تصویر بالا تصویری از کروموسفر خورشیدی است که در سال 1999 در طی یک خورشید گرفتگی کامل گرفته شده است. رنگ های قرمز و صورتی که در لبه ها قابل مشاهده است توسط نور ساطع شده توسط هیدروژن ایجاد می شود. رنگ های پر جنب و جوش همان چیزی هستند که به کروموسفر نام خود را داده اند، "chroma" به معنای رنگ یونانی است. دانشمندان بیش از یک قرن است که کروموسفر را می‌دانند، اما همچنان یکی از اسرارآمیزترین لایه‌های جو خورشید است.
ناسا برای اولین بار کروموسفر خورشید را با استفاده از سه ماموریت مختلف برای به دست آوردن اندازه گیری های چند ارتفاعی میدان مغناطیسی خورشید مورد مطالعه قرار داده است. اندازه گیری ها توسط یک جفت ماهواره و ماموریت CLASP2 ناسا به دست آمد. CLASP2 روی یک موشک زیرمداری کوچک حمل شد و داده‌های هر سه مأموریت به ناسا کمک کرد تا نشان دهد که چگونه میدان‌های مغناطیسی روی سطح خورشید فوران‌های درخشانی را در جو بیرونی ایجاد می‌کنند.
مطالعه تمام لایه های احتمالی جو خورشیدی برای پیش بینی آب و هوای فضایی مهم است، که می تواند از خورشید شروع شود، به سرعت در فضا پخش شود و به طور بالقوه باعث اختلال در زمین شود. میدان مغناطیسی خورشید باعث شعله های خورشیدی می شود و مشاهده میدان مغناطیسی بسیار دشوار است. مشاهدات میدان مغناطیسی خورشید را فقط می توان به طور غیر مستقیم و با مطالعه نور پلاسما یا گاز فوق گرم که خطوط میدان مغناطیسی را دنبال می کند، انجام داد.
همچنین جالب:
- ستاره شناسان یک "سیگنال جالب" از نزدیک ترین منظومه ستاره ای به خورشید را شناسایی کرده اند
- خورشید قدرتمندترین شعله خورشیدی خود را در بیش از سه سال گذشته داشته است
مشاهده کروموسفر دشوار است زیرا خطوط نیروی میدان مغناطیسی به گونه ای مرتب شده اند که پیش بینی آن دشوار است. برای انجام مشاهدات، CLASP2 از سایت آزمایش موشک White Sands در نیومکزیکو پرتاب شد و تا ارتفاع 274 کیلومتری از سطح زمین بالا رفت. در این ارتفاع، او می‌توانست خورشید را در بالای جو زمین ببیند که نور با طول موج‌های خاصی را مسدود می‌کند.
همراه با CLASP2، مشاهداتی توسط ماهواره های IRIS و JAXA/NASA Hinode ناسا انجام شد که هر دو خورشید را از مدار زمین رصد می کردند. هر سه مأموریت بر روی یک قسمت از خورشید متمرکز شدند و به اعماق مختلف نگاه کردند. Hinode بر روی فتوسفر متمرکز شد، در حالی که CLASP2 سه ارتفاع مختلف را در کروموسفر هدف قرار داد، و IRIS خطوط منیزیم با وضوح بالاتر را برای کالیبره کردن داده‌های CLASP2 اندازه‌گیری کرد. نتیجه اولین نقشه میدان مغناطیسی کروموسفر با ارتفاعات مختلف بود.
همچنین بخوانید:
- ناسا عکس ویرایش نشده مریخ را به عنوان اثبات وضعیت ماموریت منتشر کرد
- خطر تغییر میدان مغناطیسی زمین چیست؟