آیا تا به حال به این فکر کرده اید که اگر سیاره مادری ما زمین از مدار خود خارج شود چه اتفاقی می افتد؟ و به طور کلی - آیا ممکن است؟ در داستان های علمی تخیلی، این موضوع بارها و بارها مطرح شده است، به عنوان مثال، در داستان لیو کیسین "زمین سرگردان" که در آن بشر به تنهایی سعی می کند با حذف زمین از منظومه شمسی از مرگ سیاره به دلیل شعله ی خورشیدی جلوگیری کند.
بنابراین، در واقع، این یک سناریو بعید است، اما ممکن است. برای اجرای آن، یک جسم به اندازه کافی قدرتمند باید وارد منظومه شمسی ما شود که مسیر حرکت آن کاملاً نزدیک به زمین خواهد بود. در این «پرواز»، زمین و جسم انرژی و تکانه تبادل می‌کنند و مدار زمین مختل می‌شود. و اگر جسم سریع، عظیم بود و به اندازه کافی از نزدیکی عبور می کرد، می توانست زمین را به یک مدار گریز که فراتر از منظومه شمسی هدایت می شود، پرتاب کند.
سناریوی دیگر برخورد خورشید ما با ستاره دیگری است. فعل و انفعالات گرانشی این دو جرم کیهانی احتمالاً مدار تمام سیارات منظومه ما را مختل می کند، که احتمالاً می تواند به خروج زمین از "لیگ" منظومه شمسی کمک کند. و این سناریو حتی بعیدتر است، زیرا چنین برخوردهای ستاره ای بسیار نادر است. نزدیکترین برخورد خورشید ما با ستاره گلیس 710 برای 1 میلیون سال برنامه ریزی شده است، اما حتی این پرواز بعید است که سیارات را تحت تاثیر قرار دهد.
یک سناریوی دیگر وجود دارد - بشریت سعی خواهد کرد با ساخت نوعی "گراویزاپ" سیاره را از مدار خود خارج کند. اما به احتمال زیاد اتفاقاً، زیرا این به مقدار انرژی برابر با یک شش میلیارد (یکی با 21 صفر بعد از آن) مگاتون بمب هسته ای نیاز دارد که همزمان منفجر شوند.
خوب، ما موفق شدیم فرار کنیم، اما در کنار سیاره و روی سیاره چه خواهد شد. به احتمال زیاد دیگر جو وجود نخواهد داشت و آب و هوا نیز وجود نخواهد داشت، زیرا وابستگی خاصی به تعادل ظریف تشعشعاتی که از خورشید می رسد و انرژی پراکنده در اعماق فضا وجود دارد. دما به شدت کاهش خواهد یافت. تنها منبع طبیعی گرما باقی مانده، فروپاشی عناصر رادیواکتیو در پوسته زمین خواهد بود که از شکل گیری منظومه شمسی باقی مانده است. این گرمای رادیواکتیو فقط به زمین اجازه می دهد دمایی در حدود -230 درجه سانتیگراد حفظ کند. موافقم، دمای کاملا ناراحت کننده است. و به تدریج زمین کاملاً یخ می زد.
در نهایت، سیاره ما زمین در حین حرکت در فضا توسط یک جسم پرجرمتر، مانند یک سیاهچاله یا ستاره دیگر، غرق خواهد شد و حتی ممکن است بلعیده شود.
خوب، برخی پیش‌بینی‌های غم‌انگیز - در 4,5 میلیارد سال، کهکشان راه شیری ما با کهکشان آندرومدا برخورد خواهد کرد، و در آن زمان است که یک برخورد در مقیاس بزرگ از میلیون‌ها ستاره آغاز می‌شود که احتمالاً منجر به اختلالاتی در منظومه شمسی ما نیز خواهد شد. و در 5 میلیارد سال، تبدیل خورشید به یک ابرنواختر به احتمال زیاد اتفاق خواهد افتاد که بر کل منظومه شمسی نیز تأثیر زیادی خواهد گذاشت.
بنابراین در حالی که زمین در نهایت منظومه شمسی را به هر طریقی ترک خواهد کرد، ما برای چند میلیارد سال نگرانی زیادی نداریم. اما این دقیق نیست.
شما می توانید به اوکراین در مبارزه با مهاجمان روسی کمک کنید. بهترین راه برای انجام این کار، کمک مالی به نیروهای مسلح اوکراین است Savelife یا از طریق صفحه رسمی NBU.
همچنین بخوانید:
به من تکیه بده تا زمین را واژگون کنم. © ارشمیدس.