تلسکوپ جیمز وب یک آبفشان غول پیکر را در قمر زحل کشف کرد

دانشمندان انسلادوس قمر یخی زحل را در حال پاشیدن یک "توده عظیم" از بخار آب در فضا ثبت کرده اند - و این ستون احتمالا حاوی بسیاری از مواد شیمیایی لازم برای زندگی است.

دانشمندان فورانی را که تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) در نوامبر 2022 در کنفرانسی در مؤسسه علمی تلسکوپ فضایی در بالتیمور در 17 می ثبت کرد، شرح دادند.

سارا فاج، ستاره شناس سیاره ای در مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا در این کنفرانس گفت: "این بسیار بزرگ است." به گفته فوجی، مقاله علمی کامل درباره این ستون عظیم هنوز آماده نیست.

این اولین باری نیست که دانشمندان انسلادوس را در حال پرتاب آب می‌بینند، اما چشم‌انداز وسیع‌تر و حساسیت بالاتر تلسکوپ جدید نشان داد که فواره‌های بخار بسیار دورتر از آنچه قبلاً تصور می‌شد به فضا شلیک می‌کنند - چندین برابر عمیق‌تر از عرض خود انسلادوس. . (قطر انسلادوس 313 مایل یا 504 کیلومتر است.)

دانشمندان اولین بار در سال 2005 از انفجارهای آب در قمر زحل، انسلادوس، مطلع شدند، زمانی که فضاپیمای کاسینی ناسا ذرات یخی را که از طریق شکاف های بزرگ ماه به نام "راه راه ببر" به سمت بالا پرواز می کردند، ضبط کرد. این انفجارها آنقدر قوی هستند که مواد آنها یکی از حلقه های زحل را تشکیل می دهند. به گفته ناسا.

تجزیه و تحلیل نشان داد که جت ها حاوی متان، دی اکسید کربن و آمونیاک هستند - مولکول های آلی که حاوی بلوک های شیمیایی لازم برای توسعه حیات هستند. یک تیم بین‌المللی از محققان در مطالعه‌ای که سال گذشته در مجله علوم سیاره‌ای منتشر شد، گفت: حتی ممکن است برخی از این گازها توسط خود حیات تولید شده باشد و متان را در اعماق سطح انسلادوس بازگرداند.

آب یکی دیگر از شواهد وجود احتمالی حیات در انسلادوس است. انسلادوس به طور کامل توسط یک لایه ضخیم از یخ آب پوشانده شده است، اما اندازه گیری چرخش ماه نشان می دهد که اقیانوس عظیمی در زیر این پوسته یخ زده پنهان شده است. دانشمندان بر این باورند که فوران‌های آب ثبت‌شده توسط JWST و Cassini از دریچه‌های گرمابی در کف اقیانوس سرچشمه می‌گیرند، فرضیه‌ای که با حضور سیلیس، جزء مشترک پوسته سیاره‌ای، در توده‌های بخار پشتیبانی می‌شود.

دانشمندان ناسا در مورد ماموریت های بازگشت آینده برای جستجوی نشانه های حیات در انسلادوس بحث می کنند. انسلادوس اوربیلندر پیشنهادی حدود شش ماه به دور ماه می چرخد ​​و از میان ستون های آب آن عبور می کند و نمونه هایی را جمع آوری می کند. سپس فضاپیما به یک ماژول فرود تبدیل می شود و به سطح ماه یخی فرود می آید. در عرشه «اوربیلندر» ابزاری برای توزین و آنالیز مولکول‌ها و همچنین توالی‌سنجی DNA و میکروسکوپ وجود خواهد داشت. طبق گزارش The Planetary Society، دوربین ها، رادارها و لیزرها از راه دور سطح ماه را اسکن می کنند.

ماموریت پیشنهادی دیگر شامل ارسال یک "ربات مار مانند" مستقل به اعماق آب زیر سطح انسلادوس است. این روبات که Exobiology Extant Life Surveyor نامیده می شود، مجهز به دوربین ها و لیدار روی سر خود است تا به آن کمک کند تا در محیط ناشناخته کف اقیانوس انسلادوس حرکت کند.

همچنین بخوانید:

• تلسکوپ هابل یک سیاهچاله نادر را در فاصله 6 سال نوری از ما کشف کرد
• این تلسکوپ تصاویر نزدیک و باورنکردنی از سطح خورشید گرفت