دانشمندان تأیید کرده‌اند که درخشش درخشانی که در شکاف زمان و مکان نفوذ می‌کند، قدیمی‌ترین سیاهچالهای است که تاکنون دیده‌ایم.
نوری که توسط تیمی به سرپرستی اخترفیزیکدان، روبرتو مایولینو از دانشگاه کمبریج شناسایی شد، شعله ای است که توسط کهکشان میزبان سیاهچاله در حالی که به طور اجتناب ناپذیر به افق رویداد نزدیک می شود، ساطع می شود. این سیاهچاله که تنها 400 میلیون سال پس از انفجار بزرگ ظاهر شد، در حال حاضر جرم دارد - حدود 1,6 میلیون برابر جرم خورشید.
به نظر می رسد این کشف از مدلی از فروپاشی مستقیم سیاهچاله های کلان پرجرم در کیهان اولیه پشتیبانی می کند، نه یک فرآیند طولانی و آهسته برافزایش از چیزی با جرم یک ستاره بزرگ.
مایولینو می‌گوید: «در جهان برای دیدن سیاهچالهای به این بزرگی خیلی زود است، بنابراین باید راه‌های دیگر شکل‌گیری آن را بررسی کنیم. کهکشان های خیلی اولیه بسیار غنی از گاز بودند، بنابراین مانند یک بوفه برای سیاهچاله ها خواهند بود.
کار با گزارش مربوط به کشف قدیمی ترین سیاهچاله در جهان مورد بررسی قرار گرفت و در مجله طبیعت. با تشکر از رصدخانه فضایی به نام جیمز وب در کهکشان دور و باستانی GN-z11 موفق به کشف سیاهچاله مرکزی با جرم بی سابقه برای آن دوران شد. جای تعجب است که چگونه و چرا این اتفاق افتاده است و به نظر می رسد که این امر باید تعدادی از نظریه های کیهان شناسی را تغییر دهد.
کهکشان GN-z11 در سال 2016 توسط تلسکوپ فضایی هابل کشف شد. این جسم در فاصله 13,4 میلیارد سال نوری از ما قرار دارد، یعنی در زمانی که از انفجار بزرگ تنها 440 میلیون سال فاصله دارد وجود داشته است.
تجزیه و تحلیل طیفی نور از GN-z11 وجود کربن فوق گرم و یون های نئون را در آن نشان داد. این نشانه هایی از برافزایش را نشان می دهد - گرم شدن معمول ماده قبل از سقوط در سیاهچاله. تابش در خطوط طیف آنقدر شدید بود که سیاهچاله به معنای واقعی کلمه کهکشان میزبان را با تشعشع خود گرفت. و جای تعجب نیست، حتی اگر کهکشان GN-z11 100 برابر کوچکتر از کهکشان راه شیری بود، سیاهچاله در مرکز آن 1,6 میلیون جرم خورشیدی را به خود اختصاص داد، در حالی که سیاهچاله در مرکز کهکشان ما دارای 4 میلیون جرم خورشیدی است.
اکنون، زمانی که دانشمندان از وجود سیاهچالهای با چنین جرم باورنکردنی برای آن دوران متقاعد شوند، باید مدل‌ها و نظریه‌های کیهان‌شناسی تکامل این اجرام و خود جهان را بازنویسی کنند. به نظر می رسد که وب به همین جا متوقف نخواهد شد، که جمع آوری مواد کافی برای ایجاد مدل های جدید از ظهور و رشد سیاهچاله ها و توصیف فرآیندهای جهان اولیه را ممکن می سازد.
برای مثال، بر اساس تئوری‌های فعلی، سیاهچاله در مرکز GN-z11 باید پنج برابر سریع‌تر از آنچه فکر می‌کردیم از ماده تغذیه می‌کرد. در غیر این صورت، تا 440 میلیون سال پس از انفجار بزرگ، جرم قابل تشخیصی به دست نمی آورد. همچنین، باید نه در نتیجه فروپاشی یک ستاره غول پیکر، بلکه مستقیماً از فروپاشی گاز بین ستاره ای که پس از تولد کیهان پدید آمده است، منشأ گرفته باشد. ما انتظار داریم که مطالب جمع آوری شده توسط وب برای فرموله کردن فرضیه های کیهان شناسی جدید کافی باشد، که سپس به نظریه های منسجم تبدیل می شوند.
همچنین بخوانید: