مهندسان زیستی از دانشگاه کالیفرنیا در لس آنجلس یک دستگاه بیوالکترونیک نرم و انعطاف پذیر با قدرت مستقل ساخته اند. می تواند انرژی لازم برای کار را از حرکات بدن، یعنی از خم کردن آرنج تا حرکت ایجاد شده توسط تکانه در مچ، ایجاد کند. محققان پروژه دریافتند که آنچه نامیده می شود اثر مغناطیسی الاستیککه وقتی آهنرباهای کوچک به هم می لغزند و تحت فشار مکانیکی از هم دور می شوند، بار ایجاد می کند، در یک سیستم نرم و انعطاف پذیر وجود دارد، نه فقط در یک سیستم سخت.
این تیم با استفاده از آهنرباهای میکروسکوپی پراکنده در یک ماتریس سیلیکونی به ضخامت یک ورق کاغذ، یک دستگاه مفهومی ساختند. قدرت میدان مغناطیسی با حرکت ماتریس تغییر می کند و الکتریسیته تولید می کند. محققان بر این باورند که دستگاه آنها می تواند برای تامین انرژی طیفی از حسگرهای الکترونیکی پوشیدنی و کاشتنی برای نظارت بر شرایط مختلف سلامت استفاده شود.
یکی از جنبه های منحصر به فرد این فناوری این است که بر اساس مغناطیس به جای الکتریسیته است، بنابراین رطوبت و عرق کارایی آن را به خطر نمی اندازد. این تیم یک ژنراتور مغناطیسی الاستیک منعطف را بر روی یک ماتریس پلیمری سیلیکونی کاتالیز شده با پلاتین و پر از نئودیمیم، آهن، بور و نانومغناطیس ساختند. دستگاه انعطاف پذیر با استفاده از نوار سیلیکونی به آرنج شرکت کننده در مطالعه متصل شد.
محققان دریافتند که اثر مغناطیسی الاستیک چهار برابر بیشتر از هر سیستم سفت و سخت با اندازه مشابه است. سیستم آزمایشی قادر به تولید 4,27 میلی آمپر در هر سانتی متر مربع جریان الکتریکی بود. در حالی که این مقدار برق زیاد نیست، اما 10 برابر بیشتر از فناوری قابل مقایسه است.
دستگاه ساخته شده توسط محققان آنقدر حساس بود که می توانست از امواج پالس یک فرد انرژی تولید کند. این دری را به روی مانیتورهای ضربان قلب ضدآب خود کارآمد باز می کند. یک پتنت برای این فناوری به ثبت رسیده است، اما هیچ نشانه ای وجود ندارد که چه زمانی یا اینکه به صورت تجاری در دسترس قرار می گیرد یا خیر.
جون چن، استادیار مهندسی زیستی در دانشگاه UCLA ساموئل، رهبر این مطالعه، گفت: «کشف ما فرصت‌های جدیدی را برای انرژی عملی، حس و فناوری‌های درمانی می‌گشاید که بدن انسان را هدف قرار می‌دهند و می‌توانند به اینترنت اشیا متصل شوند.
همچنین بخوانید: