تلسکوپ تس منظومه ستاره ای را کشف کرد که به گفته اخترشناسان، برخلاف همه احتمالات وجود دارد. نامیده می شود TIC 168789840 و در فاصله 1900 سال نوری از ما قرار دارد.
این منظومه ستاره ای از سه جفت ستاره دوتایی تشکیل شده است که به دور سه مرکز جرم مختلف می چرخند. هر شش نورافکن به صورت گرانشی متصل هستند. اگر ستارگان دوتایی نزدیک، که حول یک مرکز جرم مشترک می چرخند، یکدیگر را بپوشانند، آنها را ستارگان دوتایی گرفتار می نامند. این در شرایطی امکان پذیر است که صفحه مدار نورها به خط دید ناظر نزدیک باشد.
ستاره‌های دو کسوف نادر هستند؛ در سال 2019، تنها 150 جرم از این قبیل برای دانشمندان شناخته شده بود. سیستم‌های گرفت با تعداد زیادی نور حتی نادرتر هستند - به عنوان مثال، اخیراً تنها سیستم سوم متشکل از دو ستاره دوتایی گرفت شده کشف شد.
برایان پاول از مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا و همکارانش داده های به دست آمده توسط تلسکوپ TESS را تجزیه و تحلیل کردند. ابتدا اخترشناسان از کاتالوگ تمام نورهای با قدر 15 و بالاتر را انتخاب کردند و سپس با استفاده از یک شبکه عصبی، منحنی های نور آنها را در جستجوی سیستم هایی متشکل از دو یا چند جرم مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.
در نتیجه، آنها موفق شدند اولین سیستم را که شامل سه باینری خورشید گرفتگی است - TIC 168789840 کشف کنند. دو جفت A و C، متشکل از باینری های گرفت، یک دور مرکز جرم مشترک را به ترتیب در 1,57 و 1,3، 3,7 روز انجام می دهند. یک چرخش کامل به دور یکدیگر در 8,2 سال. یکی دیگر از ستاره‌های دوتایی گرفت‌شده B، متشکل از نورانی است که با دوره‌ای XNUMX روزه به دور یکدیگر می‌چرخند و در دو هزار سال یک دور به دور جفت A و C می‌چرخند.
- سریع ترین ستاره کهکشان ما در کنار سیاهچاله ای پیدا شده است
- چه چیزی به خنک شدن ستاره های نوترونی داغ کمک می کند؟
اگرچه TIC 168789840 اولین منظومه شش ستاره شناخته شده نیست، اما اولین منظومه ای است که در آن همه ستاره ها یکدیگر را می گیرند. اخترفیزیکدانان فرض می کنند که A و C زمانی یک ستاره دوتایی جوان بوده اند که از کنار یک ستاره منفرد سوم، B عبور کرده است. این امر باعث می شود که توسط گرانش گرفته شود و همچنین باعث ایجاد اختلال در ابر گاز و غبار اطراف شده و منجر به تولد همراهانی شود. هر یک از اجزای سیستم سه تایی به نفع این فرضیه، این واقعیت است که در هر منظومه دوتایی جرم یک نور نزدیک به 1,3 خورشیدی است و جرم نور دوم تقریباً نصف آن است.
چنین اشیایی می‌توانند به دانشمندان کمک کنند تا چگونگی شکل‌گیری و تکامل سیستم‌هایی را که شامل چندین ستاره است، کمک کنند.
همچنین بخوانید: