سحابی شکارچی یکی از مناطق مورد مطالعه در آسمان ماست. در وسط صورت فلکی شکارچی، بین ستارگان قرار دارد و آنقدر بزرگ، نزدیک و درخشان است که با چشم غیرمسلح هم دیده می شود: مجموعه ابر عظیمی که ستارگان را می زاید و پرورش می دهد.
از آنجایی که نسبتا نزدیک است، در فاصله 1344 سال نوری، یکی از مهم ترین اجرام رصدی در آسمان برای درک فرآیند تشکیل ستاره است. اگرچه ما از زمان کشف رسمی این سحابی در سال 1610 به دنبال آن بوده ایم، اما هنوز تمام اسرار آن را کشف نکرده ایم. اما اکنون قدرتمندترین تلسکوپ فضایی که تا به حال ساخته شده است به ما اجازه داده تا به قلب سحابی شکارچی نگاه کنیم.
به گفته اخترشناسان، تصاویر جدید که توسط تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) NIRCam ناسا گرفته شده است، دقیق ترین و واضح ترین تصاویری است که تا به حال دیده ایم.
ما از تصاویر نفس گیر سحابی شکارچی شگفت زده شده ایم. ما این پروژه را در سال 2017 آغاز کردیم، بنابراین بیش از پنج سال است که منتظر این داده ها بوده ایم. این مشاهدات جدید به ما این امکان را می دهد که بهتر درک کنیم که چگونه ستارگان پرجرم ابر گاز و غباری را که در آن متولد شده اند تغییر می دهند. ستارگان جوان پرجرم مقادیر زیادی تابش فرابنفش را مستقیماً به ابرهای اطراف خود ساطع می کنند و این باعث تغییر شکل فیزیکی ابر و همچنین ترکیب شیمیایی آن می شود. الز پیترز، اخترفیزیکدان از دانشگاه وسترن کانادا می‌گوید که دقیقاً چگونه این اتفاق می‌افتد و چگونه بر شکل‌گیری بعدی ستارگان و سیارات تأثیر می‌گذارد، هنوز به خوبی شناخته نشده است.
ستارگان از توده های متراکم در ابرهای غبار و گاز متولد می شوند که تحت تأثیر گرانش فرو می ریزند و شروع به جمع آوری مواد از ابر اطراف می کنند و با چرخش ستاره دیسکی را تشکیل می دهند. ماهیت این فرآیند به این معنی است که دیدن آن سخت است: همه آن غبار و گاز نور را مسدود می کند و مانع از فرار آن می شود تا به ما نشان دهد چه چیزی در داخل است.
با این حال، نور مادون قرمز موج بلندی که JWST از طریق آن جهان را مشاهده می‌کند، می‌تواند به غبار نفوذ کند و به ما نگاهی اجمالی به مناطقی می‌دهد که در طول موج‌های کوتاه‌تر مانند طیف مرئی قابل مشاهده نیستند. بنابراین، دانشمندان مشتاقانه منتظر فرصتی هستند تا از این تلسکوپ برای مطالعه روند شکل‌گیری ستاره‌ها استفاده کنند و در مورد جزئیات جدیدی از این فرآیند که تا به حال مشاهده آن دشوار بوده است، بیاموزند.
دیگر اجرام در تصویر شامل گلبول‌ها (توده‌های متراکم مواد با ستاره‌های کوچک در داخل) و یک ستاره جوان در حال رشد با دیسکی از مواد در اطراف آن است. درخشان ترین ستاره ای که در تصویر می بینید θ2 اوریونیس A نام دارد و یکی از اعضای یک منظومه چند ستاره ای به همراه خوشه ذوزنقه است که به نام θ1 اوریونیس نیز شناخته می شود. جالب اینجاست که θ2 Orionis A خود یک منظومه ستاره ای سه گانه است.
اگرچه در تصویر JWST بسیار روشن به نظر می رسد، θ2 Orionis A را فقط می توان با چشم غیرمسلح از زمین در مناطقی مشاهده کرد که در معرض آلودگی نوری قابل توجهی نیستند. با این حال، بسیار گرم است، بیش از 100 برابر نور خورشید به طور طبیعی. نور او از گرد و غبار اطرافش منعکس می شود و درخشش قرمز زیبایی ایجاد می کند.
یک تجزیه و تحلیل عمیق تر، امیدواریم در مورد فرآیندهای متعدد و متنوعی که می توانیم در این عکس فوری مشاهده کنیم، اطلاعات بیشتری به ما خواهد داد. تصور می‌شود منظومه شمسی ما در محیطی شبیه به سحابی شکارچی متولد شده است، بنابراین، این مطالعات آینده ممکن است اطلاعات بیشتری را در مورد چگونگی شکل‌گیری خورشید و گرد و غبار ستاره‌ای که زمین و تمام سیارات از آن تشکیل شده‌اند، نشان دهد.
شما می توانید به اوکراین در مبارزه با مهاجمان روسی کمک کنید. بهترین راه برای انجام این کار، کمک مالی به نیروهای مسلح اوکراین است Savelife یا از طریق صفحه رسمی NBU.
همچنین بخوانید:
- اولین تصویر از یک سیاره فراخورشیدی از تلسکوپ فضایی وب ناسا به دست آمد
- تلسکوپ وب جزئیات جدیدی از کهکشان فانتوم را فاش کرده است