اخترفیزیکدانان سال هاست که بر روی موضوع شناخت جهان و جایگاه سیاره زمین در آن کار می کنند. با استفاده از قوانین شناخته شده فیزیک، دانشمندان مدل های ریاضی را توسعه می دهند که توسعه اجرام نجومی و مدار آنها را توصیف می کند.
یکی از جنبه های توسعه سیاره نماهای بزرگ سطح آنها است. به عنوان مثال، ما سطح سیاره خود را به عنوان یک داده درک می کنیم. اما شکل گیری پوسته قاره ای زمین بسیار تحت تاثیر محیط فضایی قرار گرفت.
کار علمی اخیر به اهمیت برخورد شهاب‌سنگ‌ها در ایجاد پوسته قاره‌ای اشاره کرده است که به شکل‌گیری «دانه‌های» شناور کمک می‌کند که در جوانی در لایه بیرونی سیاره ما حرکت می‌کردند.
بسیاری از سنگ های روی زمین از ماگمای مذاب یا نیمه مذاب تشکیل شده اند. این ماگما یا مستقیماً از گوشته می آید، لایه ای عمدتاً جامد اما آهسته در زیر پوسته سیاره، یا با ذوب مجدد قطعات قدیمی تر پوسته از پیش موجود. با گذشت زمان، ماگمای مایع سرد شده و در نهایت جامد می شود.
به لطف فرآیند تدریجی تبلور، دانه‌ها عناصری مانند اورانیوم را جذب کردند که بعداً تجزیه می‌شود و در نتیجه نوعی کرونومتر تشکیل می‌شود که توسط آن دانشمندان سن لایه‌ها را تعیین می‌کنند. علاوه بر اورانیوم، عناصر دیگری نیز وارد ترکیب پوسته شدند. با سن و ترکیب موجود، دانشمندان توانستند ریتم 200 میلیون ساله تشکیل پوسته در زمین اولیه را ترسیم کنند.
منظومه شمسی ما و چهار بازوی مارپیچی کهکشان راه شیری حول سیاهچاله عظیم در مرکز کهکشان می چرخند، اما با سرعت های متفاوتی حرکت می کنند. این نشان می دهد که منظومه شمسی گاهی اوقات با بازوهای مارپیچی تلاقی می کند. مدل ساخته شده بین هر ورودی منظومه شمسی ما به بازوی مارپیچی کهکشان تقریباً 200 میلیون سال فاصله دارد.
بنابراین، ارتباط احتمالی بین زمان تشکیل پوسته روی زمین و مدت زمان چرخش به دور بازوهای مارپیچی کهکشانی وجود دارد. این به دلیل این واقعیت است که در گوشه های دوردست منظومه شمسی، ابری از قطعات سنگ یخی به نام ابر اورت به دور خورشید می چرخد.
همانطور که منظومه شمسی به طور متناوب به سمت بازوی مارپیچی حرکت می کند، تصور می شود که برهمکنش بین آن و ابر اورت مواد را از ابر جدا می کند و آن را به منظومه شمسی داخلی نزدیک می کند. برخی از این مواد حتی ممکن است با زمین برخورد کنند.
زمین در معرض برخورد نسبتاً مکرر اجسام سنگی کمربند سیارکی قرار می گیرد که سرعت آن به طور متوسط به 15 کیلومتر بر ثانیه می رسد. اما دنباله دارهایی که از ابر اورت پرتاب می شوند بسیار سریعتر می رسند، در مجموع 52 کیلومتر بر ثانیه.
به لطف این مهمانان از فضا، ماگمای مذاب با عناصر سبکی مانند سیلیکون، آلومینیوم، سدیم و پتاسیم غنی شد و این جزایر بر روی گوشته متراکم تر شناور شدند. اگرچه تئوری های بسیار دیگری در مورد تشکیل پوسته قاره ای وجود دارد، اما به احتمال زیاد برخورد شهاب سنگ ها با سیاره ما دانه های شناور پوسته را تشکیل داده است که شکل گیری آن از آنجا شروع شده است.
شما می توانید به اوکراین در مبارزه با مهاجمان روسی کمک کنید. بهترین راه برای انجام این کار، کمک مالی به نیروهای مسلح اوکراین است Savelife یا از طریق صفحه رسمی NBU.
همچنین بخوانید: