگیری با اسلحه و انفجار، اولویت به لحظات آرام تر گفتگو داده می شود. جایی که قطاری در حال سقوط نیست، طراحی بازی کمتر چشمگیر نیست - اغلب بازی با مؤلفه بصری خود شگفت زده می شود.
در حال حاضر Naughty Dog برنامه ای برای ادامه سریال ندارد. این قابل درک است: کل بازی به ما می گوید که چگونه دریک یک بار برای همیشه با ماجراجویی و درگیری با اسلحه گره خورد. و به عنوان قسمت پایانی، کامل است. هر فرنچایزی باید در اینجا بیاموزد که چگونه همه داستان‌ها را به درستی پیوند دهد و با شخصیت‌های مورد علاقه‌تان خداحافظی کند. دریک شایسته چنین خداحافظی است، اگرچه ما همچنان امیدواریم که فرنچایز بدون او ادامه پیدا کند.