یک مطالعه جدید نشان می‌دهد سیاه‌چاله‌هایی که در مرکز اکثر کهکشان‌ها کمین کرده‌اند، ستارگان نزدیک، گاز و غبار را به یک اندازه می بلعند، مهم نیست چقدر گرسنه باشند.
تا پیش از این به نظر می رسید که این کشتارهای دسته جمعی طبق دستور خاصی صورت می گرفت. اعتقاد بر این بود که گرسنه ترین سیاهچاله ها، که همچنین تشعشعات بسیار قدرتمندی از خود ساطع می کنند، هر سال یک ستاره به اندازه خورشید ما را می خورند. اخترشناسان بر این باورند که ماده به دیسک‌هایی در اطراف این جانوران فضایی بسیار گرسنه فرو می‌ریزد، که سپس به شیوه‌ای سازمان‌یافته تغذیه می‌شوند. در مقابل، تصور می‌شد که سیاه‌چاله‌های کمتر گرسنه ستاره‌ای به اندازه خورشید را در 10 میلیون سال می‌بلعند و اعتقاد بر این است که به جای دیسک‌های منظم، توسط جریان‌های آشفته ماده احاطه شده‌اند.
با این حال، ستاره شناسان اکنون می گویند که این دو منظومه بیش از آنچه قبلا تصور می شد شبیه هستند.
ایلاریا روفا، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه کاردیف در ایمیلی به Space.com گفت: فرآیند آشفته، که معمولاً فقط با آخرین سیستم‌ها، یعنی سیاه‌چاله‌های کم‌درخشنده مرتبط است، ممکن است نقش مهمی در نحوه تغذیه درخشان‌ترین سیاهچالهها داشته باشد. او گفت: «این نتیجه کاملاً غیرمنتظره بود و می‌تواند درک ما را از فرآیندهای فیزیکی که توسط آن انواع مختلف سیاه‌چاله‌های فعال مواد اطراف را می‌خورند، کاملاً تغییر دهد.» "این واقعاً گیج کننده و در عین حال هیجان انگیز است."
روفا و همکارانش برای رسیدن به نتایج خود، 136 سیاهچاله را مطالعه کردند که میلیون ها برابر جرم خورشید ما، میلیاردها سال نوری از ما فاصله دارند. این شامل حفره های واقع در حدود 30 کهکشان مجاور بود که با تلسکوپ های قدرتمند ALMA در شیلی مورد مطالعه قرار گرفتند. این تیم دریافت که نور شناسایی شده از تمام سیاهچاله های تغذیه کننده، به ویژه در ناحیه مایکروویو، در واقع از جریان های بی نظم ماده می آید. روفا در بیانیه‌ای گفت: «این درک ما را از نحوه مصرف این سیستم‌ها و تبدیل شدن به هیولاهای کیهانی که امروز می‌بینیم را تغییر می‌دهد».
به گفته این تیم، ماده ای که در اطراف سیاهچاله ها محصور شده است همچنین در هر دو محدوده مایکروویو و اشعه ایکس به طور یکسان می درخشد، که نشان می دهد برای سیاهچاله های بسیار درخشان، درخشش مشاهده شده "ناسازگار با جریان منظم ماده" است. روفا گفت.
مطالعه این نور همچنین ممکن است یک روش غیرمستقیم جدید برای تخمین جرم سیاهچالهها ارائه دهد - پارامتری بسیار مهم برای درک اینکه چگونه این جانوران، در خود عظیم اما «کوچک» در مقایسه با کل کهکشان، «می‌توانند بر زندگی تأثیر بگذارند – گاهی به‌طور چشمگیری». روفا گفت: کهکشان میزبان.
همچنین بخوانید: