در ارتفاع حدود 140 میلیون کیلومتری بر فراز گرند کانیون، شکاف بزرگتری از داخل سیاره سرخ عبور می کند. این سیستم از گرند دره های عمیق به نام والس مارینریس، بیش از 4000 کیلومتر در امتداد استوای مریخ امتداد دارد و تقریباً یک چهارم محیط سیاره را می پوشاند. این شکاف در سنگ بستر مریخ تقریباً 10 برابر طولانی تر از گرند کانیون زمین و سه برابر عمیق تر است که آن را به بزرگترین دره در منظومه شمسی تبدیل می کند و طبق تحقیقات فعلی دانشگاه آریزونا (UA) در توسان، یکی از اسرارآمیزترین دره های منظومه شمسی است. .
استفاده از یک دوربین با وضوح فوق العاده بالا سلام (آزمایش علمی تصویربرداری با وضوح بالا) روی کشتی مدار مریخ شناساییدانشمندان از سال 2006 از عجیب ترین اجرام روی کره زمین عکس هایی از نزدیک گرفته اند، مانند مواردی که در تاریخ منتشر شده است. وب سایت HiRISE 26 دسامبر 2020 - و دانشمندان هنوز نمی دانند که مجموعه دره غول پیکر چگونه شکل گرفته است.
برخلاف گرند کنیون زمین، Valles Marineris احتمالاً توسط میلیاردها سال آب تند تشکیل نشده است. سیاره سرخ آنقدر گرم و خشک است که نمیتواند میزبان رودخانهای باشد که به اندازه کافی بزرگ باشد که مانند این سیاره از پوسته زمین عبور کند - اما محققان آژانس فضایی اروپا (ESA) گفتند شواهدی وجود دارد که نشان میدهد آب جاری میتواند برخی از کانالهای موجود را عمیقتر کند. دره صدها میلیون سال پیش
به گفته آژانس فضایی اروپا، بسیاری از این دره احتمالاً میلیاردها سال پیش زمانی که یک ابرگروه آتشفشانی نزدیک به نام منطقه تارسیس برای اولین بار از خاک مریخ فوران کرد، باز شد. هنگامی که ماگما در زیر این آتشفشان های هیولایی حباب زد (از جمله المپوس مونس، بزرگترین آتشفشان در منظومه شمسی)، پوسته این سیاره به راحتی می تواند کشیده شود، پاره شود و در نهایت به فرورفتگی ها و دره هایی که دره مارینریس امروزی را تشکیل می دهند، فرو می ریزد.
شواهد نشان می دهد که لغزش های بعدی، جریان های ماگما، و بله، حتی برخی از رودخانه های باستانی احتمالاً در ادامه فرسایش دره در اعصار بعد نقش داشته اند. تجزیه و تحلیل بیشتر چنین عکس هایی با وضوح بالا به کشف داستان مبدا مرموز بزرگترین دره در منظومه شمسی کمک می کند.
همچنین بخوانید:
- ستاره شناسان موافق هستند: جهان تقریباً 14 میلیارد سال است
- ماموریت های فضایی برای تماشای برنامه ریزی شده برای سال 2021