در طی اولین پرواز از دو پرواز نزدیک فضاپیمای جونو ناسا از کنار اجرام در منظومه مشتری، کاوشگر برای اولین بار در 20 سال گذشته با ماهواره گانیمد ملاقات خواهد کرد.
امروز، 7 ژوئن، ساعت 21:35 به وقت کیف، کاوشگر جونو در فاصله 1038 کیلومتری از سطح بزرگترین قمر مشتری گانیمد قرار خواهد گرفت. این نزدیک‌ترین رویکرد یک فضاپیما به این ماهواره بزرگترین سیاره منظومه شمسی پس از آخرین پرواز نزدیک فضاپیمای گالیله است که در 20 می 2000 انجام شد. علاوه بر تصاویر شگفت‌انگیز، فضاپیما داده‌هایی نیز دریافت خواهد کرد که به درک عمیق تر از ترکیب مواد ماهواره، یونوسفر، مگنتوسفر و یخ آن کمک می کند. اندازه گیری سطح تشعشعات در محیط کیهانی گانیمد نیز به برنامه ریزی ماموریت های آینده به منظومه مشتری کمک خواهد کرد.
گانیمد از اندازه سیاره عطارد فراتر رفته و تنها قمر سیاره ای در منظومه شمسی است که دارای مگنتوسفر خاص خود است - ناحیه ای از ذرات باردار به شکل حباب در اطراف یک جرم آسمانی.
ابزارهای علمی روی برد Juno حدود سه ساعت قبل از رسیدن به حداکثر شروع به جمع آوری داده خواهند کرد. علاوه بر دستگاه طیف‌نگار فرابنفش (UVS) و نقشه‌بردار شفق مادون قرمز Jovian (JIRAM)، دستگاه رادیومتر مایکروویو جونو (MWR) نیز برنامه‌ریزی شده است تا عمیق‌تر به پوسته قمر مشتری که متشکل از یخ آب است نگاه کند و اطلاعاتی در مورد آن به دست آورد. ترکیب آن و میدان دما
همچنین جالب: فضاپیمای جونو ناسا شفق قطبی مشتری را کشف کرد
از آنجایی که پرواز با سرعت بسیار بالایی انجام خواهد شد، گانیمد - وقتی از تخته جونو مشاهده شود - در کمتر از 25 دقیقه به یک نقطه روشن در فضا برای مشاهده دقیق تبدیل می شود. این زمان برای گرفتن پنج عکس با دوربین Juno Cam کافی خواهد بود.
ما همیشه باید در هنگام انجام پروازها خیلی سریع تصمیم بگیریم و هفته آینده همزمان دو پرواز نزدیک داریم. مت جانسون، مدیر ماموریت جونو، از آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا، گفت: بنابراین، به معنای واقعی کلمه هر ثانیه مهم است. - روز دوشنبه دستگاه با سرعت تقریبی 19 کیلومتر بر ثانیه از کنار گانیمد می گذرد. کمتر از 24 ساعت پس از آن، ما در حال انجام سی و سومین پرواز علمی خود با مشتری هستیم – بسیار نزدیک به بالای ابرهای سیاره، با سرعت 33 کیلومتر در ثانیه. این یک هفته دیوانه کننده خواهد بود!".
همچنین بخوانید:
- دانشمندان یک بارش هلیوم احتمالی در مشتری را در آزمایشگاه بازسازی کردند
- ممکن است آتشفشان های فعالی در پایین اقیانوس های قمر مشتری وجود داشته باشد