پس از دهه‌ها عدم قطعیت، محققان وجود «تله‌های یخی» دی اکسید کربن را در ماه تأیید کردند که ممکن است حاوی دی اکسید کربن جامد باشد. این کشف احتمالاً بر شکل‌دهی مأموریت‌های ماه آینده تأثیر می‌گذارد و می‌تواند بر احتمال حضور دائمی روبات‌ها یا انسان در ماه تأثیر بگذارد.
در مناطق دائمی سایه در قطب های ماه ما، دما کمتر از سردترین مناطق پلوتون می شود و به تله های دی اکسید کربن یخی اجازه می دهد تا تشکیل شود. در این تله‌ها، مولکول‌های دی اکسید کربن می‌توانند یخ بزنند و به شکل جامد حتی در اوج دمای تابستان قمری باقی بمانند.
کاشفان آینده انسان یا روباتیک می توانند از دی اکسید کربن جامد موجود در این تله های فوق سرد برای تولید سوخت یا مواد برای اقامت طولانی تر در ماه استفاده کنند. دی اکسید کربن و سایر مواد آلی بالقوه فرار نیز می توانند به دانشمندان در درک بهتر منشأ آب و سایر عناصر در ماه کمک کنند.
اگرچه دانشمندان سیاره‌شناسی وجود تله‌های سرد را برای سال‌ها پیش‌بینی کرده‌اند، این مطالعه جدید اولین مطالعه‌ای است که به وضوح وجود تله‌های سرد دی اکسید کربن را شناسایی و نقشه‌برداری می‌کند. برای یافتن سردترین نقاط روی سطح ماه، محققان داده های دمایی 11 ساله را از آزمایش رادیومتر دیوینر قمری، ابزاری که روی مدارگرد شناسایی ماه ناسا پرواز می کرد، تجزیه و تحلیل کردند.
خبر خوب در سال‌های اخیر، کشف یخ آب در دهانه‌های سایه‌دار دائمی در نزدیکی قطب جنوبی ماه بوده است، اما تا همین اواخر مشخص نبود که این دهانه‌ها چقدر سرد می‌شوند. واقعیت این است که یخ آب در ماه را می توان در دمای -163 درجه سانتیگراد ذخیره کرد و در -223 درجه سانتیگراد می توان دی اکسید کربن را بدون تبخیر در خلاء ذخیره کرد.
این ارزیابی داده های رادیومتر و اطلاعات مربوط به "فصول" قمری را ترکیب کرد. به گفته تیم دانشمندان، این دمای بسیار سرد تضمین کننده وجود دی اکسید کربن به شکل یخ در چنین مناطقی نیست، اما وجود آن همچنان امکان پذیر است. در صورت کشف، ماموریت های آینده می توانند از مواد خام محلی برای تولید فولاد، سوخت موشک و حتی مواد زیستی استفاده کنند.
همچنین بخوانید: