بزرگترین و قدرتمندترین تلسکوپ فضایی ناسا جیمز وب در جهان به مقصد نهایی خود رسیده است - یک نقطه رصدی در یک میلیون کیلومتری زمین.
تلسکوپ فضایی جیمز وب 10 میلیارد دلاری ناسا کریسمس گذشته از گویان فرانسه به فضا پرتاب شد تا طلوع جهان را ببیند. به دلیل اندازه عظیمش، وب باید به صورت تا شده در داخل موشک آریان 5 اروپا پرتاب می شد. آینه های رصدخانه فضایی باید به دقت در یک راستا قرار گیرند و آشکارسازهای فروسرخ آن به اندازه کافی خنک شوند تا رصدهای علمی در ژوئن آغاز شود. اما اعزام کنندگان در بالتیمور پس از موفقیت دیگری خوشحال بودند. "ما یک قدم به کشف رازهای جهان نزدیکتر شده ایم. بیل نلسون، مدیر ناسا در بیانیه‌ای گفت و من نمی‌توانم برای دیدن اولین تصاویر جهان از وب در تابستان امسال صبر کنم.
دانشمندان این تلسکوپ را «ماشین زمان» نامیده‌اند که به اخترشناسان اجازه می‌دهد تا بیش از هر زمان دیگری به گذشته نگاه کنند، تا زمانی که اولین ستاره‌ها و کهکشان‌ها در 13,7 میلیارد سال پیش شکل گرفتند. این تنها 100 میلیون سال از انفجار بزرگ، زمانی که جهان ایجاد شد، می گذرد.
در 8 ژانویه، مهندسان ناسا استقرار این تلسکوپ را به پایان رساندند که شامل یک آینه بزرگ با روکش طلا به قطر 6,5 متر و یک سپر خورشیدی به اندازه یک زمین تنیس است. این فرآیند مستلزم یک سری مانورهای بسیار ظریف و پیچیده است - رقصی که هیچ فضاپیمای دیگری در تاریخ نجوم انجام نداده است.
وب برای جایگزینی تلسکوپ فضایی هابل طراحی شد که از زمان پرتابش در سال 1990 به کار خود ادامه داده است. برخلاف تلسکوپ هابل، وب بخش قابل مشاهده طیف الکترومغناطیسی را مطالعه نخواهد کرد. بلکه فقط تابش مادون قرمز را مطالعه خواهد کرد. بنابراین، مجهز به پوسته محافظ پیچیده و تجهیزات خنک کننده پیشرفته برای محافظت از تجهیزات در برابر تشعشعات خورشیدی است که می تواند باعث ایجاد سیگنال های نادرست شود. در فاصله 1,5 میلیون کیلومتری از زمین، وب بیش از چهار برابر دورتر از ماه است. دسامبر گذشته، دانشمندان ناسا عمر مفید آن را "به طور قابل توجهی بیشتر" از 10 سال تخمین زدند. وب که جانشین هابل است، که در مداری در ارتفاع 530 کیلومتری قرار دارد، برای انجام تعمیرات اضطراری بسیار دور است. این باعث می شود نقاط عطف ماه گذشته - و آنهایی که در آینده می آیند - اهمیت بیشتری پیدا کنند. فضانوردانی که به فضا می روند پنج بار تعمیرات هابل را انجام داده اند. اولین عملیات، که در سال 1993 انجام شد، تاری دید تلسکوپ را از بین برد - نقصی که در هنگام ساخت آینه روی زمین رخ داد.
تلسکوپ هایی که در نور نوری و فرابنفش، مانند هابل، یا در نور مادون قرمز، مانند وب، کار می کنند، اگر بالای جو زمین کار کنند، می توانند بیشتر و واضح تر ببینند، که داده ها را مخدوش می کند. به همین دلیل است که ناسا با آژانس های فضایی اروپا و کانادا همکاری کرد تا وب و آینه عظیم آن - بزرگترین آینه پرتاب شده تا به حال - را به فضا پرتاب کند.
همچنین بخوانید:
- ناسا وجود احتمالی سیاره نهم پنهان را در نظر می گیرد
- ناسا در حال آماده سازی مگا موشک های SLS برای پروازهای سرنشین دار به ماه است