سیارکی به اندازه پل گلدن گیت کالیفرنیا ماه آینده از کنار زمین عبور خواهد کرد. اما اگرچه امسال این بزرگترین و سریعترین سیارکی خواهد بود که در کنار سیاره ما پرواز کرده است، هیچ دلیلی برای وحشت وجود ندارد.
این سنگ فضایی با نام رسمی 231937 (2001 FO32)، قطری بین 0,8 تا 1,7 کیلومتر دارد و در ساعت 2:18 روز 03 مارس در فاصله 21 میلیون کیلومتری زمین قرار می گیرد - به اندازه کافی نزدیک و به اندازه کافی بزرگ که به عنوان "خطرناک بالقوه" طبقه بندی شود. بر اساس پایگاه داده منتشر شده توسط آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا.
بر اساس گزارش مرکز مطالعه اجرام نزدیک به زمین (CNEOS) ناسا، یک سیارک زمانی که مدار آن با مدار زمین در فاصله بیش از 7,5 میلیون کیلومتری قطع شود و قطر آن از 140 متر بیشتر شود، به عنوان "بالقوه خطرناک" شناخته می شود.
به گفته دفتر هماهنگی دفاع سیاره ای ناسا (PDCO)، سیارک های کوچک ماهانه چندین بار از بین زمین و ماه عبور می کنند و تقریبا هر روز تکه های آنها وارد جو زمین شده و در جو زمین متلاشی می شوند.
طبق گفته EarthSky، تلسکوپ‌هایی در نیومکزیکو که بخشی از برنامه تحقیقاتی سیارک‌های نزدیک زمین لینکلن (LINEAR) هستند، برنامه‌ای از آزمایشگاه لینکلن MIT که توسط نیروی هوایی ایالات متحده و ناسا تامین مالی می‌شود، این سیارک را در 23 مارس 2001 کشف کردند. از آن زمان رصدخانه ها آن را زیر نظر داشتند. دانشمندان از این مشاهدات برای محاسبه مدار سیارک و تعیین اینکه صخره فضایی با سرعت نزدیک به 124 کیلومتر در ساعت به زمین نزدیک می شود، استفاده کردند.
هیچ یک از سیارک های شناخته شده خطری جدی برای زمین در 100 سال آینده ایجاد نمی کنند. در حال حاضر، بزرگترین تهدید شناخته شده سیارکی به نام (410777) 2009 FD است که بر اساس گزارش PDCO ناسا، 1 در 714 (کمتر از 0,2 درصد) احتمال برخورد با زمین در سال 2185 را دارد.
ناسا در حال مطالعه روش هایی برای انحراف سیارک ها در مسیر برخورد با زمین است، مانند استفاده از گرانش فضاپیما برای کوبیدن آهسته سیارک ها از مسیر خود به فاصله ای امن. به گفته EarthSky، اگر تلسکوپی با دیافراگم حداقل 20 سانتی متر داشته باشید، باید بتوانید یک سنگ فضایی را که به سرعت در آسمان حرکت می کند، تشخیص دهید.
همچنین بخوانید:
- ماموریت های ناسا نقشه بی سابقه ای از میدان مغناطیسی خورشید ایجاد کرده اند
- این مطالعه نشان می دهد که حیات از زمین می تواند به طور موقت در مریخ وجود داشته باشد