سیاره فراخورشیدی LHS 1140b 50 سال نوری از زمین فاصله دارد و احتمالاً سطحی پرآب با شرایط مناسب برای حیات دارد. تلسکوپ فضایی جیمز وب ژوئیه گذشته سیاره فراخورشیدی بالقوه قابل سکونت LHS 1140b را کشف کرد. فاصله آن از منظومه شمسی حدود 50 سال نوری است.
در آن زمان، یکی از سازهای اصلی جیمز وب، یعنی NIRSpec، در حال بررسی اتمسفر آن هنگام عبور از دیسک ستاره مادرش بود. به چنین پدیده ای ترانزیت می گویند. بر اساس فرضیات اولیه، این سیاره سنگی عظیم شش برابر سنگین تر از زمین بود.
با این حال، اخیراً او مطالعه دقیق تری در مورد آن انجام داده است. بر اساس مشاهدات، مشخص شد که جرم و اندازه آن به اندازه تصور قبلی نیست (جرم سیاره فراخورشیدی 5,6 برابر بیشتر از زمین و شعاع آن 1,73 برابر بیشتر از زمین است) و خود سیاره. ممکن است دنیای اقیانوسی باشد در مورد میانگین دمای سطح آن، احتمالاً بسیار پایین است و در حدود -47 درجه سانتیگراد است و تابش تخمینی سیاره 0,42 گرمای زمین است.
جالب اینجاست که این سیاره به دور یک کوتوله قرمز با جرم 0,18 جرم خورشید می چرخد. این سیاره نسبتاً نزدیک به ستاره خود قرار دارد، اما تابش ضعیف تابش قادر به گرم کردن (یا گرم کردن) سطح آن نیست، که خوب است، زیرا سیارات با اقیانوس جهانی اغلب مستعد به اصطلاح اثر گلخانه ای هستند. امکان زندگی را باطل می کند.
به نظر می رسد که اگر واقعاً یک اقیانوس جهانی در LHS 1140b وجود داشته باشد، دمای آب روی سطح آن از نقطه انجماد فراتر می رود که نشان دهنده مناسب بودن بالقوه آن برای ظهور حیات بیولوژیکی است. با این حال، گزینه دیگری نیز امکان پذیر است که بر اساس آن سیاره فراخورشیدی (بر اساس اندازه و تخمین چگالی آن) ممکن است دارای اتمسفر گازی متراکم باشد (به جای 10٪ آب در سطح خود).
با این حال، داده های تجزیه و تحلیل طیفی جو آن و همچنین شبیه سازی های مربوطه نشان می دهد که این سیاره دارای حجم عظیمی از آب است و جو متراکم ندارد، حداقل این احتمال بیشتر است. از این نظر، این سیاره فراخورشیدی کاندیدای مناسبی برای نقش به اصطلاح سیاره اقیانوسی است که اتفاقا تعداد کمی از آن کشف شده است.
همچنین بخوانید: