آنچه در پشت نقطهای که در آسمان میدرخشد پنهان است، بدون اطلاعات در مورد فاصله تا آن، نمیتوان فهمید. این می تواند یک سیاره، ستاره یا کهکشان باشد. ما تنها با اندازه گیری اینکه چه چیزی و چقدر از ما فاصله دارد و به کجا در حرکت است می توانیم به جایگاه خود در جهان پی ببریم. این یکی از اهداف اصلی در نجوم است و اخیراً دانشمندان یاد گرفتهاند که فاصله ستارهها را با دقت بیشتری به روشی شگفتانگیز اندازهگیری کنند - با گوش دادن به "صدای" هر یک از آنها.
فرآیندهای ستارگان، مانند فرآیندهای سیارات، با شوک جرمی همراه است. برای زمین، اینها زمین لرزه های معمولی هستند، و برای ستارگان - ستارزله ها، که توسط اختر لرزه شناسی مورد مطالعه قرار می گیرند. انرژی حرارتی فرآیندهای ستارگان به انرژی جنبشی تکانهای درونی ستارگان تبدیل میشود و در نهایت به صورت تپشهای روشنایی مشاهده میشود که در پالسهای طیفی و فرکانسی نیز منعکس میشود.
هر چه ستاره پرجرم تر باشد، نبض ها کمتر می شود، که به معنای واقعی کلمه می تواند به محدوده فرکانس درک شده توسط انسان ترجمه شود و به عنوان موسیقی گوش داده شود. این "موسیقی" را می توان در فواصل کیهانی شنید. با مقایسه درخشندگی یک ستاره قابل مشاهده از زمین و صدای آن، می توان در مورد اندازه و درخشندگی واقعی آن نتیجه گیری کرد و نموداری از کاهش روشنایی ساخت که فاصله تا جسم مورد مطالعه را نشان می دهد.
اخترشناسان مدرسه پلی تکنیک فدرال لوزان، امتیاز عظیمی گرفتند نمونه از بیش از 12 ستاره متغیر غول سرخ و روش آنها را روی آن آزمایش کردند. آنها وظیفه بررسی دقت اندازه گیری فاصله تا ستارگان به دست آمده توسط ماهواره نجومی اروپایی گایا را بر عهده گرفتند. تا به امروز، گایا فواصل 2 میلیارد ستاره را در نزدیکترین جهان اندازه گیری کرده است، اما هر چه ستاره دورتر باشد، دقت اندازه گیری ها کمتر خواهد بود. روش جدید گوش دادن به "موسیقی" ستارگان قرار بود داده های گایا را روشن کند و امکان اندازه گیری دقیق تر فواصل تا ستاره های دورتر را ثابت کند.
روش ارائه شده توسط دانشمندان سوئیسی کارایی خود را ثابت کرده است. آنها موفق شدند فاصله تا بسیاری از ستارگان را در فاصله 15 هزار سال نوری تعیین کنند. این تکنیک در تمام مناطق آسمان بهبود یافته و آزمایش خواهد شد، که به مطالعات آینده سیارات فراخورشیدی و فراتر از آن کمک خواهد کرد.
همچنین بخوانید: