تلسکوپ آرسیبو واقعا ساز شگفت انگیزی بود این دستگاه که در اوایل دهه 1960 ساخته شد، دارای ظرفی به وسعت 1000 فوت بود و قادر به دریافت و ارسال سیگنال های رادیویی بود. این تلسکوپ نقشه‌برداری راداری از سیارک‌های نزدیک به زمین، زهره و ماه انجام داد، آب را در مناطق قطبی عطارد کشف کرد، تمدن‌های فرازمینی را جستجو کرد، پیام‌های رادیویی از زمین به یک خوشه کروی در فاصله 25 سال نوری از زمین فرستاد و در فیلم‌ها ظاهر شد. بنابراین پس از تخریب آن در سال 2020، ستاره شناسان شروع به تعجب کردند که آیا می توان آن را بازسازی کرد یا خیر.
افسوس، بازسازی واقعی تلسکوپ آرسیبو بعید است در زمان ساخت، این تلسکوپ حساس ترین رادیو تلسکوپ بود، اما فناوری رادیویی در 60 سال گذشته پیشرفت چشمگیری داشته است. حتی در آن زمان، آرسیبو محدودیت‌های خاصی داشت و به اندازه توده‌های مدرن سازگار نبود. با این حال، از نقطه نظر نجوم راداری، موثر بود و می توانست کارهایی را انجام دهد که تلسکوپ های دیگر قادر به انجام آن نبودند.
اکنون چندین پیشنهاد برای جایگزینی آرسیبو با یک رصدخانه مدرن وجود دارد و یکی از پروژه ها شانس خوبی برای در نظر گرفتن دارد. سعی می‌کند مزایای یک بشقاب بزرگ را حفظ کند، در حالی که طراحی انعطاف‌پذیرتری شبیه به آرایه تلسکوپ ارائه می‌کند. نویسندگان این پروژه آن را Arecibo نسل بعدی می نامند.
اولاً شبیه یک بشقاب نخواهد بود. اگرچه تلسکوپ های مدرن تک ظرفی هنوز وجود دارند (مانند بزرگترین تلسکوپ رادیویی جهان، FAST)، اما آنها بسیار بزرگتر از ساختار اصلی 300 متری Arecibo هستند. ساختن آنتن بزرگتر به سادگی غیرممکن است. بنابراین، این تیم مجموعه ای از 102 ظرف 13 متری را ارائه می دهد.
در مقام مقایسه، تلسکوپ رادیویی میلی متری بزرگ آتاکامی (ALMA) از 54 بشقاب 12 متری و ده ها بشقاب 7 متری تشکیل شده است. به جای اینکه آنها را مانند صفحات متحرک بسازید ALMA، تیم پیشنهاد می کند که آنها را در یک آرایه دایره ای ثابت به عرض 130 متر قرار دهند. در واقع کمتر از نصف قطر تلسکوپ اصلی آرسیبو است، اما 102 گیرنده آن را بسیار حساس تر می کند.
چنین پیکربندی می تواند به عنوان یک ظرف واحد عمل کند. بیشتر این آرایه ها داده ها را به صورت صفحات جداگانه جمع آوری می کنند و سپس آنها را با استفاده از همبستگی ادغام می کنند. این به آرایه اجازه می دهد تا به عنوان یک صفحه مجازی عمل کند، اما برای این کار باید کمی حساسیت خود را از دست بدهید. روش دیگر ترکیب داده ها آرایه فازی نامیده می شود که داده ها را طوری ادغام می کند که انگار همه صفحات در یک نقطه هستند. این روش حساسیت بهتری را ایجاد می کند.
به عنوان بخشی از تلسکوپ افق رویداد، که اولین مشاهدات مستقیم را انجام داد سیاه چاله هاALMA به عنوان یک آرایه فازی برای افزایش حساسیت کلی EHT پیکربندی شد. با این طرح، چنین طراحی به عنوان یک بشقاب بسیار حساس عمل می کند که یکی از مزایای اصلی تلسکوپ اصلی آرسیبو بود.
طراحی جلوپنجره همچنین به Arecibo این امکان را می دهد که هدایت پذیر باشد، بسیار سبک تر و راحت تر از طراحی اصلی نگهداری شود. بر اساس برآوردها، وزن کل آن در این مورد تقریباً نصف تلسکوپ گرین بنک خواهد بود که قطر آن 100 متر است.
این یک پروژه جالب است، اگرچه تنها نیست. پروسه ایده تا تصویب پروژه و شروع ساخت، طولانی و دشوار است. ممکن است چندین دهه طول بکشد تا تلسکوپ جدیدی ساخته شود. اما پروژه‌هایی مانند این نشان می‌دهند که چگونه اخترشناسان می‌توانند از امکانات و روش‌های مختلف برای کاوش مؤثرتر کیهان استفاده کنند.
همچنین بخوانید: