هفته آینده، این دو کاوشگر فضایی پروازهای سیاره زهره را با فاصله 30 ساعت در مسیر خود به سمت منظومه شمسی انجام خواهند داد. مدارگرد خورشیدی در 9 آگوست از کنار سیاره ای که اغلب "همزاد زمین" نامیده می شود و در 10 آگوست مدارگرد عطارد BepiColombo عبور خواهد کرد.
ارسال یک فضاپیما به عطارد و زهره به اندازه پرواز به مریخ و فراتر از آن انرژی مصرف می کند، اگر نه بیشتر. این امر به این دلیل است که اگر سفر به حومه منظومه شمسی مستلزم افزایش سرعت باشد، حرکت به قسمت داخلی منظومه شمسی به معنای از دست دادن سرعت است. این بدان معناست که فضاپیمایی که به خورشید نزدیک می شود یا باید از موشک های عظیم استفاده کند یا راه دیگری برای کاهش سرعت پیدا کند.
از دهه 1970، آژانس‌های فضایی جهان مانورهای پرواز مداری را برای تغییر سرعت فضاپیما بدون استفاده از راکت کامل کردند. اولین چنین مانورهایی در ماموریت پایونیر 11 مورد استفاده قرار گرفت، جایی که فضاپیما از کشش گرانشی مشتری برای گردش به دور زحل استفاده کرد.
برای سیستم درونی، این مانورهای مداری کمی پیچیده‌تر هستند و اغلب به چندین بار پرواز از یک سیاره برای رسیدن به مقصد مورد نظر نیاز دارند. در مورد مدارگرد خورشیدی ناسا/ESA، هدف از پرواز هفته آینده این است که فضاپیما را از صفحه دایره البروج خارج کند تا بتواند اولین عکس ها را از قطب های خورشید بگیرد. به طور خاص، عبور زهره توسط فضاپیمای ESA/JAXA BepiColombo، همراه با سیستم پیشرانش الکتریکی خورشیدی آن، به آن کمک می‌کند تا به عطارد برسد و در مداری پایدار به دور سیاره قرار گیرد.
مدارگرد خورشیدی اولین کسی است که به زهره می رسد و در ساعت 7995:06 به وقت کیف در 42 اوت در فاصله 9 کیلومتری پرواز می کند. بعد، در 10 آگوست ساعت 16:48 به وقت کیف، BepiColombo خواهد آمد و پرواز بیشتری خواهد کرد. فاصله تا زهره 550 کیلومتر خواهد بود.
به گفته آژانس فضایی اروپا، گرفتن تصویری با وضوح بالا از پرواز غیرممکن است زیرا مدارگرد خورشیدی در مسیر اشتباهی قرار دارد و صفحات خورشیدی آن به سمت خورشید نشانه رفته اند، در حالی که BepiColombo دو کاوشگر دارای یک دوربین اصلی واحد است. در زیر ماژول حمل و نقل دستگاه پنهان شده است. با این حال، ممکن است تصاویر سیاه و سفید با وضوح پایین را از دو دوربین نظارتی BepiColombo دریافت کنیم. آنها طی دو روز آینده به صورت دسته‌ای آپلود خواهند شد.
در طول پرواز، این دو فضاپیما داده‌های محیط مغناطیسی و پلاسمایی زهره را جمع‌آوری می‌کنند و همچنین توسط فضاپیمای آکاتسوکی JAXA که در حال حاضر در مدار سیاره قرار دارد، نظارت خواهند شد. این داده ها در برنامه ریزی ماموریت مدارگرد ESA EnVision Venus که برای پرتاب در دهه 2030 برنامه ریزی شده است، استفاده خواهد شد.
همچنین بخوانید:
- اخترفیزیکدانان در نهایت احتمال وجود حیات در زهره را آنطور که ما می شناسیم رد کردند
- دانشمندان توضیح داده اند که چرا عطارد چنین هسته آهنی بزرگی دارد