Root Nationاخباراخبار فناوری اطلاعاتتلسکوپ اقلیدس اولین عکس های تمام رنگی از فضا را گرفت

تلسکوپ اقلیدس اولین عکس های تمام رنگی از فضا را گرفت

-

دانشمندان اولین عکس های تمام رنگی را از تلسکوپ دریافت کردند اقلیدس، که گوشه های مختلف کیهان روی آن ثبت شده است. نمایندگان مأموریت اقلیدس می گویند: "ما قبلاً هرگز چنین تصاویر نجومی حاوی این همه جزئیات را ندیده بودیم. آنها حتی زیباتر و واضح تر از آنچه ما انتظار داشتیم هستند، و بسیاری از ویژگی های نادیده قبلی را در مناطق شناخته شده جهان نزدیک نشان می دهند.

آزمایش تصاویر تلسکوپ اقلیدس

در پایان تیرماه اولین ها دریافت شد تصاویر تست، اما به سختی به سطح اول توانایی های این تلسکوپ می رسند. در حالی که تصاویر جدید حتی در برخی از اجرام فضایی که به خوبی مطالعه شده اند، ویژگی هایی را که قبلا دیده نشده بود، ثبت می کنند. با اقلیدس، دانشمندان امیدوارند با مطالعه میلیاردها کهکشان که تا 10 میلیارد سال نوری از زمین فاصله دارند، اسرار ماده تاریک و انرژی را کشف کنند.

"کهکشان پنهان" در میدان دید اقلیدس می افتد

یکی از اولین کهکشان هایی که اقلیدس دید «کهکشان پنهان» نام داشت. در فاصله حدود 11 میلیون سال نوری از زمین قرار دارد و به دلیل قرار گرفتن در پشت قرص کهکشان راه شیری به درستی نامگذاری شده است. معمولاً توسط گازهای کیهانی، غبار تاریک و ستارگان درخشان پنهان می شود، اما تلسکوپ از ابزار مادون قرمز نزدیک برای مشاهده آن استفاده کرد.

کهکشان پنهان

کهکشان پنهان یا IC 342 یک کهکشان مارپیچی شبیه کهکشان راه شیری است. از آنجایی که مطالعه کهکشان خودمان دشوار است زیرا ما در داخل آن زندگی می کنیم، دانشمندان باید به مطالعات کهکشان های دیگر تکیه کنند. بنابراین مطالعه IC 342 می تواند چیزهای زیادی در مورد ما بیاموزد راه شیری - به ویژه، جزئیات جدید کشف شده توسط تلسکوپ می تواند به ردیابی تاریخچه شکل گیری و تکامل ستاره کمک کند.

پراکندگی ستارگان در کهکشان بارنارد

NGC 6822 که تنها 1,6 میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد، بیشتر شبیه یک دنباله آئروسل است تا یک کهکشان. اما دانشمندان مطمئن هستند که کهکشان کوتوله بارنارد بذر کهکشان آینده و ساختارمندتری مانند کهکشان ما است.

NGC 6822

NGC 6822 اولین کهکشان نامنظم (یعنی نامتقارن) است که توسط اقلیدس مشاهده شده است. اگرچه NGC 6822 بخشی از همان خوشه کهکشانی راه شیری است، اما حاوی عناصری از فلزات سنگین است که معمولاً در کهکشان‌های جوان و در حال شکل‌گیری یافت نمی‌شوند.

جزئیات جدید از سحابی سر اسب

سحابی سر اسب یک ابر مولکولی تاریک بزرگ است که تقریباً 1500 سال نوری از آن فاصله دارد. زمین در صورت فلکی شکارچی سیستم ستاره ای درخشان سیگما شکارچی که در بالای سر اسب قرار دارد، تشعشعات فرابنفش را به مهدکودک ستاره ساطع می کند و باعث درخشش ابرها می شود. به گفته ستاره شناسان، سر خود تاریک به نظر می رسد زیرا ابرهای متراکم هیدروژن آن نور پس زمینه را مسدود می کند.

سحابی اسب اسب

ابرهای اطراف سحابی قبلاً پراکنده شده اند، در حالی که ستون سر اسب در 5 میلیون سال آینده متلاشی خواهد شد. دانشمندان امیدوارند با استفاده از قابلیت‌های این تلسکوپ، سیارات کم‌نور، جوان و دیده نشده مشتری‌مانند و ستاره‌های جوان را در منطقه کشف کنند.

ستاره های چشمک زن در NGC 6397

این عکس خوشه NGC 6397 را نشان می دهد. اینها هزاران ستاره هستند که توسط گرانش محدود شده اند و در قرص کهکشان راه شیری در فاصله حدود 7800 سال نوری از زمین می چرخند. ستاره شناسان به ویژه به ستاره های کم نور در حومه خوشه که به سختی در یک پس زمینه شلوغ روشن می شوند، علاقه مند هستند.

اقلیدس NGC 6397

با استفاده از تلسکوپ دانشمندان در اینجا دنبال دنباله ای از ستارگان خواهند بود که از طریق برهم کنش گرانشی با دیگر کهکشان های خارج از خوشه به سمت بیرون از جسم گسترش می یابند. اگر آنها چنین "دم هایی" را در NGC 6397 بیابند، می توانند محاسبه کنند که خوشه چگونه به دور کهکشان ما می چرخد، که می تواند توزیع و رفتار هاله های ماده تاریک در کهکشان راه شیری را آشکار کند.

کهکشان های قدیمی و جدید در خوشه پرسئوس

این عکس بیش از 1000 کهکشان را در صورت فلکی برسائوس نشان می دهد که در فاصله حدود 240 میلیون سال نوری از زمین قرار دارد. این خوشه شامل هزاران کهکشان است و یکی از عظیم ترین ساختارهای جهان به حساب می آید. کهکشان های بزرگ این خوشه را می توان با هاله های سفید مایل به زرد آنها دید و هزاران ستاره به طور برجسته خودنمایی می کنند.

خوشه اقلیدس پرسئوس

از دور، فعالیت 100 کهکشان دیگر را می توان به صورت لکه های بی شماری از نور سفید، زرد و قرمز مشاهده کرد. تنها تعداد کمی از آنها آنقدر دور هستند که نور آنها 10 میلیارد سال را طی کرده تا به آشکارسازهای تلسکوپ برسد. ستاره شناسان به خصوص علاقه مند به یافتن کهکشان های بسیار کوچک و کم نور بیشتری هستند. دانشمندان مطمئن هستند که جهان باید تعداد بیشتری از این اجرام کوچک را در خود داشته باشد. دانشمندان می‌افزایند: «با کمک اقلیدس، اگر واقعاً در تعداد زیادی که فرض می‌شود وجود داشته باشند، می‌توانیم آنها را ببینیم».

همچنین بخوانید:

منبعفضا
ثبت نام
اطلاع رسانی در مورد
مهمان

3 نظرات
جدیدترها
بزرگترها محبوب ترین
بررسی های جاسازی شده
مشاهده همه نظرات
Юля
سردبیر
Юля
5 ماه پیش

زیباست

Julia Alexandrova
سردبیر
Julia Alexandrova
5 ماه پیش

به این فکر کردم که روی پس زمینه گوشیم چیزی قرار دهم