گلوله های آتشین سبز روشنی که ماه گذشته در سراسر نیوزیلند به صورت رگه ای پخش شدند، در نهایت ممکن است توضیحی داشته باشند.
در 7 ژوئیه 2022، یک شهاب سنگ روشن در حال برخورد به تنگه کوک بین جزیره شمالی و جزیره جنوبی نیوزیلند مشاهده شد. این شهاب که احتمالاً حدود 1 متر قطر داشت، با نیروی انفجاری معادل 1800 تن TNT برخورد کرد و در نتیجه یک انفجار صوتی قدرتمند ایجاد شد. دو هفته بعد، یک گلوله آتشین سبز کمیاب دیگر بر فراز کانتربری، جزیره جنوبی نیوزلند عکس گرفته شد.
گوی های آتشین شهاب های بسیار درخشانی هستند که اندازه آنها می تواند بیش از یک متر باشد. تنها حدود چهار گلوله آتشین در هر منطقه ای در هر سال ثبت می شود، پس چرا این همه گلوله آتشین آسمان این کشور جزیره ای را روشن می کند؟
رابرت لونسفورد، هماهنگ‌کننده گزارش‌دهی گلوله آتشین انجمن شهاب‌سنگ آمریکا، می‌گوید: «ما شاهد افزایش شدید گزارش‌ها از نیوزلند بوده‌ایم. اکنون از طریق Fireballs Aotearoa گزارش دادن یک خودرو آسانتر از همیشه است. Fireballs Aotearoa یک همکاری بین ستاره شناسان و دانشمندان غیرنظامی برای یافتن شهاب سنگ هایی است که به تازگی به زمین برخورد کرده اند. این سازمان غیرانتفاعی به سازمان بین المللی شهاب سنگ ملحق شده است که مشاهدات شهاب سنگ را از سراسر جهان جمع آوری می کند و یافتن آنها را آسان تر می کند.
پس چه چیزی رنگ سبز فراموش نشدنی را به این شهاب ها می دهد؟ همانطور که این توضیح می گوید، سبز بودن بارش شهابی که می تواند چند ثانیه طول بکشد به اندازه، ارتفاع و ترکیب شیمیایی شهاب ها بستگی دارد.
جک باگلی، استاد بازنشسته فیزیک و نجوم در دانشگاه کانتربری در نیوزیلند، که اخیرا مقاله ای در مورد موضوع. همانطور که شهاب‌های کوچک‌تری که با سرعت 100 کیلومتر در ثانیه حرکت می‌کنند با جو زمین برخورد می‌کنند، ذرات خورشیدی اکسیژن را در اتمسفر بالایی یونیزه می‌کنند. همین فرآیند باعث ایجاد شفق سبز رنگ می شود. گلوله های آتشین در ارتفاعی کمتر از 70 کیلومتر منشأ می گیرند و رنگ سبز آنها توسط اجسام بزرگی از فلزاتی مانند نیکل، آهن و منیزیم ایجاد می شود.
آیا ممکن است این گلوله های آتشین مربوط به بارش شهابی Perseid باشد که سالانه از اواسط تیر تا پایان مرداد اتفاق می افتد؟ لانسفورد گفت که سرعت بالای Perseids می‌تواند باعث شود اتم‌های اکسیژن یونیزه شده با عبور شهاب‌ها از جو سبز بدرخشند، اما او فکر نمی‌کند که گلوله‌های آتش نیوزلند مربوط به Perseids باشد.
امسال، Perseids از 17 ژوئیه تا 24 آگوست اجرا می شود و بین 12 و 13 آگوست به اوج خود می رسد، بنابراین این جدول زمانی چندان با مشاهدات اوایل جولای مطابقت ندارد. همانطور که جغرافیای آسمانی: پرسئوس، نقطه درخشان بارش شهابی Perseid، تنها در آسمان شب نیمکره شمالی قابل مشاهده است.
لانسفورد در خلاصه توضیحات گفت: «شهاب‌های Perseid به دلیل موقعیت جنوبی جزایر معمولاً از نیوزلند قابل مشاهده نیستند، اگرچه در شبی که حداکثر فعالیت را دارد، شانس مشاهده چند شهاب از زیر وجود دارد. افق شمالی از شمالی ترین قسمت جزیره شمالی."
متأسفانه، اوج پرسید امسال احتمالاً نسبت به سال های گذشته کمتر چشمگیر خواهد بود. این به این دلیل است که اوج با ماه کامل آگوست همزمان است، که آسمان شب را تغییر رنگ می دهد و دیدن اکثر شهاب ها را دشوار می کند.
شما می توانید به اوکراین در مبارزه با مهاجمان روسی کمک کنید، بهترین راه برای انجام این کار اهدای کمک مالی به نیروهای مسلح اوکراین از طریق Savelife یا از طریق صفحه رسمی NBU.
همچنین جالب:
- دانشمندان یک شهاب سنگ بین ستاره ای را در اقیانوس با آهنربا می گیرند
- چین "قوی ترین رادار" را برای دفاع در برابر سیارک ها می سازد