مهندسان و محققان در سراسر جهان تلاش های قابل توجهی برای کاهش اندازه ماهواره ها انجام می دهند. ماهواره‌های کوچکتر برای توسعه و قرار دادن در مدار ارزان‌تر هستند. مهندسان دانشگاه میشیگان مجموعه‌ای از ماهواره‌ها را برای پرتاب در آخر هفته به طور خاص برای مطالعه احتمالات یک روش پیشرانه جدید ساختند که می‌تواند به ماهواره‌های کوچک بدون سوخت به دور زمین کمک کند.
اگر روش پیشرانه کار کند، می‌تواند به ماهواره‌های کوچک Cubesat اجازه دهد تا برای مدت طولانی در مدار بمانند و به صورت گروهی کار کنند و به آنها اجازه انجام وظایفی مانند نظارت بر طوفان‌ها و بلایای طبیعی را بدهد. مکعب های کوچک به اندازه یک قرص نان هستند، اما اندازه کوچک آنها به آنها اجازه می دهد در ماموریت های بزرگ در فضا سفر کنند.
Kubsat که توسط تیمی از مهندسان توسعه یافته است نامیده می شود MiTEE و قرار است این آخر هفته از فرودگاه فضایی موهاو بر روی Virgin Orbit Launch Demo 2 پرتاب شود.
ماهواره های کوچک در لایه های بالایی بیشتر از ماهواره های بزرگتر تحت تأثیر جو هستند. این سرعت آنها را کاهش می دهد، مدار را پایین می آورد. به همین دلیل، ماهواره های کوچکتر عمر کوتاهی دارند و طول عمر آنها معمولاً بر حسب روز، هفته یا چند ماه اندازه گیری می شود. تیمی از مهندسان در تلاش هستند تا از قوانین الکترومغناطیس برای نگه داشتن ماهواره های کوچک در فضا استفاده کنند.
ایده این است که دو ماهواره کوچک را با سیمی بین 10 تا 30 متر به هم وصل کنیم که با استفاده از انرژی پنل‌های خورشیدی موجود، جریان را به هر جهتی ارسال کند. تیم مهندسی امیدوار است از قدرت میدان مغناطیسی زمین برای هل دادن ماهواره به مدار بالاتر و جبران کشش جو استفاده کند.
همچنین بخوانید:
- شرکت های آمریکایی به رهبری اسپیس ایکس در سال 2020 در پرتاب ماموریت های فضایی پیشرو شدند
- زمین اخیرا با سرعت بیشتری می چرخد