در هکاتون فناوری دفاعی 24 ساعته El Segundo، سه مهندس جوان از یک چاپگر سه بعدی و کمتر از 3 دلار برای ساخت پهپادی استفاده کردند که اتکای سنتی به سیگنال های ماهواره ای GPS را برای ناوبری به چالش می کشد. این به عنوان یک راه حل مقرون به صرفه برای پهپادها برای کار در محیط هایی که سیگنال های GPS به خطر افتاده یا در دسترس نیستند، قرار می گیرد.
این پهپاد مختصات GPS را با استفاده از الگوریتمی محاسبه می کند که تصاویر ماهواره ای از Google Maps را با تصاویر دوربین مطابقت می دهد. سیستم هدایت موشک کروز Raytheon Tomahawk بر اساس اصل مشابهی کار می کند.
سرعت توسعه یک پهپاد کوچک توسط تیم با استفاده از قطعات و الگوریتم های خارج از قفسه و مقرون به صرفه بودن برای طرح وزارت دفاع ایالات متحده مهم است. تکثیر کنندهکه قرار است هزاران پهپاد در آن ساخته و مستقر شوند. این پهپاد با قیمت کمتر از 500 دلار ساخته شده است و می تواند حتی در مقیاس ارزان تر باشد، بنابراین این پهپاد هزینه های مربوط به فناوری پیشرفته پهپاد را به طور قابل توجهی کاهش می دهد.
ما یک پهپاد کمتر از 3 دلار طراحی کردیم، پرینت سه بعدی و ساختیم که مختصات GPS را بدون سیگنال با استفاده از دوربین + نقشه های گوگل محاسبه می کند.
در 24 ساعت عکسtwitter.com/8P2QoQMNbW
— ایان لافی (@ilaffey2) فوریه 18، 2024
پس از اینکه پستی درباره یک پهپاد در فضای مجازی منتشر شد Twitterمهندسان شرکتی به نام تسئوس را تأسیس کردند و قصد دارند این فناوری را بیشتر آزمایش و تجاری کنند. این دستگاه حتی به اوکراین علاقه مند بود، که توسط یکی از اعضای تیم، مهندس نرم افزار Ian Laffy اشاره کرد، اما او مشخص نکرد که دقیقاً چه کسی است.
مطمئناً آنچه از Hackathon فناوری دفاعی El Segundo به دست آمد یک نمونه اولیه است که در حال حاضر بر روی یک شبیه ساز اجرا می شود. اما سازندگان می گویند که اولین پرواز پهپاد جدید به زودی انجام خواهد شد.
صفحه فرود کوچک و بامزه ای که بعد از شام با هم جمع کردم، چیزهای بزرگی در راه است عکسtwitter.com/RotmKZYjY5
— ایان لافی (@ilaffey2) فوریه 27، 2024
هدف تیم Thesus این بود که پهپاد را تا حد امکان ارزان و کارآمد کند. این یک بال ثابت دارد و مجهز به یک دوربین رو به پایین برای ارجاع جغرافیایی است که به آن امکان می دهد محیط اطراف خود را با بخش های از پیش بارگذاری شده نقشه های گوگل مطابقت دهد تا مختصات آن را تعیین کند. برخی از اجزا بر روی یک چاپگر سه بعدی چاپ شدند و دستگاه تنها در 3 ساعت مونتاژ شد. لوازم الکترونیکی به صورت آماده خریداری شد و الگوریتم های جهت یابی بدون GPS نیز آماده بود. توسعه دهندگان از یک مدل تطبیق شی محلی برای تطبیق تصویر دوربین هواپیمای بدون سرنشین با تصاویر ماهواره ای Google Maps با وضوح 2 متر بر پیکسل، با مختصات GPS استفاده کردند.
به گفته توسعه دهندگان، گزینه های بهتری وجود دارد، اما این یکی انتخاب شد زیرا می تواند به سرعت پیاده سازی شود. هدف این شرکت دستیابی به سطحی از دقت ناوبری مشابه با کوادکوپتر است DJI.
این تیم بر این باور است که برای اینکه یک پهپاد کوچک بتواند موقعیت خود را تقریباً در همه جا شناسایی کند، نیازی به حمل و پردازش یک پایگاه داده غول پیکر از تصاویر ماهواره ای ندارد. در عوض، کافی است با استفاده از یک مدل یادگیری عمیق، ارتباط بین مختصات GPS خاص و ویژگی های زمین را به دستگاه آموزش دهیم.
توسعه دهندگان پهپاد قبلاً تجربه کار بر روی یک سرویس پستی مبتنی بر آن را دارند هوش مصنوعی و مدل سازی مولد برای زیست شناسی تک سلولی، و آنها در Apple شرکت و تسلا موتورز
همچنین بخوانید: