راکت ها گران، پیچیده، برای محیط زیست مضر هستند و گاهی اوقات مستعد انفجار هستند، بنابراین فناوری های پرتاب جایگزین برای کاهش استفاده از آنها در حال ظهور هستند. قبل از نوشتم در مورد سیستم پرتاب جنبشی قابل توجه SpinLaunch، که یک موشک را با سرعت های باورنکردنی در انتهای بازوی فیبر کربنی بلند در یک محفظه خلاء می چرخاند، سپس آن را با سرعتی تا 6 ماخ به آسمان پرتاب می کند.
اما یک شرکت دیگر آن را به چالش کشیده تا رویکرد بسیار ساده‌تری را نشان دهد که می‌گوید می‌تواند وسایل نقلیه پرتاب و محموله‌های الکترونیکی ناهموار را با تقریباً سه برابر سرعت و با زمان چرخه سریعتر از روی زمین بلند کند. این در اصل یک توپ گازی بزرگ است.
جان دبلیو. هانتر، مدیر عامل و دانشمند ارشد GreenLaunch، برنامه پروژه تحقیقاتی در ارتفاع بالا (SHARP) را در آزمایشگاه ملی لارنس لیورمور نزدیک به 30 سال پیش رهبری کرد و در این فرآیند توسعه بزرگترین و قدرتمندترین "پرتابگر پالس هیدروژن" را رهبری کرد.
اساساً لوله ای بلند است که با هیدروژن مخلوط شده با هلیوم و اکسیژن پر شده و در جلوی آن یک پرتابه قرار دارد. هنگامی که این توپ گازی شلیک می کند، گازها به سرعت منبسط می شوند و پرتابه تقویت زیادی دریافت می کند. به عنوان بخشی از برنامه SHARP، در سال 1992، یک پرتابگر ضربه ای به طول 122 متر ساخته و مورد آزمایش قرار گرفت که تمام رکوردهای پرتابگرهای برقی از نوع ریل ترون را برای انرژی و سرعت شکست و محموله ای (شامل موتورهای جت مافوق صوت) را در یک دستگاه پرتاب کرد. سرعت اولیه 9 ماخ
به گفته اریک رابینسون، مدیر توسعه تجاری GreenLaunch، این رویکرد بسیار بهتر از یک شتاب دهنده چرخشی مانند سیستم SpinLaunch است. او از طریق ایمیل گزارش می دهد: «رکورد سرعت پرتاب پرتاب هیدروژن 11,2 کیلومتر بر ثانیه (32,7 ماخ) است. ما قصد داریم سرعت پرتاب را به 6 کیلومتر بر ثانیه (17,5 ماخ) محدود کنیم تا قابلیت استفاده مجدد را افزایش دهیم و از سایش بشکه جلوگیری کنیم.
همانند سیستم SpinLaunch، پرتابه GreenLaunch باید یک موشک مرحله دوم کوچک پرتاب کند تا تقویت نهایی را فراهم کند و آن را به مدار مورد نظر بفرستد. اما از آنجایی که یک تفنگ هیدروژنی آن را بسیار سریعتر پرتاب می کند، این موشک می تواند بسیار کوچکتر و سبک تر باشد.
توپ هیدروژنی را می توان هر 60 تا 90 دقیقه شلیک کرد و یک پرتابه مافوق صوت را به آسمان می فرستد، جایی که "در عرض یک دقیقه به جو نفوذ می کند و فویل هوایی خود را می ریزد." مدارهای پایین زمین در محدوده 300-1000 کیلومتری را می توان در کمتر از دو ساعت و برخی از آنها بسیار سریعتر رساند. رابینسون می گوید: "ماهواره ها و محموله های شما می توانند در عرض 10 دقیقه در مدار قرار گیرند." در اواخر امسال، تیم قصد دارد سرعت را به اندازه ای افزایش دهد که پرتابه از خط کارمان در ارتفاع 100 کیلومتری زمین عبور کند و وارد به اصطلاح ابتدای فضا شود.
شما می توانید به اوکراین در مبارزه با مهاجمان روسی کمک کنید. بهترین راه برای انجام این کار، کمک مالی به نیروهای مسلح اوکراین است Savelife یا از طریق صفحه رسمی NBU.
همچنین بخوانید:
- آژانس فضایی اروپا از همکاری با فدراسیون روسیه خودداری کرد
- روس‌ها و بلاروس‌ها بالاخره دسترسی به فضای ذخیره‌سازی ابری Google One را از دست دادند