فضاپیمای 25 کیلوگرمی CAPSTONE cubesat ناسا دیروز، 28 ژوئن، از نیوزیلند با یک پرتابگر راکت آزمایشگاه الکترون به آسمان پرتاب شد. کپستون به سمت ماه می رود، اما تا 13 نوامبر به آنجا نخواهد رسید. ماه تنها 384 کیلومتر از زمین فاصله دارد و ماموریت‌های آپولو ناسا این سفر را تنها در سه روز انجام دادند. پس چرا کپستون بیش از چهار ماه طول می کشد؟
همه چیز در مورد موشک است. فضاپیمای آپولو بر روی موشک عظیم Saturn V ناسا پرتاب شد، قدرتمندترین موشکی که تا به حال پرواز کرده است (اگرچه موشک های بزرگ سیستم پرتاب فضایی و فضاپیمای SpaceX ممکن است به زودی این را تغییر دهند). در مقابل، CAPSTONE به اندازه مایکروویو، روی الکترون پرتاب شد، پرتابگر 18 متری که برای ارسال ماهواره‌های کوچک به مدار زمین طراحی شده است.
بنابراین، تیم CAPSTONE مجبور شد رویکردی خلاقانه داشته باشد و مسیر بسیار اقتصادی‌تری را برای نزدیکترین همسایه زمین انتخاب کند. این مسیر - که به عنوان مسیر قمری بالستیک (BLT) شناخته می شود - کاملاً پرپیچ و خم و طولانی است.
BLT نوعی انتقال کم انرژی است که در آن فضاپیما در فاصله 1 تا 2 میلیون کیلومتری از زمین پرتاب می شود و سپس با شعاع بزرگتر از قبل و صفحه ژئوسنتریک متفاوت مدار به زمین باز می گردد. نمایندگان شرکت Advanced در توضیح مسیر Space که ماموریت CAPSTONE را بر اساس قرارداد با ناسا مدیریت می کند، نوشتند. آنها افزودند: "با هندسه مناسب، حضیض (نزدیک ترین نزدیکی ماهواره به زمین در حالی که در مدار است) می تواند منطبق بر مدار ماه انتخاب شود که کاوشگر فضایی را به ماه نزدیک می کند."
آزمایشگاه راکت گفت که BLT CAPSTONE را در 1,3 میلیون کیلومتری سیاره ما قبل از بازگشت مکعب به منظومه زمین-ماه حمل خواهد کرد. سپس فضاپیما در 13 نوامبر وارد مدار مورد نظر به دور ماه خواهد شد.
با این حال، بسیاری از کارهای مهم باید در این مسیر انجام شود. کپستون هنوز در مدار زمین است و به فضاپیمای فوتون آزمایشگاه راکت متصل است. طی پنج روز آینده، فوتون چندین رانشگر را برای بالا بردن مدار اجرا خواهد کرد و کپستون را بیشتر و بیشتر از سیاره ما دور می کند. در ششمین روز پس از پرتاب، فوتون پرتاب نهایی خود را انجام خواهد داد و سرعت این دو را به 39 کیلومتر در ساعت افزایش می‌دهد - به اندازه‌ای سریع که کپستون را در راه خود به ماه ارسال کند.
فوتون CAPSTONE را ظرف 20 دقیقه پس از سوختن نهایی به کار می گیرد، سپس مکعب به مسیر آهسته و پیوسته خود به سمت ماه - مسیر BLT - از طریق یک سری آتش سوزی موتور ادامه می دهد.
CAPSTONE (مخفف عبارت Lunar Autonomous Positioning Technology System Operations and Navigation Experiment) به سمت مدار هاله ای نزدیک به یک خط (NRHO) به دور ماه می رود. این مسیر بسیار بیضی شکل، مکعب را در نزدیکترین گذرگاه خود به 1600 کیلومتری یک قطب ماه و در دورترین نقطه از قطب دیگر 70 کیلومتری می رساند.
محققان بر این باورند که این مدار ماه به اندازه ای پایدار است که به فضاپیما اجازه می دهد بدون مصرف سوخت زیاد در آن بماند. در واقع، این ثبات درک شده یکی از اصلی‌ترین دلایلی است که ناسا این مدار را برای گیت‌وی، ایستگاه فضایی کوچکی که بخش کلیدی برنامه اکتشاف ماه آرتمیس آژانس است، انتخاب کرد.
با این حال، هیچ سفینه‌ای قبلاً NRHO قمری را اشغال نکرده است و ناسا می‌خواهد پایداری آن را آزمایش کند - و این هدف اصلی مأموریت CAPSTONE است. Kubsat حداقل شش ماه را در NRHO سپری خواهد کرد که به محققان اجازه می دهد تا آن را با جزئیات توصیف کنند.
اعضای تیم کپستون گفتند که کپستون همچنین برخی از آزمایش‌های ارتباطی ناوبری و فضاپیما را انجام خواهد داد که آزمایش‌های اخیر همراه با مدارگرد شناسایی ماه ناسا (LRO) انجام خواهد شد. LRO در یک مسیر سنتی تر به دور ماه می چرخد.
شما می توانید به اوکراین در مبارزه با مهاجمان روسی کمک کنید. بهترین راه برای انجام این کار، کمک مالی به نیروهای مسلح اوکراین است Savelife یا از طریق صفحه رسمی NBU.
در صفحات ما مشترک شوید Twitter و Facebook.
همچنین بخوانید:
- ناسا انفجار اسپیس ایکس را پیش بینی می کند Starship درست در ابتدای جولای
- Sony دستگاه های نوری برای ریزماهواره ها تولید خواهد کرد