با کمک یک فضاپیما AstroSat اخترشناسان هندی یک مطالعه تصویری و طیف‌سنجی از کهکشان انجام دادند فورناکس A. نتایج این مطالعه اطلاعات بیشتری در مورد خواص کهکشان و تابش فرابنفش از این منبع ارائه می دهد.
Fornax A (همچنین به عنوان NGC 62 شناخته می شود) که در فاصله 1316 میلیون سال نوری از ما قرار دارد، یک کهکشان عدسی شکل در صورت فلکی Fornax است. مشاهدات نشان می دهد که دارای دم های جزر و مدی، پوسته ها و لکه های غبار غیر معمول است. علاوه بر این، ویژگی‌های رشته‌ای و انتشاری سحابی‌ها، موج‌ها، کمان‌ها و چندین حلقه رشته‌ای پیچیده سایر فازهای محیط بین‌ستاره‌ای (ISM) را نشان می‌دهد.
Fornax A همچنین یک کهکشان رادیویی است و با فرکانس 1400 مگاهرتز چهارمین منبع رادیویی درخشان در آسمان است. ستاره شناسان فرض می کنند که این نتیجه ادغام چند کهکشان کوچکتر است. چنین رویدادهای ادغامی ممکن است به سیاهچاله مرکزی پرجرم دامن زده باشد و Fornax A را به یک کهکشان رادیویی تبدیل کرده باشد، نوعی از هسته کهکشانی فعال (AGN) که به شدت در امواج رادیویی می درخشد. ویژگی‌های این کهکشان آن را به یکی از نامزدهای مناسب برای ادغام‌های اخیر برای مطالعه شکل‌گیری ستاره و تعامل بین AGN و ISM تبدیل کرده است.
بنابراین، تیمی از اخترشناسان به سرپرستی نیلکانث دی واگشت از کالج ماهاراشترا اودایاگیری ماهاویدیالایا (MUM) در اودگیر، هند، رصد ماهواره‌ای با وضوح بالا، نزدیک به فرابنفش (NUV) و فرابنفش دور (FUV) را از این کهکشان انجام دادند. AstroSat. تلسکوپ تصویربرداری فرابنفش (UVIT)، که از دو تلسکوپ کربنی با قطر 38 سانتی متر در پیکربندی ریچی-کرتین تشکیل شده است. هدف اصلی این کمپین رصدی یافتن ارتباط بین فعالیت هسته ای و تشکیل ستاره در بخش مرکزی کهکشان بود.
مشاهدات AstroSat وجود ویژگی‌های خاصی را در ناحیه مرکزی (هسته) Fornax A تأیید کرد. ساختارهای پنهان مانند لبه، توده‌ها و تطابق مکانی قوی آنها با تصاویر در طول موج‌های دیگر نشان می‌دهد که منشاء گاز و غبار در این کهکشان وجود دارد. با ادغام های گذشته مرتبط است.
این مطالعه نشان داد که منابع UV در Fornax A به دلیل انتشار رادیویی از انفجار AGN در حال از بین رفتن هستند. به گفته نویسندگان مقاله، این امر تأیید می کند که جریان های خروجی ناشی از AGN مسئول خاموش کردن شکل گیری ستاره در کهکشان هستند.
همچنین بخوانید: