 вибрало теми своїх великих наукових місій на період між 2035 і 2050 - Cosmic Vision і Voyage 2050.){kind=link}
آژانس فضایی اروپا (ESA) موضوع ماموریت های علمی اصلی خود را برای دوره بین سال های 2035 تا 2050 انتخاب کرده است. هفته گذشته، چند روز پس از آن که ناسا دو مورد آینده را اعلام کرد ماموریت به زهرهESA قصد خود را برای پرتاب مدارگرد EnVision به همان سیاره تایید کرد. آینده اکتشافات فضایی اروپا تا سال 2050 دیده می شود.
ماموریت های برنامه ریزی شده برای فاصله زمانی بین سال های 2035 تا 2050، ماموریت های پرچمدار بزرگی خواهند بود که ماموریت های کلاس L هستند که معمولا هر 10 سال یک بار به فضا پرتاب می شوند. اما اکنون این در مورد دو چرخه از ماموریت های اپیزودیک است، یکی به نام Cosmic Vision و دومی که اواسط قرن را نشان می دهد، Voyage 2050.
در کنفرانس اخیر آژانس، کمیته برنامه علمی سه موضوع انتخاب شده برای ماموریت های کلاس L را اعلام کرد: ادامه مطالعات قمرهای غول پیکر منظومه شمسی، مشاهده سیارات فراخورشیدی معتدل، و مطالعه تکامل اولین ساختارها در کیهان اولیه.
اولین مورد از این موضوعات ادامه دهنده روند کاوش در ماهواره های سیارات است که قبلاً توسط برخی از مأموریت های کلاس L آمریکایی و اروپایی مشخص شده است و پرتاب آنها برای سال آینده برنامه ریزی شده است. این به ویژه مأموریت اروپایی JUICE (JUPiter Icy) با هدف مطالعه قمرهای مشتری است که در دهه های آینده با مأموریت هایی فراتر از مشتری و به قمرهای نپتون و زحل اختصاص داده می شود. این برنامه ها شامل ارسال یک فرودگر یا پهپاد به قمر زحل ظرف پنج سال است تیتان. از آنجایی که انتظار می رود برخی از این ماهواره ها داشته باشند اقیانوس زیر سطحیاخترزیست شناسان بر این باورند که ممکن است زندگی در آنجا وجود داشته باشد.
سیارات فراخورشیدی با آب و هوای معتدل تا سال 2050 در کانون توجه آژانس اروپایی قرار خواهند گرفت. سیارات خارج از منظومه شمسی به ویژه جامد هستند ابر زمین، می تواند منبع اطلاعاتی برای درک تکامل سیارات و ارزیابی احتمال وجود حیات در جایی غیر از زمین باشد.
آژانس فضایی اروپا در حال حاضر کاوشگرهایی برای تحقیقات سیارات فراخورشیدی دارد. اینها Cheops هستند که در سال 2019 پرتاب شد، پلاتو که برای پرتاب در سال 2026 آماده می شود و Ariel که پرتاب آن برای سال 2029 برنامه ریزی شده است. مأموریت‌های اضافی باید سطح بالاتری از مشاهدات را در ناحیه مادون قرمز میانی طیف الکترومغناطیسی فراهم کنند، که امکان به دست آوردن اطلاعات واضح‌تر در مورد جو سیارات فراخورشیدی در مشاهدات مستقیم و فراتر از مرزهای سیارات فراخورشیدی برای دیدن دیسک‌های پیش سیاره‌ای و دیگر ساختارها را فراهم می‌کند. شهادت به شکل گیری کهکشان ها
همچنین بخوانید: