هنگامی که رصدخانه پرتو گامای فضایی فرمی با رفتن به مدار پایین زمین، اخترشناسان یک جهان کامل از تشعشعات پرانرژی را دیدند. و یکی از جالب ترین اکتشافات رصدخانه "حباب های فرمی»- کره های متقارن غول پیکری که در بالا و پایین صفحه کهکشانی در فاصله 25 هزار سال نوری در هر طرف مرکز کهکشان راه شیری امتداد دارند و در تابش گاما می درخشند.
در سال 2020، یک تلسکوپ اشعه ایکس eROSITA شگفتی دیگری را کشف کرد - حباب هایی با اندازه بزرگتر که 45 سال نوری در دو طرف صفحه کهکشانی امتداد دارند، اما اشعه ایکس ضعیف تری ساطع می کنند. سپس دانشمندان به این نتیجه رسیدند که هر دو دسته از کره ها احتمالاً نتیجه انفجار یا انفجار از مرکز کهکشانی و ابر پرجرم هستند. سیاه چاله در آن
اکنون فیزیکدان ژاپنی یوتاکا فوجیتا توضیحی ارائه کرده است که هر دو مجموعه حباب را در یک لحظه توضیح می دهد. او کشف کرد که پرتوهای ایکس محصول یک باد قدرتمند و سریع است که به فضای بین ستاره‌ای پر از گاز کمیاب برخورد می‌کند و موج ضربه‌ای ایجاد می‌کند که از طریق پلاسما به عقب برگشته و باعث درخشش پرانرژی آن می‌شود.
سیاهچاله ای فوق العاده در قلب راه شیری - تیرانداز A (کمان A) - به عنوان "آرام" طبقه بندی می شود، اما همیشه اینطور نبود و یک سیاهچاله فعال توانست فضای اطراف خود را تحت تأثیر قرار دهد. وقتی ماده در سیاهچاله می افتد، گرم می شود و نور ساطع می کند. این ذره در امتداد خطوط میدان مغناطیسی خارج از سیاهچاله هدایت می شود، که ذرات را به سرعت نزدیک به سرعت نور شتاب می دهد. آنها به شکل جت های قدرتمند پلاسمای یونیزه شده از قطب های سیاهچاله به بیرون پرواز می کنند. علاوه بر این، بادهای کیهانی وجود دارند - جریان‌هایی از ذرات باردار که توسط ماده در حال چرخش به دور سیاهچاله جمع‌آوری می‌شوند و سپس به فضا منفجر می‌شوند.
اگرچه قوس A اکنون آرام به نظر می رسد، اما همیشه اینطور نبوده است. و حباب های فرمی ممکن است فقط یادگاری از فعالیت های گذشته باشند. این مطالعه بر اساس داده های ماهواره اشعه ایکس سوزاکو انجام شده است ناسا و JAXA (آژانس فضایی ژاپن). این دانشمند مشاهدات سوزاکو از ساختارهای اشعه ایکس مرتبط با حباب ها را گرفت و شبیه سازی های عددی را انجام داد تا سعی کند آنها را بر اساس فرآیندهای تغذیه سیاهچاله ها بازسازی کند.
این مقاله می‌گوید: «با مقایسه نتایج شبیه‌سازی‌های عددی با مشاهدات، نشان می‌دهیم که حباب‌ها توسط یک باد سریع از مرکز کهکشانی ایجاد شدهاند، زیرا واکنش شدیدی ایجاد می‌کند و اوج دمای مشاهده شده در آنجا را بازتولید می‌کند.
محتمل ترین سناریو، به نظر او، باد یک سیاهچاله است. همانطور که به سمت بیرون پخش می شود، ذرات باردار با محیط بین ستاره ای برخورد می کنند و یک موج ضربه ای ایجاد می کنند که به حباب باز می گردد. این امواج ضربه ای معکوس مواد داخل حباب ها را گرم کرده و باعث درخشش آنها می شود. یک شبیه‌سازی عددی که توسط یک فیزیکدان ژاپنی ایجاد شد، مشخصات دمایی ساختار پرتو ایکس را به دقت بازتولید کرد.
او همچنین احتمال یک فوران انفجاری منفرد از مرکز کهکشانی را بررسی کرد و نتوانست حباب های فرمی را بازتولید کند. این نشان می دهد که محتمل ترین مولد این سازه های مرموز، باد آرام و پیوسته ای از مرکز کهکشان بوده است. علاوه بر این، قدرت باد را فقط می توان به قوس A نسبت داد و نه به شکل گیری ستاره.
شما می توانید به اوکراین در مبارزه با مهاجمان روسی کمک کنید. بهترین راه برای انجام این کار، کمک مالی به نیروهای مسلح اوکراین است Savelife یا از طریق صفحه رسمی NBU.
همچنین بخوانید:
پاسخ دهید