تلسکوپ جدید آژانس فضایی اروپا (ESA)، پلاتو، در ردیف بعدی برای پرتاب قرار دارد و در میان گروه منتخبی از تلسکوپ ها قرار دارد که به وب در جستجوی سیارات فراخورشیدی در اعماق فضا می پیوندد. جستجوی سیارات فراخورشیدی یکی از سریع‌ترین حوزه‌های رو به رشد تحقیقات فضایی امروزی است. این مأموریت ها سیاره های خارج از منظومه شمسی را با تمرکز ویژه بر سیارات مشابه زمین جستجو می کنند.
تلسکوپ جیمز وب که نزدیک به عملیاتی شدن است، نتیجه همکاری بین المللی ناسا، آژانس فضایی کانادا (CSA) و ESA است. وب همچنین بخشی از تعدادی از ماموریت های دید کیهانی (CVM) ESA است. CVM 2015-2024 شامل تلسکوپ های Cheops (که در اواخر سال 2019 پرتاب شد)، Webb، Ariel و Plato است.
ESA به تلسکوپ افلاطون چراغ سبز نشان داده و اکنون به مرحله بعدی می رود. مهم ترین اجزای تلسکوپ آزمایش ها و ارزیابی های جامعی را پشت سر گذاشته اند. ESA ساخت پلاتو را در سال 2018 آغاز کرد. برخلاف Webb که از آینه‌ها استفاده می‌کند، ESA دارای 26 دوربین تلسکوپی است که از آنها برای ایجاد تصویری بزرگ و یکپارچه از اعماق فضا استفاده می‌کند. هدف اولیه افلاطون یافتن و مطالعه تعداد زیادی از منظومه های سیاره ای فراخورشیدی با تمرکز بر سیارات زمینی در منطقه قابل سکونت بود.
26 دوربین تلسکوپ پلاتو تصویری با وضوح 1 متر را تشکیل می دهند که میدان دیدی را پوشش می دهد که 10 برابر مساحت ماه کامل خواهد بود. سیارات فراخورشیدی دور مانند ستاره ها نور ساطع نمی کنند. در عوض، سیگنال‌های حرارتی مادون قرمز ضعیفی منتشر می‌کنند. برای شناسایی سیارات، افلاطون بر روی ستارگان تمرکز می کرد و منتظر می ماند تا آنها از خورشید عبور کنند و در مدار خود بچرخند و سایه های "تاریک" ایجاد کنند. افلاطون همچنین به فعالیت لرزه ای ستارگان علاقه مند خواهد بود. درک ستارگان، اندازه، سن و ترکیبات آنها می تواند به پاسخ به این سوال کمک کند که ستاره ها چگونه سیارات را تشکیل می دهند.
بیش از 100 کارشناس آژانس فضایی اروپا که به دو گروه تقسیم شدند، که یکی از آنها با فضاپیما و دیگری با محموله سروکار داشت، پیشرفت کار بر روی تلسکوپ پلاتو را تجزیه و تحلیل کردند. آنها به این نتیجه رسیدند که کار طبق برنامه پیش می رود. گروهی از کارشناسان به طور جامع ساخت دوربین، مونتاژ، آزمایش طراحی و صلاحیت واحدهای دوربین را تجزیه و تحلیل کردند.
این تیم همچنین اجزای فضاپیما را تحت آزمایش‌های تغییر شکل ترموالاستیک TED قرار دادند. وسایل نقلیه فضایی و اجزای موجود در فضا تحت تأثیر خلاء، دما و سایر عوامل مستعد تغییر شکل هستند. بنابراین، قبل از پرتاب، فضاپیماها از دوربین های شبیه سازی محیط فضا عبور می کنند. مرحله بعدی برای افلاطون مرحله دوم خواهد بود که با تحلیل انتقادی طراحی و مونتاژ فضاپیما به پایان می رسد. پلاتو در سال 2026 پرتاب خواهد شد و مانند وب، دور از خانه - به طور دقیق تر، 1,5 میلیون کیلومتر از زمین - کار خواهد کرد. از این نقطه در فضا، او بیش از 200 ستاره را رصد خواهد کرد.
همچنین بخوانید:
آنها سیاره زمین را خراب کردند، ببخشید، و اکنون به دنبال یک سیاره دیگر هستند تا دوباره آنها را خراب کنند. این به جای تعیین محدودیت سخت برای تعداد افراد روی زمین و تعیین قوانین سخت برای رفتار مردم روی زمین است.
کیهان بی نهایت است - لعنتی هنوز تمام نشده است... :)