اخیراً، در رویدادی که در مرکز پروازهای فضایی گدارد برگزار شد، ناسا اولین دسته از تصاویر تمام رنگی گرفته شده توسط تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) را به اشتراک گذاشت. بزرگترین و قدرتمندترین رصدخانه فضایی انسانی که تا کنون به بهره برداری رسیده است، JWST در خط مقدم نبوغ انسان قرار دارد. با این حال، با وجود این نبوغ، علاقه مندان به رایانه به مقدار حافظه موجود تلسکوپ برای ذخیره عکس های گرفته شده توسط آن - تنها 68 گیگابایت - خواهند خندید.
راستش را بخواهید، این فقط یک SSD نیست. در واقع به آن ضبط کننده حالت جامد می گویند. هر قطعه الکترونیکی که در پروژه‌ای مانند JWST استفاده می‌شود، باید از یک پروسه صدور گواهینامه طاقت‌فرسا بگذرد. استانداردهایی از قابلیت اطمینان، سرعت، افزونگی و مقاومت در برابر تشعشع وجود دارد که مجموع قطعات آن باید مطابقت داشته باشد. بهترین SSD های جهان می توانند چندین برابر بیشتر داده ذخیره کنند و هزاران بار سریعتر کار کنند، اما اگر بتوانید آنها را به اندازه کافی بالا پرتاب کنید، همه آنها شکست می خورند.
بیایید واضح بگوییم: تصاویر به خودی خود حیرت‌انگیز و حیرت‌انگیز هستند، اما بین لحظه‌ای که JWST یکی از این تصاویر اپرا مانند فضایی را می‌گیرد و لحظه‌ای که می‌توانیم آنها را روی صفحه نمایش دهیم، میلیون‌ها نقطه بازرسی وجود دارد.
اپتیک عظیم 25 متر مربعی JWST برای گرفتن نور مادون قرمز با طول موج تا 28 میکرون طراحی شده است. و هر چه طول موجی که حسگر می تواند بگیرد بیشتر باشد، داده های بیشتری برای هر تصویر تولید می کند. این هم برای تصویر تلفن همراه و هم برای JWST صادق است. همه چیز، از جمله رنگ، داده شده است. به دلیل حساس بودن JWST، می‌تواند روزانه تا 58,8 گیگابایت داده تصویری تولید کند و هابل تاریخی و حداکثر 2 گیگابایت خروجی روزانه آن را در گوشه‌ای با عصبانیت دود کند. خود ضبط داده توسط زیرسیستم JWST ISIM Command and Data Handling (ICDH) انجام می شود که می تواند حداکثر سرعت انتقال حدود 48 مگابیت بر ثانیه را پشتیبانی کند. این برای JWST کافی است تا در هر 2048 ثانیه حدود 2048 فایل تصویری 10,7×XNUMX را ذخیره کند.
این می تواند یک مشکل باشد. درایو حالت جامد 68 گیگابایتی JWST مقاوم در برابر تشعشع را می توان در یک روز به طور کامل پر کرد. اما در واقعیت، بسته به زمان بندی، SSD JWST را می توان تنها در 120 دقیقه پر کرد. این بدان معنی است که داده ها باید به طور مداوم بر روی SSD ها پاک شوند و از 1,5 میلیون کیلومتر فضایی که JWST را از نقطه آبی کم رنگ زمین جدا می کند، عبور کنند، جایی که می توان آنها را به طور ایمن در سرورهای ناسا ذخیره کرد.
این فاصله تصادفی انتخاب نشده است، زیرا JWST در نقطه لاگرانژ 2 پارک شده است، یکی از نقاطی که فعل و انفعالات گرانشی بین اجرام مختلف آسمانی یکدیگر را خنثی می‌کنند و اجازه می‌دهند تا تصاویری تا حد امکان پایدار در تابلوی فضا باشد. بنابراین، JWST نه تنها باید تصاویر را دریافت کند، بلکه باید به طور مکرر آنها را به زمین ارسال کند.
سیستم ارتباطی اصلی JWST، بر اساس فرکانس‌های باند Ka، داده‌ها را در یک کانال 25,9 گیگاهرتز با سرعت حداکثر 28 مگابیت بر ثانیه به زمین ارسال می‌کند. JWST برای پر کردن پایگاه‌های اطلاعاتی خود، داده‌های علمی را در دو پنجره تماس 4 ساعته در روز ارسال می‌کند که هر مخاطب اجازه می‌دهد حداقل 28,6 گیگابایت از داده‌های علمی ثبت شده به زمین منتقل شود.
یک جفت کانال رادیویی باند S کندتر نیازهای دیگری را تامین می کند. آپلینک با فرکانس 2,09 گیگاهرتز، برنامه‌های انتقال و مشاهدات علمی تلسکوپ را با سرعت 16 کیلوبیت در ثانیه ارسال می‌کند که 12 تا 20 هفته آینده برنامه‌ریزی شده است. کانال دوم، 2,27 گیگاهرتز، 40 کیلوبیت بر ثانیه، داده های مهندسی تلسکوپ و تله متری، از جمله وضعیت عملیاتی و وضعیت سیستم را ارسال می کند.
مهندسان تخمین می زنند که تا پایان عمر 10 ساله JWST، تنها 60 گیگابایت حافظه به دلیل آسیب سلولی از منابع مختلف از جمله ضبط و رادیواکتیویته باقی خواهد ماند. این برای جمع آوری اطلاعات روزانه حداکثر 57 گیگابایت کافی خواهد بود.
شما می توانید به اوکراین در مبارزه با مهاجمان روسی کمک کنید. بهترین راه برای انجام این کار، کمک مالی به نیروهای مسلح اوکراین است Savelife یا از طریق صفحه رسمی NBU.
در صفحات ما مشترک شوید Twitter و Facebook.
همچنین بخوانید:
- فضاپیمای ناسا کشف کرد که سطح سیارک بننو "کرکی" است.
- ناسا اولین عکس تمام رنگی از کیهان را که توسط تلسکوپ وب گرفته شده است را به نمایش گذاشته است