سیاهچاله های پرجرم اثرات پیچیده و دینامیکی بر کهکشان های میزبان خود دارند و اخترشناسان به درک ما از این پدیده ها ادامه می دهند. بر اساس یک مطالعه جدید، سیاهچاله های پرجرم فعال می توانند به طور قابل توجهی بر حضور و توزیع مولکول های شیمیایی در کهکشان های میزبان خود تأثیر بگذارند.
تیمی از دانشمندان رصدخانه ملی نجوم ژاپن و دانشگاه ناگویا داده های جمع آوری شده توسط شبکه قدرتمندی از تلسکوپ ها را ارزیابی کردند: رصدخانه بزرگ میلی متری/زیر میلی متری آتاکاما.ALMA) در شیلی.
مطالعه محیط اطراف یک سیاهچاله کار بسیار دشواری است. با توجه به فاصله بسیار زیاد سیاهچاله ها از زمین، اندازه گیری توزیع ترکیب شیمیایی گاز در اطراف آنها حتی دشوارتر است.
برای دیدن هسته کهکشانی، که اغلب توسط غبار و گاز متراکم ستاره ای پوشیده شده است، به ابزارهای پیشرفته ای مانند ALMA نیاز است. ALMA متشکل از 66 تلسکوپ رادیویی است که با هم کار می کنند تا فرصت های رصد فوق العاده ای را فراهم کنند.
برای این مطالعه، ALMA روی ناحیه مرکزی NGC 1068 (همچنین به عنوان M77 شناخته می‌شود)، یک کهکشان مارپیچی سحابی که در فاصله 47 میلیون سال نوری از ما در جهت صورت فلکی سیتوس قرار دارد، تمرکز کرد.
این تیم وضوح فضایی بالای ALMA و یک تکنیک جدید تجزیه و تحلیل مبتنی بر یادگیری ماشین را برای نقشه‌برداری از توزیع مولکول‌ها در دو منطقه مرکزی این کهکشان ترکیب کردند. آنها 23 توزیع مختلف از مولکول های شیمیایی را در این کهکشان پیدا کردند.
در بیانیه رسمی آمده است: "این اولین مطالعه ای است که به طور عینی توزیع همه مولکول های شناسایی شده را با استفاده از مشاهدات بی طرفانه منعکس می کند."
این بیانیه همچنین می‌افزاید: «نتایج نشان می‌دهد که در مسیر جت‌های دوقطبی که از نزدیکی سیاهچاله خارج می‌شوند، مولکول‌هایی که معمولاً در کهکشان‌ها یافت می‌شوند، مانند مونوکسید کربن (CO) تجزیه می‌شوند، در حالی که غلظت مولکول‌های خاص مانند ایزومر HCN و رادیکال سیانید (CN)، افزایش می یابد».
سیاهچاله ی عظیمی که در مرکز این کهکشان کمین کرده، جت های شفق شفقی قدرتمندی از خود ساطع می کند که به نظر می رسد بر ترکیب شیمیایی آن تأثیر می گذارد.
این آخرین مشاهدات شواهد قانع‌کننده‌ای ارائه می‌کند که سیاه‌چاله‌های پرجرم بر ساختار کلی و توزیع شیمیایی کهکشان‌هایی که در آنها زندگی می‌کنند تأثیر می‌گذارد. بیش از همه، این تحقیق جدید برای درک تکامل کهکشان ها حیاتی است.
همچنین بخوانید: