حدود 70 درصد از بی مهرگان روی زمین در پایان دوره دونین (حدود 358 میلیون سال پیش) مردند. چنین انقراض جهانی ممکن است ناشی از انفجار مرگبار یک ستاره دوردست باشد.
این ماهی زره پوش به نام پلاکودرم را از بین برد و حدود 70 درصد از گونه های بی مهرگان روی زمین را کشت. هاگ های گیاهی اخیراً کشف شده سرنخی از این رویداد باستانی ارائه کرده اند. هاگ های فسیلی که هزاران سال در مرز دوره های دونین و کربونیفر زندگی می کردند، نشانه هایی از آسیب اشعه های فرابنفش را نشان دادند.
این یافته نشان می دهد که این رویداد فاجعه بار باعث اختلال طولانی مدت لایه اوزون زمین شده است که از سیاره در برابر اشعه های مضر فرابنفش محافظت می کند. یک نامزد احتمالی برای این می تواند یک یا چند ابرنواختر باشد که در فاصله 65 سال نوری زمین منفجر شده اند.
نویسندگان مطالعه گفتند که تغییرات آب و هوا و فعالیت شدید آتشفشانی نیز ممکن است به لایه اوزون آسیب برساند، اما شواهد موجود در سوابق زمین‌شناسی اواخر دونین نمی‌تواند به وضوح تخریب لایه ازن را با یک فاجعه جهانی مرتبط کند.
وقتی ستارگان می میرند، انفجارهای پرتوهای فرابنفش، اشعه ایکس و گاما ساطع می کنند. اگر یک ابرنواختر به اندازه کافی به زمین نزدیک باشد، این پرتوها می توانند لایه اوزون را تخریب کنند و به زمین تابش فرابنفش فیلتر نشده خورشید می دهند و به حیات در سطح سیاره آسیب می رسانند.
خبر خوب این است که لازم نیست نگران ابرنواختری باشید که سیاره را به شکلی که ما می شناسیم تغییر داده است – حداقل نه به این زودی. برایان فیلدز، نویسنده ارشد این مطالعه، استاد گروه نجوم در دانشگاه ایلینویز در اوربانا-شامپین، می‌گوید، زیرا هیچ نامزد تهدیدکننده‌ای حتی در فاصله کم خطری که زمین می‌تواند آسیب ببیند، نیست.
همچنین بخوانید:
- سریع ترین ستاره کهکشان ما در کنار سیاهچاله ای پیدا شده است
- ماکت فرودگر Blue Origin برای مدل سازی ناسا آماده است
ظاهراً ما در مورد مرز این دو دوره صحبت می کنیم و آنها اینجا بیشتر در مورد گونه ها زندگی می کردند تا اختلافات خاص ... روزنامه نگاران ...
هاگ های فسیلی که هزاران نفر زنده ماندند؟؟؟ سال ها در مرز دوره های دونین و کربونیفر
سیاره ما شگفت انگیز است، اینطور نیست؟ :)
دوره دونین و کربونیفر صدها میلیون سال پیش بود...
ما در مورد چه هزاران سال صحبت می کنیم؟
:))