بسیاری با این موضوع موافق خواهند بود سوئیچ نینتندوکه در سال 2017 وارد بازار شد، مدت هاست که نیاز به به روز رسانی سخت افزاری دارد. مدتهاست که شایعه شده است که Nintendo Switch 2 به طور بالقوه از این معماری استفاده می کند NVIDIA Ampere تجربه جدیدی از بازی در دستگاه های قابل حمل را به گیمرها ارائه می دهد. به روز رسانی جدید در GitHub به شایعات اولیه اعتبار می بخشد.
کنسول اصلی نینتندو سوییچ با SoC Tegra X1 (Erista) از NVIDIA. پردازنده T214 دارای چهار هسته Cortex-A57 و چهار هسته Cortex-A53 است. این همان تراشه ای است که در آن کار می کند NVIDIA سپر 2017. با این حال، نسخه نینتندو سوییچ تنها از هسته های Cortex-A57 استفاده می کند، احتمالاً به همین دلیل است که نینتندو این تراشه را به عنوان یک «پردازنده سفارشی Tegra» تبلیغ کرده است. این کمی هدر است، زیرا چهار هسته Cortex-A53 بدون استفاده باقی می‌مانند - برای بارهای کاری سبک، می‌توانند عمر باتری بیشتری را فراهم کنند.
نینتندو برای به روز رسانی قسمت های داخلی سوییچ، از جمله نسخه به روز شده Tegra X1، نیازی به صبر طولانی نداشت. نینتندو سوییچ 1.1 و مدل های بعدی از تراشه جدید Tegra X1+ (Mariko) استفاده کردند. T210 دارای مشخصات مشابه با T214 است، اما این مزیت را دارد که با استفاده از فرآیند تولید جدید تولید می شود. در حالی که T214 بر روی گره 20 نانومتری TSMC تولید می شد، T210 از فرآیند 16 نانومتری FinFET ریخته گری تایوانی استفاده می کرد. تفاوت عملکرد بین Tegra X1 و Tegra X1+ اندک بود، اما دومی کارآمدتر انرژی بود. به گفته نینتندو، عمر باتری Switch 1.1 چهار و نیم تا نه ساعت است که به طور قابل توجهی بیشتر از مدل اصلی است که از دو و نیم تا شش و نیم ساعت کار می کرد.
شایعاتی در جامعه سخت افزاری وجود دارد مبنی بر اینکه Nintendo Switch 2 می تواند از نسخه سفارشی شده Jetson Orin استفاده کند. NVIDIA. صفحه GitHub در مورد T234 و T239 صحبت می کند. همانطور که توسط افشاگر معتبر سخت افزار kopite7kimi اشاره شده است، نینتندو احتمالاً از T239، نسخه سفارشی شده وانیلی T234 استفاده خواهد کرد.
بدیهی است که Orin در مقایسه با Tegra X1+ چیزهای زیادی برای ارائه دارد. برای شروع، Orin بر اساس معماری Ampere (2020) است، در حالی که Tegra X1+ به Maxwell (2014) بازمی‌گردد. ما می توانیم تفاوت عملکرد سه نسل از پردازنده های گرافیکی را ببینیم. Orin از سیلیکون GA10B ساخته شده در فرآیند 8 نانومتری استفاده می کند Samsungکه برای ساخت کارت های گرافیک سری GeForce RTX 30 استفاده می شود.
T234 دارای 12 هسته Cortex-A78AE و پشتیبانی از LPDDR5 است که مکمل GPU GA10B است. سیلیکون GA10B (Ampere) دارای 2 هسته CUDA است که هشت برابر بیشتر از GM048B (مکسول) است. اما اینها فقط مشخصات رسمی T20 هستند. معلوم نیست چطور NVIDIA T239 را با نیازهای نینتندو تطبیق می دهد. در واقع، بعید است که T239 از ماتریس کامل GA10B استفاده کند. حداکثر TDP GA10B 60 وات است. در مقایسه، GM20B یک تراشه 15 واتی است، اما میانگین مصرف برق آن از 10 وات بیشتر نمی شود. اگر نینتندو می خواهد همان مشخصات قدرت را حفظ کند، T239 باید در همان محدوده Jetson Orin Nano باشد که دارای یک تراشه GA10B با 512 هسته CUDA و TDP 10 وات است.
نینتندو سوییچ 2 نباید قدرتمند باشد. این دستگاه به احتمال زیاد از فناوری مقیاس‌بندی DLSS (Deep Learning Super Sampling) بهره خواهد برد NVIDIA، برای افزایش نرخ فریم و در عین حال کاهش مصرف انرژی. طبق گزارش‌ها، پشتیبانی از ردیابی پرتو نیز در حال انجام است، اما ممکن است تجربه کافی وجود نداشته باشد زیرا ردیابی پرتو برای پردازنده گرافیکی بسیار سنگین است.
همچنین بخوانید: