در سال 2018، ناسا مهندسان را مأمور ساخت ماموریتی به مریخ کرد که حداقل 1000 کیلوگرم محموله را در کمتر از 45 روز تحویل می‌دهد و همچنین سفرهای طولانی‌تری به اعماق منظومه شمسی و فراتر از آن انجام می‌دهد. زمان تحویل کوتاه به دلیل تمایل به حمل محموله و روزی فضانوردان به مریخ، به حداقل رساندن اثرات مخرب پرتوهای کیهانی کهکشانی و طوفان های خورشیدی است. برای مثال، SpaceX ایلان ماسک پیشنهاد می‌کند که شش ماه طول می‌کشد تا انسان با موشک‌های دارای انرژی شیمیایی به مریخ برسد.
محققان دانشگاه مک گیل ایجاد شده مفهوم لیزری که دستگاهی را تنها در یک ماه و نیم به مریخ می فرستد. این دستگاه با سرعت 17 کیلومتر بر ثانیه حرکت خواهد کرد. یک لیزر 10 متری که روی زمین قرار دارد، پلاسمای هیدروژن را در محفظه ای در پشت فضاپیما گرم می کند، نیروی رانش از گاز هیدروژن ایجاد می کند و وسیله نقلیه را به مریخ می فرستد. در آنجا، سرعت آن در جو مریخ کاهش می یابد و تدارکات و تجهیزات را، شاید روزی، حتی به خود انسان ها می رساند.
این دستگاه بر اساس مجموعه ای از لیزرهای مادون قرمز مبتنی بر زمین است. آنها بسیاری از پرتوهای مادون قرمز نامرئی را با هم ترکیب می کنند که هر کدام دارای طول موجی در حدود یک میکرون هستند. ظرفیت کل 100 مگاوات است که مقدار برق مصرفی 80 خانه در ایالات متحده است.
یک بازتابنده در این ماموریت قرار خواهد گرفت، پرتو لیزری را که از زمین می آید به محفظه گرمایش حاوی پلاسمای هیدروژن هدایت می کند. هنگامی که هسته تا 39,9 درجه گرم می شود، گاز هیدروژنی که در اطراف هسته جریان دارد به 9,9 درجه سانتیگراد می رسد - شروع به خارج شدن از نازل می کند و رانش ظاهر می شود.
هنگامی که تابش متوقف می شود، دستگاه با سرعت 17 کیلومتر بر ثانیه حرکت می کند. این برای طی کردن فاصله مداری ماه فقط در 8 ساعت کافی است.
اولین انسان های مریخ احتمالاً با استفاده از موتورهای حرارتی لیزری به آنجا نخواهند رسید. محققان می‌گویند: «با این حال، از آنجایی که افراد بیشتری برای حمایت از یک مستعمره طولانی‌مدت سفر می‌کنند، ما به سیستم‌های محرکه‌ای نیاز خواهیم داشت که بتوانند ما را سریع‌تر به آنجا برسانند – البته فقط برای جلوگیری از خطرات تشعشع». او معتقد است که یک ماموریت حرارتی لیزری به مریخ می تواند 10 سال پس از اولین پروازهای انسانی، در حدود سال 2040 آغاز شود.
همچنین بخوانید: